“Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας” και… με κρύο

Ρομαντικό. Ποιητικό. Ευφάνταστο. Το αγαπημένο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που αποθεώνει τον έρωτα μέσα από εκπλήξεις, περιπέτειες και δοκιμασίες, κάνει πρεμιέρα απόψε από το Εθνικό Θέατρο και εγκαινιάζει τη Σκηνή Κοτοπούλη του Ρεξ της οδού Πανεπιστημίου η οποία ήταν κλειστή για δύο χρόνια λόγω εργασιών.

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μας έχει συνηθίσει σε παραστάσεις με ανατρεπτική ματιά. Φέτος, παίρνει ένα δημοφιλέστατο έργο του Σαίξπηρ –πολύ διαφορετική επιλογή σε σχέση

με αυτές του παρελθόντος- και το προσεγγίζει εκ νέου, μακριά από την κωμική απόχρωση που λανθασμένα του έχουν αποδώσει συνήθως. Σε συνέντευξη που έδωσε προ ημερών στο «Βήμα», είπε συγκεκριμένα ότι «υπάρχει εξαιρετικό και ανεξάντλητο χιούμορ σε αυτό το έργο, αλλά δε θα το χαρακτήριζα κωμωδία –κάτι τέτοιο θα ήταν ακόμα και επικίνδυνο».

Το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» αφορά τις ζωές τεσσάρων εραστών και το πώς αυτές μπλέκονται με τη βοήθεια των ξωτικών και του Βασιλιά τους, το ζωηρό Πουκ. Παρεξηγήσεις και ερωτικά μπερδέματα διαδραματίζονται στο δάσος γύρω από την Αθήνα την ώρα που ο Θησεάς και η Ιππολύτη ετοιμάζουν τη γιορτή του γάμου τους. Ο σκηνοθέτης αναδεικνύει τη σκοτεινιά του έρωτα μέσα από την παράσταση του και στην ίδια συνέντευξη που παραχώρησε, είπε ότι «ο έρωτας είναι ένα πράγμα αιμάσσον, κάποιος πληγώνεται εν πάση περιπτώσει, αυτή είναι και η μία καταγωγή της σκοτεινιάς του. Δε μπορείς να μη σταθείς σε αυτή την πλευρά του έρωτα, διότι αλλιώς θα τον εξαπλουστεύσεις, θα τον αφοπλίσεις, θα τον κάνεις παιδικό θέατρο…Οι ήρωες του «Ονείρου» κρύβονται σε ένα δάσος παρέα με την ανασφάλεια και την αγωνία που δημιουργούν δύο πράγματα: η νύχτα και ο πόθος».

Η νέα μετάφραση ανήκει στο Διονύση Καψάλη ενώ τη μουσική υπογράφει ο σταθερός συνεργάτης του σκηνοθέτη Δημήτρης Καμαρωτός. Στα σκηνικά είναι η Εύα Μανιδάκη και στα κοστούμια η Ντόρα Λελούδα με τους συνεργάτες της. Ο Φώτης Νικολάου έχει αναλάβει τη χορογραφία. Παίζει ο Νίκος Κουρής, η Ιωάννα Παππά, η Εύη Σαουλίδου, ο Περικλής Μουστάκης και πολλοί άλλοι αξιόλογοι ηθοποιοί. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις λίγες μέρες πριν, στο μετρό του Συντάγματος, ο κόσμος που βρισκόταν εκεί είχε τη χαρά να πάρει μια πρόγευση της παράστασης μέσω ενός πρωτότυπου δρωμένου που εκτυλίχθηκε ανάμεσα τους.

Σε μια βασανισμένη και διαλυμένη Αθήνα, ίσως αυτό που χρειαζόμαστε είναι η διαφυγή στο όνειρο. Στο όνειρο που περιέχει ξωτικά και απόκοσμα πλάσματα που ταλαιπωρούν τους «ανόητους θνητούς» για χάρη του έρωτα. Και του έρωτα που συνοδεύεται με τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα και τις μυστηριώδεις δυνάμεις…