Ο “σεϊχης” πέθανε, ο τρόμος ζει… (video)

Τα βήματα που έκανε ο Μπαράκ Ομπάμα στο κόκκινο χαλί το οποίο ήταν στρωμένο στον διάδρομο του Λευκού Οίκου, για να φτάσει στο μικρό πόντιουμ που είχε στηθεί, πιθανότατα ήταν τα πιο μοναχικά, όσο και συναρπαστικά της θητείας του ως Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τα ξημερώματα της 2ας Μαϊου του 2011, ο Αμερικανός Πρόεδρος εμφανίστηκε μπροστά στην κάμερα, για να ανακοινώσει, στον λαό του και στην υπόλοιπη ανθρωπότητα ότι άνδρες των ειδικών δυνάμεων είχαν δολοφονήσει στο Πακιστάν τον “σεϊχη του τρόμου”, Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Η

είδηση έγινε δεκτή με ακραίο ενθουσιασμό στις ΗΠΑ, ενώ κυριάρχησε όπως αναμενόταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, άφησε το ψυχολογικό αποτύπωμά της στη δημόσια συζήτηση μέχρι και σήμερα, και φυσικά έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ, το οποίο γύρισε ταινία για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας στο Αμποταμπάντ του Πακιστάν.

Δέκα σχεδόν χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου, την τραγωδία των Δίδυμων Πύργων και την μη ανατρέψιμη απώλεια του αισθήματος ασφάλειας στην ψυχή των πολιτών όλου του πλανήτη, ο ιδρυτής και φυσικός ηγέτης της Αλ Κάιντα, που είχε πλέον περιοριστεί σε ρόλο “θρύλου” παρά ενεργούς απειλής, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες των διωκτών του.

Φυσικά, η δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν δεν έσβησε τον τρόμο. Δεν θα μπορούσε να το κάνει. Η τρομοκρατία παραμένει διαρκής απειλή, ακόμη και εκείνη της “διπλανής πόρτας”, όπως μας θύμισαν με τραγικό τρόπο τα πρόσφατα γεγονότα στον Μαραθώνιο της Βοστώνης.

Υπό αυτή την έννοια, το legacy του Σαουδάραβα που είχε ενηλικιωθεί στο πλευρό των ΗΠΑ κατά της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, για να εξελιχθεί στο “πρόσωπο του κακού” που… βοήθησε τη διακυβέρνηση Μπους να “σβήσει” τη διχαστική εκλογή του 2000, και να εξαπολύσει επιθετικούς πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, είναι εκκωφαντικό.

Ο τρόμος δεν έσβησε με τον θάνατό του. Αντιθέτως, ακόμη και ο θάνατός του μας θύμισε πόσο άλλαξε “τότε” η ζωή μας. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος καθοδηγείται πρωτίστως από το συναίσθημα και δευτερευόντως από τη λογική του.