Μυρωδιά “βασικού μετόχου” στη Superleague

Όταν επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή ο Προκόπης Παυλόπουλος επιχείρησε να «περάσει» το ασυμβίβαστο μεταξύ ενός (βασικού) μετόχου Μέσου Μαζικής Ενημέρωσης και μιας επιχείρησης που συμμετέχει σε διαγωνισμούς του δημοσίου, όλοι έσπευσαν να πολεμήσουν αυτή την πρωτοβουλία. Άλλοι για ίδια συμφέροντα, άλλοι για εξυπηρέτηση συμφερόντων των αφεντικών τους, άλλοι παρακινούμενοι και παρασυρμένοι από τα «δημοφιλή» μέσα. Μέχρι και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατάφεραν να επηρεάσουν και τελικά πέτυχαν την κατάργηση του νόμου με κυριότερο επιχείρημα της ανεξαρτησίας των δραστηριοτήτων και αυτών καθέ αυτών των

Στη Superleague, τη διοργανώτρια αρχή του ελληνικού επαγγελματικού πρωταθλήματος της μεγαλύτερης κατηγορίας, με απόφαση του ΔΣ κατάφεραν, σχεδόν, ότι δεν πέτυχε η κυβέρνηση Καραμανλή τότε. Με τον μανδύα του αυτοδιοίκητου, η λίγκα αποφάσισε να «περιφρουρίσει», όπως ανέφερε, το προϊόν της και τους χορηγούς της. Έτσι όποια είδηση, προβολή ή ενέργεια κρίνει ότι δυσφημεί το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της χώρας, προέρχόμενη από μέσο σε άμεση σύνδεση με κάποια ΠΑΕ, θα τιμωρεί, ανάλογα και από τα αρμόδια όργανά της, την συσχετιζόμενη ομάδα. Ο πρόεδρος της λίγκας διευκρίνησε πως η απόφαση δεν είναι φωτογραφική και ισχύει για όλους το ίδιο. Αλήθεια, γνωρίζετε πολλά ΜΜΕ να συγχέονται άμεσα με κάποια ΠΑΕ (ιδοκτησιακά), ή στην ουσία μόνο μία, που «όλως τυχαίως» βρίσκεται πάντα απέναντι από τις θέσεις του κ.Μώραλη και των «δυνάμεων» που εκπροσωπεί ή αντιπροσωπεύει;

Διάφορα αθλητικά μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να πάρουν θέση. Άλλοι χαρακτηρίζοντας «χουντική» και «κατοχική» τη στάση της λίγκας, άλλοι – υπερασπιζόμενοι συμφωνίες και συνεργασίες – συντάχθηκαν μαζί της και άλλοι καταγγέλοντάς την ως παράνομη.

Στην ουσία τίθεται θέμα λογοκρισίας σε κάθε επιχείρηση σχολιασμού ή κριτικής ενεργειών, αποφάσεων και έργων, όλου δηλαδή του φάσματος δραστηριοτήτων, της διοργανώτριας αρχής, των οργάνων και των χορηγών της.

Ακούστηκε το επιχείρημα ότι σωστά πρέπει να προστατευτούν οι χρηματοδότες του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου και αυτό καθ’ αυτό το ποδόσφαιρο της χώρας.

Απορία. Πώς διαφυλάσσεται η ασφάλεια, το αδιάβλητο και το «καλό» του ποδοσφαίρου μας με όλα τα κατά καιρούς πρωτοσέλιδα και δημοσιεύματα (κυρίως) οπαδικών εφημερίδων, μέσα στη χλεύη, τις βρισιές και τα «εφευρετικώς» προσαρμοσμένα φρασεολόγια; Πώς διαφυλάσεται η μη δυσφήμιση του ποδοσφαίρου μας από εκπομπές οργανωμένων οπαδών, προκλητικές και κενές περιεχομένου, με μοναδικό σκοπό την όξυνση των πνευμάτων και την ξεκάθαρη πρόκληση (έμμεσα ή άμεσα) βίαιων πράξεων; Ποιός θα τιμωρηθεί για αυτά; Ποιές ομάδες; Ή επειδή δεν «φαίνεται» πουθενά «άμεση σχέση», συγκεκριμένες ομάδες δεν συνδέονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με αυτές τις εκπομπές και αυτά τα μέσα;

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η απόφαση έχει συγκεκριμένο στόχο. Τώρα αν για κάτι που σιγοψιθυρίζεται στα καφενεία και στην καθημερινότητα, νιώθουμε θιγμένοι επειδή προβάλλεται και στην τηλεόραση, ας αναλάβουν οι υπεύθυνοι άλλον τρόπο να το καταπολεμήσουν. Στην ουσία με τέτοιες μεθόδους τους δίνουν υπόσταση και αξία. Αν δεν είναι στις επόμενες επενδυτικές κινήσεις κάποιων παραγόντων η ενασχόληση με τα ΜΜΕ, ας βρουν άλλο τρόπο να κυνηγήσουν αντιπάλους, επιχειρηματικούς ανταγωνιστές ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Το σημαντικότερο; Ας σεβαστούν τη νοημοσύνη μας. Όποιος σήμερα «δείχνει» ισχυρός, μπορεί αύριο να βρεθεί «αδύναμος»… ας το έχουν ορισμένοι υπ’ όψη τους.