Κωνσταντινόπουλος: Χρέος μας να βάλουμε φραγμό στην άνοδο του φασισμού

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, με άρθρο του στην εφημερίδα «Αυγή», αναφέρθηκε στην έξαρση του φασισμού στη χώρα μας και στην υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων να βάλουν φραγμό σε αυτό το φαινόμενο.

«Χρέος όλων μας, να βάλουμε φραγμό

Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι πρακτική. Σε μια πολύ δύσκολη για την χώρα εποχή βιώνουμε την άνοδο του φασισμού. Και σε αυτό έχουμε όλοι χρέος

Στην περίοδο της μεταπολίτευσης μπορεί κανείς πολλά να καταμαρτυρήσει. Υπάρχει όμως κάτι, που όλοι οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε χωρίς αστερίσκους και μικροψυχία. Υπήρξε η μεγαλύτερη σε διάρκεια εποχή δημοκρατικής και πολιτειακής σταθερότητας. Αυτό δεν μπορούμε να το χαρίσουμε σε κανέναν Μιχαλολιάκο ή όμοιό του. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί ένα φασιστικό μόρφωμα, που παίζει ψεύτικο κρυφτοπόλεμο με την ταυτότητά της. Κάπως έτσι βρίσκει απήχηση και κάπως έτσι η «απήχηση» δικαιολογεί, όσο μπορεί ακόμα (πόσο ακόμα;;), την επιλογή της. Με πάτημα την αποθέωση του φυσικού και λεκτικού προπηλακισμού ως πολιτικής πρακτικής και την συρρίκνωση του αληθινού πολιτικού διαλόγου μπροστά στην a priori ποινικοποίηση των προθέσεων, η Χρυσή Αυγή οπλίστηκε με το θράσος (sic) να ισχυρίζεται, ακόμα και σήμερα, ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είναι θύμα επιθέσεων του κακού συστήματος που τρέμει μπροστά στην καθαρότητα του εθνικοαπελευθερωτικού οράματος της ηγετικής της ομάδας.

Παρά το γεγονός ότι η Δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει ποτέ αναδρομικά, μπορεί όμως να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για το παρόν και το μέλλον. Η εποχή, που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια ήταν ήδη από μόνη της ακραία. Δεν χρειάζεται άλλη ώθηση.

Ζούμε σε μια εποχή μεγάλων εντάσεων αλλά όχι αγεφύρωτων. Αυτό που ζούμε δεν έχει καμία σχέση ούτε με εμφυλιακές καταστάσεις ούτε με χούντα. Ας αποφορτίσουμε το σήμερα από έννοιες, που κουβαλούν φορτία, που δεν χρειάζεται, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να σηκώσουμε. Καμία ιδέα, καμία σκέψη, καμία πρόθεση δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί. Ο καθένας μπορεί να διατηρεί, να υποστηρίζει και να μάχεται για την πειστικότητα της ιδέας και της άποψής του. Καμία πράξη μίσους, καμία προτροπή σε πράξη μίσους και κανένα κήρυγμα μίσους όμως δεν μπορούν να είναι ανεκτά. Έχει και η Δημοκρατία τις κόκκινες γραμμές της και το οπλοστάσιο να τις περιφρουρήσει τόσο από μεμονωμένα άτομα, όσο και από οργανωμένες συλλογικότητες. Μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε σε όλα τα άλλα. Σε αυτό όμως πρέπει να είμαστε όλοι μαζί».