Η ανάγκη εναλλακτικού σχεδίου για την Κύπρο

Όλα τα σπίτια έχουν παραπάνω από μία …πόρτες. Εισόδου και εξόδου. Σε όλα τα καταφύγια ή τα οχυρά φτιάχνονται τουλάχιστον δύο διέξοδοι. Όλα τα προβλήματα λύνονται με παραπάνω από μία λύσεις, παρόλο που μία από αυτές χρησιμοποιείται ευρέως. Κάθε επιχείρηση ή οργανισμός μελετά, παραπάνω από ένα, εναλλακτικά στρατηγικά σχέδια, προκειμένου να αντιμετωπίσει αστάθμητα δεδομένα ή να επέμβει πάνω στο αρχικό πλάνο και να περιορίσει αρνητικές επιπτώσεις που προήλθαν από κακή εκτίμηση και ανάλυση των δεδομένων.

Στην Ελλάδα

και στην Κύπρο η αντιπρόταση στο Μνημόνιο περιελάμβανε διαπραγματεύσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πλην μιας συγκεκριμένης παράταξης που ιστορικά, όσο και στωικά, αντιτίθεται στην έννοια της Ενωμένης Ευρώπης, παρόλο που συμμετέχει ενεργά στις εργασίες της). Ωστόσο «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί» οφείλουν να επεξεργαστούν ένα, λεγόμενο “PLAN B”. Οι πρώτοι γιατί θα πρέπει να είναι έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο μετά και τη δεδομένη αντίδραση των ισχυρών της Ευρώπης απέναντι στους Κύπριους και οι δεύτεροι πολύ απλά, για να αποδείξουν έμπρακτα στους πολίτες πως τα λόγια τους δεν είναι του αέρα και βασίζονται σε ρεαλιστικά σενάρια. Ένα νέο σχέδιο που θα εμπεριείχε την περίπτωση εξόδου από το ενιαίο νόμισμα. Πιθανότητα που φέρεται να εξετάζεται από όλα τα κράτη του ευρωπαϊκού νότου που έχουν μπει στο στόχαστρο των αντίστοιχων βόρειων, «τύποις» πιο εύρωστων, κρατών μελών της Ένωσης.

Περιθώρια διαπραγμάτευσης με τη Γερμανία και την Τρόικα δεν υπάρχουν. Αυτό φάνηκε στην περίπτωση της Κύπρου. Η «δευτερολογία» της Γερμανίας και του Eurogroup έπεσαν σαν καταπέλτης-τιμωρία στο αρχικό ξάφνιασμα από το ηχηρό ΟΧΙ της κυπριακής βουλής. Αποτελεί πολιτική επιπολαιότητα τα κόμματα να μην έχουν επεξεργαστεί σχέδιο εξόδου από το Ευρώ, όταν η κοινωνία εξετάζει και υιοθετεί ολοένα και περισσότερο μια τέτοια άποψη. Από την έως τώρα εμπειρία, ηγεσίες και πολίτες τρομοκρατούνταν με το επιχείρημα ότι έξω από το Ευρώ θα είναι χειρότερα. Επιλέγονταν μάλιστα προσεχτικά ο χρόνος υπενθύμισης-απειλής. Λίγο πριν την λήψη νέων εξοντωτικών μέτρων.

Επειδή ακριβώς η αδιαλλαξία των εταίρων μας μπορεί να μας οδηγήσει σε μια τέτοια επιλογή, το πολιτικό σύστημα οφείλει να οργανώσει την κοινωνία και να θωρακίσει το κράτος. Οι συνέπειες όλοι αντιλαμβανόμαστε, πως για ένα εύλογο διάστημα, θα είναι σημαντικές. Αν υπάρχει όμως μια σωστή και άμεση αντίδραση, βασισμένη σε ένα πλάνο, χωρίς σπασμωδικές και απεγνωσμένες ενέργειες πανικού, όλα αντιμετωπίζονται. Περιθώρια πολλά δεν υπάρχουν. Προετοιμάζεσαι και αγωνίζεσαι ή περιμένεις νομοτελειακά το τέλος σου.

Αδιέξοδα δεν υπάρχουν. Ούτε το «μη χείρον βέλτιστον» είναι αξιέπαινη και υπεύθυνη στάση. Δεν ψάχνουμε για μια «πύρρειο νίκη». Αναζητούμε μια ουσιαστική και βιώσιμη λύση για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία των ανθρώπων αυτής της χώρας!