Διαρροή ελπίδων; Δεν θα πάρω

Συχνά οι αριθμοί είναι απλοί και συγκλονιστικοί στο να αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Η ανεργία στους νέους ανέρχεται στο 60% , όμως και για αυτούς που κατάφεραν να αποκτήσουν προσόντα και δεξιότητες μέσα από πολύχρονες σπουδές τα πράγματα δεν είναι καλυτέρα . για τους νέους επιστήμονες το ποσοστό ανέρχεται στο 35% ενώ για τους κατόχους διδακτορικού τίτλου πάνω από 40%. Ακόμα και αυτοί που καταφέρνουν να εργαστούν οι συνθήκες πολλές φορές είναι απογοητευτικές όσον αφορά τις δυνατότητες που προσφέρονται , την αντιστοιχία αντικείμενου σπουδών και εργασίας, τις χαμηλές αμοιβές. Έτσι η μετανάστευση

φαίνεται δυστυχώς ως η μοναδική λύση. Όπως χιλιάδες νέοι που μορφώθηκαν στα ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια έτσι και εγώ αναγκάστηκα να ακολουθήσω την λύση αυτή. Από την πρώτη στιγμή οι συγκρίσεις αναπόφευκτες που συνδυάστηκαν με απογοήτευση και την πικρία.

Είναι τα αποτελέσματα αυτά, απότοκα της οικονομικής κρίσης η μήπως αποτελούν μιας από τις παραμέτρους που την εξηγούν?. Μήπως το ίδιο το πολιτικό σύστημα απαξιώνοντας συστηματικά την επιστημονική γνώση την έρευνα και την καινοτομία εξαφάνισε τις δυνατότητες που είχε η χώρα να εμφανίσει χαρακτηριστικά σύγχρονου κράτους.? Η θεώρηση των εκπαίδευσης από όλους τους πολιτικούς χώρους ως αρένες κομματικού ανταγωνισμού δεν αλλοίωσε το ίδιο το νόημα του πανεπιστήμιου? Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά βιώνοντας τα αποτελέσματα της κρίσης είναι σήμερα αυταπόδεικτες.

Η ελληνική κοινωνία σήμερα αιμορραγεί συστηματικά χάνοντας ένα από τα πιο ελπιδοφόρα κομμάτια της. Νέοι με προσόντα ,γνώσεις , και υψηλής αξίας εξειδίκευση προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άλλες χώρες. Το φαινόμενο της διαρροής εγκεφάλων (brain drain) ,χαρακτηριστικό άλλοτε τριτοκοσμικών χωρών εγκαθίσταται στην Ελλάδα ως μόνιμο φαινόμενο. οι συνθήκες που το συντηρούν και η παθογένεια που εκφράζει θα εξαφανιστούν όταν καταφέρουμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας προς το καλύτερο. Όταν αναγνωρίσουμε το σημαντικό από το ασήμαντο , το κομματικό από το πολιτικό , την κρατικοδίαιτη αντίληψη της οικονομίας από την εμπιστοσύνη στη καινοτομία στη γνώση και στη τεχνολογία.

Συχνά οι πολιτικές απόψεις καθίστανται κενές περιεχομένου λόγο έλλειψης πραγματικής πίστης σε αυτές. Για μένα όμως αποτελούν αντιλήψεις βιωματικού χαρακτήρα. Η νέα γενιά έχει τα προσόντα να χαράξει νέα πορεία και να μας οδηγήσει στην πραγματική ευημερία δίνοντας την ελπίδα ξανά.

Σε αυτά τα προσόντα της νέας γενιάς πίστεψε ο Γιάννης Ιωαννίδης και με τίμησε με την επιλογή του στη θέση της Υποψήφιας Αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλονίκης. Η πρόταση τιμητική για ‘μένα αλλά και τη γενιά που εκπροσωπώ.

Προσωπικά οι δυσκολίες με ανάγκασαν για δέκα μήνες να αφήσω όλα αυτά για τα οποία πάλεψα και να μεταναστεύσω στη Γερμανία, σε κλινική αποκατάστασης τραυματιών της Δρέσδης, προκειμένου να αξιοποιήσω τις σπουδές μου στην ιατρική και τη τεχνογνωσία μου. Η Γερμανία για ‘μένα ήταν λύση, όχι επιλογή. Εδώ είναι η πατρίδα μου, ο τόπος μου. Κάποια στιγμή θα επέστρεφα…. Τελικά αποφάσισα και γύρισα λίγο νωρίτερα απ’ ότι περίμενα, με στόχο, μαζί με τον Γιάννη Ιωαννίδη και τη «Θεσσαλονίκη Πρωταθλήτρια», να αλλάξω όσα με στείλανε έξω.