Μαρία Ρεπούση: Τι… ζόρι τραβάει με τα Θρησκευτικά και τα Αρχαία; “Συνωστισμός” αντιδράσεων για τις αμπελοφιλοσοφίες της

Μετά τον…συνωστισμό στα παράλια της Σμύρνης το 1922, τη θέση της για την γενοκτονία των Ποντίων, για την οποία υπήρξε παρέμβαση του ίδιου του Φώτη Κουβέλη, και τον χαρακτηρισμό του χορού του Ζαλόγγου με το υποτιμητικό «εθνικός μύθος», η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ αποφάσισε ως …ειδήμων, ότι η Αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι νεκρή γλώσσα και τα Θρησκευτικά δεν ρέπει να διδάσκονται στα σχολεία.

Επανήλθε λοιπόν στο ζήτημα που της δίνει

Υποστήριξε η κυρία Ρεπούση ότι η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία θα πρέπει να διδάσκεται από τη μετάφραση, ενώ, για να ενισχύσει τα επιχειρήματά της, είπε ότι τα παιδιά θα μισήσουν τους αρχαίους συγγραφείς με τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών.
«Είναι σημαντικό να διδάσκεται η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Δεν μπορείς, όμως, να αναγκάσεις τα παιδιά να γνωρίσουν τις αξίες και τις αρχές αυτές, μαθαίνοντας Αρχαία» .
Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ τόνισε ότι δεν αμφισβητεί ούτε υποτιμά τη σημασία των Αρχαίων και επανέλαβε ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα Λατινικά είναι νεκρή γλώσσα. Η γλώσσα που μιλάμε είναι η Νέα Ελληνική και δεν πρέπει να διδάσκονται τα Αρχαία σε βάρος των Νέων, σημείωσε.

Επανερχόμενη στο ζήτημα της κατάργησης του μαθήματος των Θρησκευτικών που έχει θέσει, η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς έκανε ένα βήμα πίσω, εξηγώντας ότι δεν πρότεινε την κατάργηση της διδασκαλίας τους, αλλά την ένταξή τους σε πιο θρησκειολογική βάση, ώστε να μαθαίνουν τα παιδιά την ιστορία όλων των θρησκειών.

Νωρίτερα σήμερα, μιλώντας στον Σκάι, η κυρία Ρεπούση είπε ότι «και τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, που ήταν πάρα πολύ σημαντικές γλώσσες για την εποχή τους, σήμερα δεν μιλιούνται. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Όλες οι γλώσσες, οι οποίες σήμερα δεν μιλιούνται, δεν διδάσκονται για να μιληθούν, αν θέλετε, θεωρούνται νεκρές γλώσσες. Αυτό δεν αφαιρεί ούτε τον πλούτο τους ούτε τη σημασία που έχουν στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.

Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΙΜΟ

«Είναι έγκλημα αυτά που είπε η κύρια Ρεπούση στη Βουλή για τα αρχαία ελληνικά και δεν θα το επιτρέψουμε για τα παιδιά μας» τόνισε, από την πλευρά του, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Άνθιμος, ο οποίος ήρθε σε αντιπαράθεση με την κυρία Ρεπούση, κατά τη διάρκεια της εκπομπής «Πρώτη Γραμμή» στον Σκάι.
«Πρέπει η πολιτεία πριν νομοθετήσει να συμβουλεύεται τους ειδικούς» είπε ο κ. Άνθιμος και πρόσθεσε οτι η κυρία Ρεπούση μιλάει χωρίς να έχει ειδικές γνώσεις.
«Έτσι όπως το πάτε, θα μας πείτε να γκρεμίσουμε την Ακρόπολη, για να βλέπετε καλύτερα το Φάληρο» είπε, μεταξύ άλλων, στη βουλευτή της ΔΗΜΑΡ ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Πέραν του τηλεοπτικού διαξιφισμού της με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμο, η κυρία Ρεπούση εισέπραξε σήμερα και εξ ευωνύμων πυρά, προερχόμενα από τον Αλέκο Αλαβάνο.

Μάλιστα ο κ. Αλαβάνος απάντησε στην κυρία Ρεπούση παραπέμποντας στην ομιλία που είχε εκφωνήσει ο Οδυσσέας Ελύτης στην τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ, το 1979:

Το απόσπασμα είναι το εξής:

«Είναι, το ξέρω, άτοπο ν’ αναφέρεται κανείς σε προσωπικές περιπτώσεις. Και ακόμη πιο άτοπο να παινά το σπίτι του. Είναι όμως κάποτε απαραίτητο, στο βαθμό που αυτά βοηθούν να δούμε πιο καθαρά μιαν ορισμένη κατάσταση πραγμάτων. Και είναι σήμερα η περίπτωση. (…)

Μου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ’ όλ’ αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές.

(…) Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση αντιστοιχεί και στην υλικο-πνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου. Και το αναφέρω όχι διόλου για να υπερηφανευθώ αλλά για να δείξω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ποιητής όταν χρησιμοποιεί για τα πιο αγαπημένα πράγματα τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιούσαν μία Σαπφώ ή ένας Πίνδαρος π.χ. – χωρίς ωστόσο να έχει το αντίκρυσμα που είχαν εκείνοι επάνω στην έκταση της πολιτισμένης τότε ανθρωπότητας.

(…) Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν’ αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών.

Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις. Χωρίς να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος 25 αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να μην γράφτηκε ποίηση στην ελληνική γλώσσα. Να τι είναι το μεγάλο βάρος παράδοσης που το όργανο αυτό σηκώνει. Το παρουσιάζει ανάγλυφα η νέα ελληνική ποίηση».

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ Κ.ΜΑΡΚΟΥ

Χαρακτηριστικά, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Κατερίνα Μάρκου, είπε ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για τέτοιες συζητήσεις, ενώ συμπλήρωσε με νόημα: «Ωστόσο, στην ελευθερία του λόγου, ο καθένας λέει ό,τι θέλει. Προσωπικά, δεν θα έκανα κάτι ψηφοθηρικό, για τους δικούς μου λόγους».