Η ελληνική Οδύσσεια» από το 2009 και η μόνη επιλογή που μας έμεινε για την «Ιθάκη»

ΛΙΓΟ, ΠΟΛΥ, ΟΛΟΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ…ΘΥΜΗΤΙΚΟ…

- Θυμόμαστε ότι τα άθλια οικονομικά δεδομένα της χώρας που παρέδωσε το 2009 στον Γ.Παπανδρέου η κυβέρνηση Καραμανλή έγιναν αντικείμενο σχολιασμού σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μόλις πρόσφατα, ο Χ.Αλμούνια χαρακτήρισε με δηλώσεις του εκείνη την κυβέρνηση “ανίκανη» και «παθητική» απέναντι στην κρίση.

- Θυμόμαστε ότι ο Γ.Παπανδρέου,

παρότι ο υπουργός του Παπακωνσταντίνου μιλούσε για «Τιτανικό» λές και βρισκόταν σε οικογενειακή συγκέντρωση, έδειξε να αντιλαμβάνεται πως «Τιτανικός υπάρχει» στις αρχές του 2010 και αφού προηγούμενα είχε δώσει το 500 άευρω στους αδυνάτους από τα …περισσευούμενα.

- Θυμόμαστε το Καστελόριζο, θυμόμαστε το «Ελλάδα κουράγιο» των επικεφαλής τότε του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Μπήκαμε στο πρώτο μνημόνιο και κάναμε σαν τα παιδιά δημοτικού σχολείου που πάνε εκδρομή στο βουνό χωρίς να τους έχει πει κανένας για τους χιλιάδες λύκους που παραμονεύουν.

- Θυμόμαστε πως τότε, το 40% και πάνω της βόμβας του ελληνικού χρέους το είχαν στα συρτάρια τους ευρωπαικές τράπεζες, με πρώτες και καλύτερες τις γαλλικές και γερμανικές.

- Θυμόμαστε τα ατελείωτα ταξίδια του Γιώργου και τις επισκέψεις του στη Μέρκελ και στις ΗΠΑ με αποτέλεσμα μηδέν. Θυμόμαστε και τις ανοησίες αριστερών, ακροδεξιών και ΑΝΕΛ που μας παραμύθιαζαν με τα δισεκατομμύρια που θα μας έδιναν τζάμπα για να σωθούμε ο Πούτιν και οι Κινέζοι.

- Και βέβαια θυμόμαστε ότι κάθε μήνας που περνούσε, χιλιάδες επιχειρήσεις έκλειναν και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα έμεναν στο δρόμο, σε ένα …αγώνα άνισο για… τη σωτηρία της πατρίδας.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ… Όλοι ζαλισμένοι από τα συμβαίνοντα, καθόμαστε και ακούγαμε τους «λίγους» και τους «αδαείς» του κόμματος στο οποίο ανήκαμε. Βολευόμαστε να χαρακτηρίζουμε προδότη τον ένα μετά τον άλλο που αναλάμβανε και δεν αξιωθήκαμε ως λαός να έχουμε την τύχη να υπάρξει στη χώρα ένας πολιτικός του διαμετρήματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή του Α.Παπανδρέου που θα πήγαινε στη Μέρκελ και θα της έλεγε: «Απόψε δόσε λύση – στήριξη της Ελλάδας, γιατί αύριο το πρωί πτωχεύω, οι τράπεζες σας θα καταρρεύσουν και μαζί τους όλο το οικοδόμημα της Ευρώπης».

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ. ΥΠΗΡΞΑΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ. Και απέναντί τους, μικροί φωνασκούντες που νόμιζαν πως επανάσταση είναι να βρίσκεσαι στο Κολωνάκι και να περιμένεις να δεις τι θα κάνουν στο κέντρο της Αθήνας οι νεαροί κουκουλοφόροι και οι Αγανακτισμένοι που μούτζωναν το Κοινοβούλιο.

ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ PSI. ΚΟΥΡΕΨΑΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ και μας είπαν πως σχεδόν σωθήκαμε. Μπήκαμε στο δεύτερο μνημόνιο με «προίκα» 130 δις. Ναι, δεν είναι λίγα τα 105 δισεκατομμύρια που μας σβήσανε, αλλά κανένας δε μας είπε ότι πολύ πάνω από τα μισά ήταν δικά μας! Λεφτά των τραπεζών μας, λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, λεφτά Ελλήνων πολιτών που είχαν εμπιστευτεί τις οικονομίες τους στη «σιγουριά» των ομολόγων.

ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΘΥΣΙΕΣ, μετά από την κατάρρευση Ταμείων, τραπεζών, επιχειρήσεων, ακινήτων, εισοδημάτων και γενικώς της πραγματικής οικονομίας, η χώρα χρωστάει στις χώρες της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ 207 δισεκατομμύρια ευρώ και τιο χρέος της ανέρχεται στα 303,9 δις, νούμερο που αντιστοιχεί στο 156,9% του ΑΕΠ. Να μπορέσουμε να τα πληρώσουμε, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ!

- Το είχε προβλέψει ο σύμβουλος της Άνκελα Μέρκελ, Πέτερ Μπόφινγκερ, από τον Μάρτιο του 2012 μετά το PSI, λέγοντας ότι «το χρέος θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα και μετά το PSI και γι αυτό το λόγο οι πολιτικοί θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται το κούρεμα των οφειλόμενων προς τους επίσημους ομολογιούχους».

- Το είπε ξεκάθαρα προχθές και ο Μιχάλης Σάλλας στη Θεσσαλονίκη: «Το ποσόν είναι δυσθεώρητο. Δεν μπορεί να μειωθεί με ουσιαστική αύξηση από τη φορολογία. Συνεπώς «η μόνη εναλλακτική πρόταση που απομένει είναι αυτή της «αναδιαπραγμάτευσης» θεσμικά, όταν και όπως πρέπει, αξιοποιώντας τις προβλεπόμενες στο τελευταίο μνημόνιο ρήτρες για τη ρύθμιση του, σε συνάρτηση με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων».

- Βέβαιος ότι μετά τις εκλογές στην Γερμανία θα γίνει νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ο ειδικός του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου για θέματα πραγματικής οικονομίας Κάι Κάρστενσεν που προειδοποίησε τους γερμανούς φορολογούμενους να ξεγράψουν τις απαιτήσεις των χρημάτων τους.

ΤΙ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΟΜΕΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ; Δυστυχώς, η μόνη επιλογή που έμεινε είναι αυτή: Να χάσουν τα λεφτά τους και οι επίσημοι πιστωτές. Και είναι δίκαιο να τα χάσουν, γιατί οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι ήταν αυτοί που δάνειζαν στο παρελθόν αφειδώς την Ελλάδα για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, της πολεμικής τους βιομηχανίας και των τραπεζών τους. Γιατί οι χώρες τους είναι κερδισμένες από τους τόκους που τους πληρώνουμε αλλά και από τα χαμηλά επιτόκια που απολαμβάνουν χάρις στα κεφάλαια που πηγαίνουν εκεί για «ασφάλεια».

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ , κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς, που καθόλου αθώοι δεν είμαστε ως χώρα για όσα μας συμβαίνουν. Και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τους παρουσιάσουμε πρωτογενή πλεονάσματα, δείγμα ότι μπήκαμε σε δρόμο εξυγίανσης. Αυτός είναι ο στόχος και αυτή είναι η επιλογή που έχουμε με οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όλα τα άλλα, είναι φούμαρα και …λεβεντιές καμαρωτές.

Βασίλης Βαλαμβάνος, [email protected]