Η απαξίωση του ευρώ

Σε πρώτη ανάγνωση, είναι εντυπωσιακό: εκείνο που καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν τόλμησε ως τώρα να πράξει δείχνει να το επιχειρεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: να αμφισβητήσει την πολιτική ηγεμονία του Βερολίνου. Σε δεύτερη ανάγνωση, όμως, είναι κατανοητό: η ΕΚΤ γνωρίζει ότι ο ρόλος της είναι ρόλος θεματοφύλακα του κοινού νομίσματος, το οποίο, ακριβώς λόγω του ηγεμονικού χειρισμού της Γερμανίας, που δεν κάνει πίσω, κινδυνεύει σήμερα περισσότερο από ποτέ. Φυσικά,

το Βερολίνο δεν είναι απλός αντίπαλος: η ΕΚΤ πολύ δύσκολα θα καταφέρει κάτι ουσιαστικό ενάντια στη βούλησή του. Είναι όμως σημαντική αυτή η αντίθεση γιατί δείχνει ξεκάθαρα ότι η γερμανική πολιτική υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας κι όχι την ίδια την Ευρώπη. Τα άλλοθι καταρρέουν ένα προς ένα.
Χαρακτηριστικό της συνεχούς απαξίωσης του ευρώ όχι ως ισοτιμίας, αλλά ως συμβόλου ενός καλύτερου ευρωπαϊκού μέλλοντος, είναι κάτι που θα έπρεπε να του είχαμε δώσει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτή που του δώσαμε: ότι ήδη τρεις χώρες που βρίσκονται εκτός ευρωζώνης δήλωσαν τώρα επισήμως, η μία μετά την άλλη, ότι παγώνουν το ενδιαφέρον τους για ένταξη σε αυτή! Το ευρώ, από εργαλείο ελπίδας, κατάντησε, μέσα σε δέκα χρόνια, απευκταίο για εκείνους που μέχρι χθες το ποθούσαν.
Φυσικά, ο δήθεν «σοφός» Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε, έχει έτοιμη την απάντηση γι’ αυτό: όταν σφίγγουν τα πράγματα, πάντα και για όλα φταίει η Ελλάδα, όπως έχει απειράριθμες φορές δηλώσει, κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει με τις φτηνές τακτικές κινήσεις διγλωσσίας του Βερολίνου των τελευταίων ημερών. Τώρα πια, δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν. Σε κανένα λογικό άνθρωπο στην Ευρώπη και διεθνώς δεν αρκεί πια το παραμύθι της Ελλάδας που οδηγεί την ευρωζώνη στην καταστροφή. Τώρα, έχουν όλοι αρχίσει να καταλαβαίνουν.
Εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν όμως, έπειτα από τρία χρόνια μικροπολιτικής πλύσης εγκεφάλου, είναι οι ίδιοι οι γερμανοί πολίτες. Η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα τους, σε αυτά τα τρία χρόνια, δαιμονοποίησαν την Ελλάδα στον πιο ακραίο βαθμό – κάτι που δεν συνέβη σε καμία άλλη χώρα της ευρωζώνης. Αποτέλεσμα; Το ποσοστό των Γερμανών που ουσιαστικά δεν θέλουν πια την παραμονή της Ελλάδας στο κοινό νόμισμα καθώς πιστεύουν ότι ουδέποτε η χώρα θα μπορέσει να «προσαρμοστεί», είναι συντριπτικό όπως έδειξε και η χθεσινή σφυγμομέτρηση των Financial Times. Και, τώρα, όσο η κρίση θα απλώνεται και όσο το παραμύθι της «καταστροφικής Ελλάδας» θα γίνεται όλο πιο αδύναμο μέσα και στη Γερμανία, θα πρέπει να εξηγήσουν στην ίδια τη γερμανική κοινή γνώμη γιατί την οδήγησαν εκεί. Δεν θα είναι εύκολο, ειδικά με τις εκλογές μπροστά τους.
Η Ανγκελα Μέρκελ, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Φίλιπ Ρέσλερ, η Μπούντεσμπανκ, η Μπιλντ και όλοι όσοι συνέπραξαν ενεργά σε αυτή την επιχείρηση συστηματικής γερμανικής απαξίωσης της Ελλάδας, βρίσκονται ήδη μπροστά σε κάτι που δεν το είχαν υπολογίσει επειδή τους τύφλωσε το ηγεμονικό τους όραμα: δεν έχουν προκαλέσει μόνον μια τρομακτική πίεση σε τόσους λαούς που γι’ αυτούς το ευρώ έγ