Γράφει η Κία Παπαδοπούλου : Όλη η αλήθεια πίσω από την επιστολή της 34χρονης μητέρας που ράγισε πρώτα την δική μου καρδιά…

Κάθε φορά που ακούω ένα τραγούδι ή διαβάζω ένα βιβλίο ή ακούω μία συγκλονιστική ιστορία, για κάποιο λόγο θέλω να ξέρω τι έγινε πριν. Ποιο ήταν το backstage… Τι συνέβη και ο στιχουργός έγραψε το τραγούδι; Για ποιον το έχει γράψει; Ποιος επηρέασε τον συγγραφέα και ξεκίνησε να γράφει ένα βιβλίο; Με ποιους μίλησε, τι του είπαν; Είναι όλες αυτές οι απορίες που μου δημιουργούνται στο κεφάλι μου και αναζητούν μία απάντηση. Μου αρέσει να ξέρω τι βρίσκετε πίσω από τα πράγματα που βλέπω… γι’ αυτό και εγώ αποφάσισα να σας διηγηθώ την ιστορία πίσω από την συγκλονιστική επιστολή της 34χρονης

Βράδυ Τρίτης 20 Νοεμβρίου, και όπως κάθε βράδυ κάθομαι μπροστά στο laptop μου και ελέγχω αδιάφορα το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Καθαρίζω τα εισερχόμενα, τα δελτία τύπου, τις προσκλήσεις, τις διαφημίσεις… όταν βλέπω ένα μήνυμα συναδέλφου…

…για διάβασε αυτή την ιστορία …

λέγεται Κ.Α. πήρε τηλέφωνο στο ραδιόφωνο

είναι μητέρα 4 παιδιών από την Πάτρα

το μηνιαίο εισόδημά της είναι 100 ευρώ

δεν έχει ρεύμα στο σπίτι της από τις 29 Οκτωβρίου

ο σύζυγός της είναι άνεργος

έχει απευθυνθεί σε φορείς κτλ για βοήθεια και δεν έχει βγάλει άκρη

σκεφτόμουν μήπως αν το δημοσιοποιούσαμε κάποιος έκανε κάτι

αυτά τα ολίγα… σκέψου και ενέργησε…

Σκέψου και ενέργησε… Αυτά μου είπε ο πολύ καλός συνάδελφος, που μπορεί ο ίδιος να μην μπορούσε να βοηθήσει, όμως δεν άντεχε να «πνίξει» ένα θέμα που αφορούσε μία οικογένεια που κυριολεκτικά πεινούσε.

Τρελάθηκα… η γυναίκα έχει 4 παιδιά… δεν έχει ρεύμα… είναι άνεργη… ψάχνει βοήθεια!

Κοίταξα αμέσως το ρολόι μου, αλλά ήταν αργά, δεν μπορούσα να της τηλεφωνήσω. Τι να έλεγα στις 11 το βράδυ «Γεια σας είμαι δημοσιογράφος πήρα για κάνω θέμα την δυστυχία σας;» Αποφάσισα πως θα της τηλεφωνούσα το επόμενο πρωί, αμέσως όμως απάντησα στον συνάδελφό μου…

…Φυσικά και θα την πάρω και θα την βοηθήσω!

Φιλιά πολλά!!!!!!

Και με τον χαρακτηριστικό ήχο… πήρα την απάντηση…

το ήξερα ότι απευθύνθηκα στον σωστό άνθρωπο

φιλιά πολλά

Για την ακρίβεια δεν ήμουν ο σωστός άνθρωπος, αλλά ο λάθος. Ναι είμαι ο λάθος άνθρωπος που εδώ και 12χρόνια κάνει ρεπορτάζ και όταν πέφτουν στα χέρια μου τέτοιες ιστορίες αρρωσταίνω και αρρωσταίνω και τους άλλους γύρο μου…

Όπως μου είπε και μία ψυχολόγος πριν χρόνια, έχω το σύνδρομο «του καλού παιδιού». Τράτζικ! Αυτό το σύνδρομο που πιθανόν να το έχετε πολλοί, έχει δύο σοβαρά συμπτώματα. Δεν μπορείς να πεις ΟΧΙ, όταν κάποιος σου ζητάει βοήθεια και δεύτερον όταν μαθαίνεις για κάτι στενάχωρο, δεν κοιμάσαι τα βράδια. Γι’ αυτό πολλές φορές, οι φίλοι μου γελάνε, όταν με ακούνε να λέω για κάποιον «Καλά… Πως κοιμάται τα βράδια;». Μόνο που εγώ πραγματικά το εννοώ… πραγματικά, θα ήθελα να ξέρω πως κλείνουν τα μάτια σου όταν ξέρεις πως μπορούσες να κάνεις κάτι και δεν έκανες… ας μου πει κάποιος τον τρόπο.

Έτσι και το βράδυ της Τρίτης είχα έναν ανήσυχο ύπνο. Σκεφτόμουν τι