Πασχάλης Τσαρούχας: Οι περισσότεροι βουλευτές είναι ξεφτιλισμένοι

«Θρασείς, ξεφτιλισμένοι, χυδαίοι, ένα κατώτερο είδος ανθρώπου». Αυτούς τους όρους χρησιμοποίησε ο Πασχάλης Τσαρούχας για να περιγράψει την πλειονότητα των βουλευτών μας.

Ο δημοφιλής ηθοποιός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων μίλησε στην «Π» με γλώσσα που «σπάει κόκκαλα»  για τον Γιώργο Παπανδρέου, τα οικονομικά συμφέροντα που κυριαρχούν, για την «ανοησία» της αυτοκτονίας, την ελληνική κοινωνία, τις γυναίκες και τα παιδιά, που όπως είπε «ήρθαν για να αλλάξουν τον κόσμο».

Είστε

ηθοποιός, συνάνθρωπος και το επιβεβαιώνετε και στην πράξη καθώς έχετε βοηθήσει πολύ τον Πανελλήνιο Σύλλογο Εθελοντικής Αιμοδοσίας, αλλά και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Πώς γεννήθηκε μέσα σας η ανάγκη να γράψετε ιστορίες για τα παιδιά;

Όταν ένας άνθρωπος είναι πλούσιος είναι όπως τα ηφαίστεια. Όπως μέσα από τις θερμές πηγές βγαίνει ζεστό νερό, έτσι ένας άνθρωπος που έχει ενέργεια και ανάγκη να επικοινωνήσει βρίσκει τρόπους να διοχετεύσει αυτή την ενέργεια. Ένας τρόπος για μένα ήταν το θέατρο και ο κινηματογράφος. Δεν μου αρκούσε αυτό και θέλησα να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους και με έναν διαφορετικό τρόπο, αυτός είναι η συγγραφή.

Μιλήσατε για πλούτο. Εσείς δηλαδή είστε οικονομικά εύρωστος;

Όχι ιδιαίτερα. Ο υλικός πλούτος δεν υπάρχει  γιατί όπως θα έχετε διαπιστώσει κι εσείς τα τελευταία χρόνια άνθρωποι οι οποίοι ήταν πλούσιοι είναι φτωχοί πλέον. Αντιστρόφως, άνθρωποι οι οποίοι θεωρούνταν φτωχοί και είχαν έναν γεμάτο εσωτερικό κόσμο βλέπετε ότι είναι οι σημερινοί πλούσιοι. Αυτός είναι ο πλούτος για εμένα, γιατί αυτοί οι άνθρωποι αντέχουν την αναμέτρηση με την σκληρή πραγματικότητα.

Πώς κρίνετε το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι αυτοκτονούν στις μέρες μας;  Είναι σημείο των καιρών μας αυτό

Χωρίς να θέλω να γίνω θρασύς ή βλάσφημος θα πω ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που κατέπεσαν από τα αξιώματα που είχαν ή την «ποιότητα» ζωής που είχαν λόγω των χρημάτων.

Αυτοκτονούν και απλοί άνθρωποι όμως, όχι μόνο εκείνοι που είχαν κάποιο αξίωμα…

Δεν ξέρουμε γιατί αυτοκτονούν αυτοί οι άνθρωποι. Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι οι οποίοι ήταν επιχειρηματίες, είχαν μια οικονομική επιφάνεια και είδαν να καταστρέφεται αυτό που είχαν δημιουργήσει, που επί της ουσίας ήταν ψεύτικο, αυτό μας δείχνει η κατάσταση σήμερα. Δηλαδή, κανείς δεν έχει τόση ύλη όση νομίζει ότι έχει ούτε ελέγχει τόσην ύλην όση νομίζει. Είναι άνθρωποι λοιπόν που μάλλον είχαν ένα τεράστιο συναισθηματικό κενό και οδηγήθηκαν στην απόλυτη απόγνωση, στην ανοησία κατά τη γνώμη μου της αυτοκτονίας.

Πώς αντιλαμβάνεστε το ρόλο των παιδιών στην κοινωνία; Σε έναν κόσμο που καταρρέει πώς μπορούν να φέρουν την αλλαγή;

Τα παιδιά πάντα φέρνουν την αλλαγή για αυτό γεννιούνται,  για να ανατρέψουν τα δεδομένα. Το χάσμα των γενεών είναι η αδυναμία των μεγαλύτερων να παραδεχτούν ότι τα παιδιά είναι πιο κοντά στο μέλλον, άρα βλέπουν πιο καθαρά αυτό που έρχεται και υπάρχει μια αγκύλωση σε αυτά που υποτίθεται ότι γνωρίζουμε. Αν αφήσουμε τα παιδιά να δράσουν ίσως μπορέσουμε κι εμείς