Μια τεράστια εθνική προσπάθεια έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς

Δέκα μήνες μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές, ακόμη και οι πλέον απαισιόδοξοι, θα πρέπει να διακρίνουν μια, έστω και αμυδρή αλλαγή σε ό,τι συνθέτει την οικονομική και κοινωνική ζωή στη χώρα.

Ασφαλώς, δεν έγιναν θαύματα. Το έχουμε ξαναπεί ότι στην πολιτική μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν. Η δίνη της πιο βαθιάς και πιο επώδυνης κρίσης στροβιλίζεται ακόμη γύρω μας. Όμως, μέρα με τη μέρα, δείχνει να απομακρύνεται εκείνη η αποκαρδιωτική, η απελπιστική εικόνα της μιζέριας, της απόλυτης απογοήτευσης, της βεβαιότητας ότι και

Είναι αυτό που ο υπογράφων φώναζε από τα τέλη του 2011: Ότι το πρώτο βήμα για να ξεπεράσει η χώρα τον Αρμαγεδδώνα της διεθνούς κρίσης και της καταστροφικής ύφεσης που συνεπάγεται, είναι η αλλαγή της ψυχολογίας και η αποκατάσταση ενός κλίματος εμπιστοσύνης.

Είναι ακριβώς αυτό που έχει πετύχει η τρικομματική Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης, η χωρίς τυμπανοκρουσίες τιτάνια προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά, με τη συνεπή συμπαράσταση των δύο πολιτικών αρχηγών που τη στηρίζουν – και μάλιστα με καθημερινό τον κίνδυνο σοβαρών τριγμών στο εσωτερικό των κομμάτων τους.

Μόνον τυφλοί ή εθελοτυφλούντες δεν βλέπουν ή προσποιούνται ότι δεν βλέπουν, ότι η μέχρι χθες απελπιστική οικονομική κατάσταση, τείνει να ισορροπεί… Πως η χώρα αργά, αλλά σταθερά και αποφασιστικά, βρίσκει τα πατήματά της στο δρόμο της ανάκαμψης. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός (που, άλλωστε, μόνον σε μεγαλοστομίες δεν μας έχει συνηθίσει), ανακοινώνοντας την έναρξη νέων μεγάλων έργων ή τη συνέχιση παλαιών που είχαν αφεθεί να βαλτώσουν, μιλάει για πρώτη φορά ξεκάθαρα και με βεβαιότητα για επανεκκίνηση της οικονομίας και για το τρένο της ανάπτυξης που μπήκε πλέον στις ράγες. Και απομένει ακόμη η πολυαναμενόμενη ρευστότητα – που η Κυβέρνηση έχει οριοθετήσει να γίνει συντομότατα και που, επίσης ο υπογράφων, έχει χαρακτηρίσει ως υπ’ αριθμόν 1 προϋπόθεση για την δυναμική ανάκαμψη της αγοράς και για καίριο χτύπημα στη μάστιγα της ανεργίας.

Αυτή η τεράστια εθνική προσπάθεια, προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, επειδή απέναντί της έχει καθημερινά, τους επαγγελματίες καταστροφολόγους της πολιτικής. Αυτούς που – ακόμη και σήμερα – δεν έχουν συνέλθει από την έκπληξη των απρόσμενων όσο και περιστασιακών ποσοστών τους στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Και οι οποίοι, δεν διστάζουν να επενδύουν για τις προσωπικές φιλοδοξίες τους σε μια κυβερνητική αποτυχία, σε αποπομπή μας από την ευρωζώνη και το ευρώ – δηλαδή σε μια χωρίς προηγούμενο οικονομική και κοινωνική πανωλεθρία για τον τόπο και το λαό μας.

Ευτυχώς, η ελληνική κοινωνία, φαίνεται να κλείνει οριστικά τα αυτιά στις Κασσάνδρες. Αν και πληγωμένη, από δυσβάστακτα μέτρα, περικοπές, θυσίες τριών και πλέον χρόνων, αλλά με ωριμότητα πολιτική, μακριά από καθοδηγούμενες ακρότητες, δείχνει ξεκάθαρα να στηρίζει τη σημερινή ρεαλιστική κυβερνητική πολιτική. Μια κοινωνία που περιμένει να δει εντατικοποίηση των προσπαθειών. Θέλει να δει επίσπευση των διαδικασιών για τις μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν ριζικά τον οικονομικό και κοινωνικό χάρτη της χώρας. Χωρίς υπαναχωρήσεις και χωρίς συμβιβασμούς.

Και ασφαλώς, δεν ανήκει μόνον στον Σαμαρά (και στους δύο αρχηγούς που τον στηρίζουν), η ευθύνη να σηκώσει το βάρος αυτού του εθνικού έργου. Ανήκει και στους Υπουργούς του και σε όλα ανεξαιρέτως τα κυβερνητικά στελέχη – απ΄ όπου κι αν κρατάει η κομματική τους σκούφια. Που πάει να πει ότι οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων: Να αφήσουν στην άκρη τις όποιες (κατανοητές) διαφορές, να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, να σκύψουν πάνω στον κοινό στόχο που πρέπει να τους ενώνει. Το κέρδος θα είναι διπλό: Και για τον Τόπο που θα απεγκλωβιστεί από τη δεινή κρίση… Και για τους ίδιους που κοινωνία και ιστορία, θα τους αναγνωρίσουν τη συμβολή στη μεγάλη προσπάθεια.

30/04/2013

Του βουλευτή Νέας Δημοκρατίας Πέλλας Γιώργου Καρασμάνη