Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και με τη συμμετοχή των Προκαθημένων, εορτάσθηκε η Κυριακή της Ορθοδοξίας, στο Φανάρι!

Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη Σωτήρης Μ.Τζούμας

Τούτος εδώ ο τόπος, η ευλογημένη πόλη της Κωνσταντινούπολης, που την ζήλεψαν βασιλείς και την φθόνησαν σουλτάνοι κατακτητές,έχει ζήσει στο διάβα των αιώνων και της ιστορίας, μεγάλες στιγμές.

Η ευλογία που έλαβε από τον ίδιο το Θεό, για να εδραιωθεί, να θεριέψει και να μεταλαμπαδεύσει την πίστη μας, από τα αγιασμένα με αιμάτινες σπονδές χώματά της, σε όλο τον κόσμο, αποτέλεσε παράλληλα και ένα είδος σταυρού μαρτυρίου αλλά και κατάρας, αφού μετά την δόξα

Έκτοτε παραμένει σε μία αλλοθρησκη χώρα, ως ακοίμητος φρουρός, αλλά και καντήλα άσβηστη, η μικρά ζύμη που λέμε, έτοιμη να αναπαραχθεί και αν οι συνθήκες το επιτρέψουν να ξαναγίνει,κράτος εν κράτει,στην πάλαι ποτέ Βασιλεύουσα!

Το πολυ-πατριαρχικό συλλείτουργο,που έγινε ως επιστέγασμα της Πανορθόδοξης Σύναξης αλλά και σε ανάμνηση της μεγάλης ημέρας της Ορθοδοξίας, άρχισε με τις ιερές καταβασίες, στις 08.30 και ολοκληρώθηκε κατά τις 12.00, με την λιτάνευση των ιερών εικόνων στον περίβολο του ναού. Η λιτάνευση κορυφώθηκε με το ανέβασμα όλων των συλλειτουργούντων Προκαθημένων, στο σολέα του Πατριαρχικού Μεγάρου.

Το ανακοινωθέν της Πανορθόδοξης Σύναξης, αναγνώσθηκε ακριβώς μετά το Ευαγγέλιο, από τον Αρχιγραμματέα της Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου Αρχιμ. Βαρθολομαίο Σαμαρά.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολαίος, ευγενής και γενναιόδωρος οικοδεσπότης, καθ´ όλη τη διάρκεια της θείας λειτουργίας,φρόντιζε να δίνει λειτουργικές εκφωνήσεις σε όλους τους φιλοξενουμένους του Πρωθιεράρχες, ώστε να μην κατηγορηθεί για.. “καπέλωμα”, ακόμη κι αυτού του Μυστηρίου.

Το ψυχρό κλίμα που δημιούργησε στη Σύναξη, η απόφαση του Πατριαρχείου Αντιοχείας να μειοψηφίσει στις αποφάσεις και να αρνηθεί να συνυπογράψει το κοινό ανακοινωθέν,αλλά και να συλλειτουργήσει με τους υπολοίπους Προκαθημένους,φανέρωσε πως η ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών, βασίζεται σε μία λεπτή ισορροπία και σε αντιλήψεις που πρέπει να βελτιωθούν, αν όχι να αλλάξουν εκ θεμελίων.

Εκείνο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίζεται σε αντιλήψεις δύο ταχυτήτων: σε αυτούς που θεωρούν ότι ο κόσμος μπορεί να εκσυγχρονίζεται και να αλλάζει, αλλά η Εκκλησία πρέπει να παραμένει αγκιστρωμένη σε αραχνιασμένες ιδέες του παρελθόντος. Και σε αυτούς που θεωρούν ότι η Εκκλησία χωρίς να κάνει ουδεμία παραχώρηση σε δογματικά θέματα πίστεως και λατρείας, επειδή οι καιροί αλλάζουν, θα πρέπει να αλλάξει κι η Εκκλησία σε κάποια θέματα ώστε να μπορεί να συνομιλεί και να συνυπάρχει με αλλοθρήσκους και να αγωνιά μαζί τους, έστω και από διαφορετική οπτική γωνία, για το αύριο και τον κόσμο που έρχεται!

Με εξαίρεση την έλλειψη οργάνωσης που υπήρχε στον Πατριαρχικό ναό και την χαώδη κατάσταση που επικρατούσε,–ακόμη και τον Αντιπρόεδρο της βουλής Γ. Καλαντζή,ο επί της εθιμοτυπίας του Πατριαρχείου π. Ιωακείμ, έβαλε σε λάθος κάθισμα— θα πρέπει να πούμε ότι ο Αγιος Γεώγιος του Φαναρίου, έζησε πάλι μεγάλες στιγμές.

Αν έλλειπε, τέλος,η άσχετοσύνη της αναμετάδοσης της θείας λειτουργίας από τη δημόσια τηλεόραση και οι σνιστόρητες ατάκες του εκφωνητή που δεν ήξερε ούτε ποιός ήταν ο κάθε Προκαθήμενος– τον Γεωργίας έλεγε Σερβίας και τον Σερβίας τον έβλεπε ως Βουλγαρίας– τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι ζήσαμε μία Κυριακή της Ορθοδοξίας, αντάξια των αιώνων που σηκώνει στους ώμους της.

Πηγή Φωτογραφιών: dogma.gr

The post Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και με τη συμμετοχή των Προκαθημένων, εορτάσθηκε η Κυριακή της Ορθοδοξίας, στο Φανάρι! appeared first on Paraskhnio.gr.