Η… τριχοτόμηση του ΠΑΣΟΚ!

Του ΣΠΥΡΟΥ ΝΑΝΝΟΥ

Εάν έλεγε κάποιος στις τελευταίες εκλογές πως το ΠΑΣΟΚ θα… διασπαστεί, δεν θα τον έλεγαν «τρελό», αφού όσοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στο κόμμα πάντα είχαν στο νου τους πως το Κίνημα θα κινδυνέψει ακόμα και με… αφανισμό, έστω και εάν αυτή η λέξη θεωρείται επικίνδυνη πολιτικά.
Η εκδήλωση για την 3η του Σεπτέμβρη μπορεί να σκόρπισε χαμόγελα στην

Ιπποκράτους, όμως, στο ΠΑΣΟΚ έχουν μάθει πως θα γεννηθούν όχι ένα, αλλά δύο κόμματα, μέσα από τα σπλάχνα του.
Ήδη, ο Ανδρέας Λοβέρδος –όπως είχε αναφέρει στο προηγούμενο φύλλο το «Π»– αλλά και η Άννα Διαμαντοπούλου ετοιμάζονται πυρετωδώς και έχουν δείξει τις προθέσεις τους για το νέο που, όπως λένε, θέλουν στο πολιτικό προσκήνιο, με αναφορά στην ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά. Οι επαφές με στελέχη, ακόμα και με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, γίνονται σε πολιτικές γιάφκες, αν και ήδη εξετάζονται οι χώροι που θα υποδεχτούν τα «κόμματα». Πάντως, στην Ιπποκράτους γίνεται απέλπιδα προσπάθεια ώστε να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, όμως, οι πόρτες –προς το παρόν– είναι κλειστές…

Το κόμμα του Λοβέρδου
Ειδικότερα και όπως έγραψε το «Π» την προηγούμενη Κυριακή, το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου είναι πλέον… έτοιμο. Ο ίδιος παρουσίασε, μάλιστα, την πολιτική πλατφόρμα μέσα από το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Θέσεις για τη Νέα Ελληνική Ανόρθωση», 119 σελίδων, στο οποίο επιχείρησε –και με τη βοήθεια των ΜΜΕ– να παρέμβει στα σημερινά πολιτικά δρώμενα χρησιμοποιώντας τη λέξη «Ανόρθωση»! Για όσους λησμονούν, η συγκεκριμένη λέξη είναι συνυφασμένη με την επανάσταση του 1909 στο Γουδή, όπου ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος ζητούσε ριζικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της χώρας και κατέληξε στην εμφάνιση του Ελευθέριου Βενιζέλου στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Με τη συγκεκριμένη κίνηση, ο μελλοντικός… αρχηγός κόμματος, μετά την ψηφοφορία για τα νέα μέτρα, που –όπως κατέστησε σαφές– θα τα ψηφίσει, δείχνει πως είναι σε απόλυτη ρήξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Οι προθέσεις του, άλλωστε, είχαν φανεί από το καλοκαίρι, όταν σε αλλεπάλληλες… εκκλήσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να μετάσχει στην ανασύσταση του κόμματος –ακόμα και στη θέση του αντιπροέδρου– είπε σε όλα «όχι», κάνοντας τότε πολλούς να παραξενευτούν για το τι θέλει πραγματικά. Φτάσαμε, λοιπόν, στο σήμερα και στον… πρόλογό του στο βιβλίο να τονίζει τα εξής: «Η αναμονή μου λαμβάνει τέλος. Σε ό,τι αφορά τις προθέσεις μου, η έκδοση των θέσεων για τη Νέα Ελληνική Ανόρθωση συνιστά πολιτική ενέργεια. Θα αγωνιστώ για να καταρτιστεί, επιτέλους, και να εφαρμοστεί το εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και επιστροφής στον δρόμο της ευημερίας και αξιοπιστίας. Η πίστη μου σε αυτό που επιχειρώ είναι ακλόνητη».
Ωστόσο, δεν στέκεται μόνο εκεί! Προχωρά ένα βήμα παραπέρα, όταν επισημαίνει πως « στην Ελλάδα υπάρχει ανάγκη για ένα συμμετοχικό, ευρωπαϊκό, μεταρρυθμιστικό, ριζοσπαστικό, σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό υποκείμενο. Δεν έχει σημασία αν αυτός ο χώρος, αυτή η παράταξη θα προκύψει από τη μετεξέλιξη υπάρχοντος κόμματος, ή τη συγχώνευση, ή την εκλογική συμπόρευση υφιστάμενω