Γιάννης Κότσιρας: «Όταν ξεφτιλιστούν τα σημερινά πρότυπα, θα βγει το φως από μέσα μας»

Ο Γιάννης Κότσιρας με αφορμή την παρουσίαση του νέου του άλμπουμ «Μουσικό κουτί» μίλησε σε εβδομαδιαίο περιοδικό τόσο για τη νέα του δουλειά, όσο και για το τι πιστεύει ότι θα γίνει στο μέλλον.

«Η απόφασή μου αυτή γεννήθηκε καθαρά από ανάγκη έκφρασης. Ήταν σκέψεις και τραγούδια συσσωρευμένα μέσα μου, που απλά αισθάνθηκα την ανάγκη να μιλήσω με αυτά. Η αλήθεια είναι πώς η σκέψη με φόβιζε εδώ και χρόνια. Όμως η αποδοχή του τραγουδιού “Και πάλι παιδί”, αλλά και του «Και πάλι εδώ», που μοιράστηκα

με τον Μητροπάνο, μου έδωσε το απαραίτητο θάρρος, να προχωρήσω σε αυτό το βήμα» δήλωσε ο τραγουδιστής.

Παράλληλα, μίλησε στο Τηλέραμα για τον ρόλο του τραγουδιστή και την αισιοδοξία του για το μέλλον: «Αυτό που θάψαμε κάτω από την υλιστική εξάρτηση, από το χρήμα, την επίδειξη και τον πλουτοκρατικό ανταγωνισμό, σιγοκαίει θαμμένο πίσω από την συστηματική εκπαίδευση και την πλύση εγκεφάλου που μας επέβαλλαν τα τελευταία 30 χρόνια, πως άξιος και σημαντικός είναι ο ιδιοκτήτης του ακριβού αυτοκινήτου, την ιδιόκτητης μεζονέτας, που πρέπει να είναι μεγαλύτερη από του διπλανού του, αυτός που θα πετάξει τα περισσότερα λουλούδια στις πίστες, όχι πια από θαυμασμό στον αοιδό, που βρίσκεται στην σκηνή, αλλά από ανάγκη επίδειξης στο διπλανό τραπέζι. Ως πρότυπο προβλήθηκε αυτός που αδιαφορεί για την πολιτική, για το συνάνθρωπο και για το περιβάλλον και όχι ο ενεργός, ο δημιουργικός. Το όραμα έπαψε να βρίσκεται στο Υπουργείο Πολιτισμού και πέρασε στο Υπουργείο Οικονομικών. Όταν λοιπόν όλα αυτά ξεφτιλιστούν οριστικά, μαζί με τους εκφραστές τους, και αυτό ήδη έχει αρχίσει να συμβαίνει, τότε αυτό το φως που θα βγει από μέσα μας θα κατακλύσει τα πάντα». Συνέχισε αναφερόμενος στο ρόλο του τραγουδιού: «Το τραγούδι αλλά και γενικότερα οι τέχνες δεν προσφέρουν λύσεις. Αφύπνιση προσφέρουν. Αυτό δηλαδή που φοβούνται περισσότερο οι πολιτικοί. Ανθρώπους που σκέφτονται, ενημερώνονται και έχουν ζωντανό πνεύμα. Αυτή είναι η αποστολή. Να ερεθίζουμε τους κοιμισμένους νευρώνες του μυαλού, προκαλώντας τον ακροατή να αντιδράσει στην ύπνωση που του επιβάλλεται μέσα από την αποχαυνωτική τηλεόραση και αυτούς που κατευθύνουν την ενημέρωση και την ψυχαγωγία».

Τέλος, όσον αφορά την δουλειά του και τον σκοπό αυτής αποκάλυψε: «Πάντα η δημιουργία τραγουδιών υπήρχε ως ανάγκη προσωπικής έκφρασης, ασχέτως εάν αυτά τα δημοσιοποιούσα ή όχι. Βρίσκομαι σε μια πολύ δημιουργική φάση της ζωής μου, όπου γράφω τραγούδια και εκφράζομαι μέσα από αυτά. Δε θα έλεγα όμως πως μιλάμε για καινούρια πορεία. Δεν μπορώ να οικειοποιηθώ το βαρύ τίτλο του συνθέτη ή του στιχουργού. Ο ρόλος του τραγουδιστή είναι αρκετά δύσκολος από μόνος του. Γράφω και θα γράφω τραγούδια συγκυριακά, αλλά όχι ως καινούρια πορεία. Περισσότερο ως ανάγκη και όχι ως ιδιότητα».