Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το πολιτικό και επικοινωνιακό παιχνίδι, λίγες πλέον ώρες πριν τα μεσάνυκτα της Τετάρτης όταν οι βουλευτές θα κληθούν να ψηφίσουν επί του ενός άρθρου, αλλά έκτασης 500 σελίδων, του πολυνομοσχεδίου για τις διαρθρωτικές αλλαγές και τα εργασιακά.

Μαξίμου, Ιπποκράτους και Αγ. Κωνσταντίνου βρίσκονται σε μία παρτίδα σκάκι για… τρεις με έπαθλο όχι μόνον το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας (θεωρείται δεδομένο ότι θα κρίνει τη σύνθεση της κυβέρνησης, ακόμη κι αν ο κ. Κουβέλης δήλωσε χθες πώς η ΔΗΜΑΡ παραμένει και

στηρίζει την κυβέρνηση) αλλά και τις μετέπειτα εξελίξεις στο εσωτερικό του «μνημονιακού» στρατοπέδου.

Τόσο με την ομιλία του προς την γαλάζια κοινοβουλευτική ομάδα όσο και με την κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε με τον κ. Κουβέλη, ο Αντώνης Σαμαράς έδειξε ότι επιθυμεί την παραμονή του εταίρου του στο κυβερνητικό σχήμα και, πάντως, επεχείρησε να μεταφέρει το σύνολο της ευθύνης για την όποια επιλογή στη Δημοκρατική Αριστερά. Δεν αποκλείεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να επιβεβαιωθεί και μία μικρή πάντως διόρθωση ως προς την επεκτασιμότητα – καθολικότητα των συλλογικών συμβάσεων, που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγή στάσης της ΔΗΜΑΡ.

Την ίδια στιγμή και ο κ. Ευ. Βενιζέλος δήλωνε ότι επιθυμούμε την παραμονή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, ωστόσο είναι σαφές ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί με όποιο κόστος. Δηλαδή, ο κ. Βενιζέλος – που έχει να αντιμετωπίσει τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό του κόμματός του – δεν μπορεί να αποδεχθεί παραμονή του κ. Κουβέλη, εφόσον δεν ψηφίσει τα μέτρα, θέση που μάλλον υιοθετεί και το Μαξίμου. Και είναι προφανές ότι, αν όχι άμεσα, πολύ γρήγορα θα υπάρξουν κινήσεις για να ξεκαθαρίσει το σκηνικό.

Ο κ. Σαμαράς πάντως, οι συνεργάτες του οποίου εκτιμούν πώς αν η κυβέρνηση αντέξει τα μέτρα και το 6μηνο που θα ακολουθήσει, τότε από το καλοκαίρι θα μπορεί να κάνει λόγο για ουσιαστική αλλαγή κλίματος, επενδύει ήδη και στην… επόμενη ημέρα του πολιτικού σκηνικού, διαβλέποντας την κάθετη τομή της κοινωνίας σε… μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Ταυτίζοντας όσους ανέχονται το μνημόνιο με την Ευρώπη και τοποθετώντας τη Ν.Δ. σε θέση κυρίαρχης δύναμης μεταξύ των «ευρωπαϊκών δυνάμεων», ο κ. Σαμαράς επιδιώκει να διαμορφώσει το δίπολο της πολιτικής αντιπαράθεσης και, πιθανά, να έλξει ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Η επιδίωξη Σαμαρά δεν είναι άγνωστη στον Βενιζέλο, ο οποίος δεν έχει άλλη επιλογή από αυτή της παραμονής του στην κυβέρνηση, και γι αυτό ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έσπευσε χθες, μετά τη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό, να δηλώσει πως «το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν ταυτιζόμαστε ούτε ιδεολογικά ούτε αξιακά, αλλά συνεργαζόμαστε με συνέπεια για να διασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα και η ασφαλής πορεία της χώρας προς την οριστική έξοδο από την κρίση».