Τι προβλέπει το πολυνομοσχέδιο για το Δημόσιο

Για τον υπολογισμό της αποζημίωσης των δημοσίων υπαλλήλων που απολύονται ως βάση λαμβάνεται ο βασικός μισθός του υπαλλήλου «κατά την ημερομηνία που τέθηκε σε διαθεσιμότητα και ως χρόνος υπηρεσίας υπολογίζεται όλος ο χρόνος που ελήφθη υπόψη για την κατάταξη του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 4024/2011 (Α’ 226), ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι τη θέση του υπαλλήλου σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και ο χρόνος διαθεσιμότητας».

Για τη σύνταξη, που θα λαμβάνουν, αναφέρεται, πως εφόσον έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη της, καταβάλλεται

«στον μεν επικουρικά ασφαλισμένο το 40%, στο δε μη επικουρικά ασφαλισμένο το 50% της ως άνω προβλεπόμενης αποζημίωσης».

Για τις αποδοχές διαθεσμότητας προβλέπονται τα εξής:

- Αν ο υπάλληλος έχει υπηρεσία μέχρι τρία (3) έτη δεν καταλογίζεται κανένα ποσό.
- Για υπηρεσία από τρία (3) έτη και μία ημέρα έως έξι (6) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας μισού μήνα.
- Για υπηρεσία από έξι (6) έτη και μία ημέρα έως δώδεκα (12) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας ενός μήνα, για υπηρεσία από δώδεκα (12) έτη και μία ημέρα έως δεκαοκτώ (18) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας δύο (2) μηνών, για υπηρεσία από δεκαοκτώ (18) έτη και μία ημέρα έως είκοσι τέσσερα (24) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τριών (3) μηνών.
Για υπηρεσία από είκοσι τέσσερα (24) έτη και μία ημέρα και άνω καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τεσσάρων (4) μηνών.

Η ανωτέρω αποζημίωση, μετά και τον προβλεπόμενο ως άνω καταλογισμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ.

Για τις έγκυες που μπαίνουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, το διάστημα μέχρι την οριστική απόλυσή τους θα παρατείνεται μέχρι την ημέρα του τοκετού και επιπλέον 12 μήνες.