Στην εκλογή Προέδρου θα φτάσει ο Σαμαράς

Βήμα προς βήμα το σχεδιασμό για το προσεχές διάστημα μοιάζει να έχει καταστρώσει ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε συνεννόηση και με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο. Στόχος είναι να αποφευχθούν νέα μέτρα (σ.σ. τουλάχιστον αυτά που δεν θα μπορούν να «δικαιολογηθούν» από μία σημαντική

μερίδα της κοινής γνώμης), να επιτευχθούν κάποιες ελαφρύνσεις (φόρος πετρελαίου, ειδική εισφορά αλληλεγγύης) και, κυρίως, να κλείσει η αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου και να φτάσει σε ένα δια ταύτα η συζήτηση για το χρέος.

Εάν αυτό συμβεί, σε πείσμα των σεναρίων για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ο κ. Σαμαράς θα φτάσει στην κοινοβουλευτική διαδικασία για την ανάδειξη Προέδρου Δημοκρατίας φέρνοντας την τελική συμφωνία για το χρέος ως διακύβευμα τόσο προς τους βουλευτές που θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα μείνει ή θα πέσει η κυβέρνηση όσο, αν χρειαστεί, και προς τους πολίτες.

Βασική, ωστόσο, προϋπόθεση είναι αφενός η κυβέρνηση να λειτουργήσει συντονισμένα, κάτι που πλέον αμφισβητείται μετά τα «αντάρτικα» του ΠΑΣΟΚ που, κατά πληροφορίες, προκάλεσαν την ενόχληση του Πρωθυπουργού και μία τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ευ. Βενιζέλου, αφετέρου δε να ξεπεράσει το σκόπελο του Σεπτεμβρίου.

Στη δικομματική υπάρχει η αίσθηση, κυρίως μέσω των επαφών που είχε ο κ. Σαμαράς με την Άγκελα Μέρκελ αλλά και με το ΔΝΤ, ότι η τρόικα δεν θα θέσει βέτο – ακόμη κι αν δεν συμφωνήσει ρητώς – στη μείωση του ειδικού φόρου για το πετρέλαιο θέρμανσης αλλά και στην ελάφρυνση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, όπως δηλαδή έγινε και με το 13% του ΦΠΑ στην εστίαση. Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και η αύξηση των δόσεων για τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.

Ως προς τη δύσκολη ατζέντα του Σεπτεμβρίου (ασφαλιστικά, μισθολόγιο στο Δημόσιο, ομαδικές απολύσεις, «ανταπεργία» εργοδοτών), η κυβέρνηση θα επιδιώξει να κλείσει κάποια μέτωπα και να παραχωρήσει κάτι που θα μοιάζει ανεκτό, όπως πχ το μισθολόγιο.

Από εκεί και πέρα θα ανοίξει η μεγάλη συζήτηση για το χρέος και τη συνέχεια του προγράμματος, όπου είναι σαφές πώς η ελληνική πλευρά θέλει να βάλει τέλος στην περίοδο της τρόικας, πιθανότατα μέσω της αποχώρησης του ΔΝΤ από το πρόγραμμα και ς της ανάληψης των εκκρεμών δόσεων του Ταμείου από την ευρωζώνη.

Σαμαράς και Βενιζέλος φιλοδοξούν να αποφύγουν ένα νέο πακέτο – μνημόνιο και να μην υποχρεωθούν σε νέα δημοσιονομικά μέτρα και, ταυτόχρονα, να εξασφαλίσουν τη σταδιακή ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μέσω μείωσης των επιτοκίων και διεύρυνσης του χρόνου αποπληρωμής, έστω κι αν αυτό συνδέεται – όπως πιθανολογείται – και από μεταρρυθμιστικούς στόχους που θα τεθούν στην ελληνική πλευρά.

Το σενάριο μοιάζει ιδανικό, ωστόσο η υλοποίησή του κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Το Μαξίμου, πάντως, μοιάζει να θεωρεί ότι οι πιθανότητες να του βγει ο σχεδιασμός είναι σημαντικές. Αν αυτό συμβεί, στα τέλη του 2014 ή στις αρχές του 2015 θα ανοίξει η συζήτηση για το διάδοχο του Κάρολου Παπούλια. Ο κ. Σαμαράς δεν έχει, με βάση τα τωρινά δεδομένα, πρόθεση να προχωρήσει σε εκλογές νωρίτερα ώστε, σύμφωνα με κάποια σενάρια, να έχει τη δυνατότητα «ρεβανς» από τον κ. Τσίπρα κατά την Προεδρική Εκλογή. Αντιθέτως, ο σχεδιασμός είναι να πάει και να δώσει τη μάχη στη Βουλή. Όπως ανέφερε και ο Γραμματέας του κόμματος Ανδρέας Παπαμιμίκος «θα πάμε σε εκλογές μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο... μιλάμε για ονομαστική ψηφοφορία και το κάθε κόμμα και ο κάθε βουλευτής προσωπικά θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες απέναντι στον Ελληνικό λαό». Αν τα μηνύματα από το μέτωπο του χρέους και της οικονομίας είναι θετικά (σ.σ. ουδείς βέβαια πιστεύει ότι θα υπάρχει κλεισμένη συμφωνία) το Μαξίμου εκτιμά ότι μπορεί να εξασφαλίσει τους 180 βουλευτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Βουλή θα διαλυθεί και θα είναι οι πολίτες που θα κληθούν να απαντήσουν στο δίλημμα Σαμαράς ή Τσίπρας.