Παραιτήθηκε ο Ανδρέας Νεφελούδης

Του Γιώργου Μελιγγώνη

«Δεν μπορώ ως αιρετός και ως εργαζόμενος στην αυτοδιοίκηση, να εκπροσωπώ το κόμμα που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό τον χώρο, που συναινεί στις αντισυνταγματικές διατάξεις και προωθεί οριζόντια μέτρα για το ανθρώπινο δυναμικό της αυτοδιοίκησης». Με τη φράση αυτή, ο Ανδρέας Νεφελούδης, στέλεχος της μειοψηφίας της ΔΗΜΑΡ που ευθύς εξαρχής ήταν εναντίον της στήριξης προς την κυβέρνηση Σαμαρά, παραιτήθηκε

σήμερα από τη θέση του υπεύθυνου Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΔΗΜΑΡ.

Με επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, αλλά και προς τον Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, Σπύρο Λυκούδη, ο κ. Νεφελούδης τους ζητεί να τον απαλλάξουν των καθηκόντων του, ενώ εκφράζει την ισχυρή διαφωνία του με την κυβερνητική πολιτική στο χώρο της αυτοδιοίκησης.

Το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής, στην επιστολή του, ξιφουλκεί κατά των μέτρων που προβλέπει το Μνημόνιο 3 και σημειώνει ότι «οι περισσότερες των προτάσεων ή των επιλογών της κυβέρνησης για την αυτοδιοίκηση, έρχονται σε ευθεία αντίθεση προς τις διακηρυγμένες θέσεις της ΔΗΜΑΡ για την Αυτοδιοίκηση όπως και σε ευθεία σύγκρουση με όλες τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων του χώρου (ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ, ΠΕΔΑ κτλ)». Αξίζει να σημειωθεί ότι σκληρή γλώσσα χρησιμοποιεί και για την ίδια τη ΔΗΜΑΡ, σημειώνοντας ότι πρόκειται για το κόμμα «που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό τον χώρο, που συναινεί στις αντισυνταγματικές διατάξεις και προωθεί οριζόντια μέτρα για το ανθρώπινο δυναμικό της αυτοδιοίκησης».

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή του Ανδρέα Νεφελούδη:

MΝΗΜΟΝΙΟ-ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΗ σημειώσατε 1

ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ «ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 3» ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Του Ανδρέα Νεφελούδη, μέλους της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το παρόν κείμενο παρουσιάζει με πληρότητα τις απόψεις μου για το σύνολο των μέτρων που ψηφίστηκαν στα πλαίσια του «μνημονίου 3» και αφορούν στην Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση, όπως και στις συμπληρώσεις που προέκυψαν από τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Οι αποψεις μου αυτές εδράζονται στις κοινές (ακόμα;) θέσεις μας για την αυτοδιοίκηση, οι οποίες ήταν το πολιτικό εργαλείο της ΔΗΜΑΡ για την επιτυχή παρουσία της στις εκλογές του 2010.

Πρέπει να σημειώσω ότι ο χώρος της αυτοδιοίκησης είναι ο μοναδικός, ίσως, μαζικός χώρος (εκτός των ΑΕΙ) στον οπόιο η ΔΗΜΑΡ έιχε, από ιδρύσεως της, παρουσία και μάλιστα πολύ σημαντική. Παρουσία που την κατέταξε ως Τρίτη δύναμη στα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης.

Παρόλα αυτά και παρόλη τη δυναμική παρουσία του τομέα αυτοδιοίκησης, οι διαπραγματεύτες μας, μετά την συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, δεν επέλεξαν τον δρόμο της συνεργασίας για την διατύπωση μεταρρυθμιστικών προτάσεων προς την κυβέρνηση και την τρόικα, με τον τομέα ή και τον υπεύθυνο του, αλλά κινήθηκαν αυτοβούλως και χωρίς καμμία συννενόηση με τα εντεταλμένα όργνα του κόμματος.

Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότερες των προτάσεων ή των επιλογών της κυβέρνησης για την αυτοδιοίκηση να έρχονται σε ευθεία αντίθεση προς τι