ΠΑΝΙΚΑΣ Ο «ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ»(;)

Συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά, σήμερα το πρωί στη Βουλή, επρόκειτο να έχει ο «Πανίκας της καρδιάς μας», ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για ένα φιλευρωπαϊκό προοδευτικό μέτωπο.

Κατανοώ ότι στελέχη όπως ο Πάνος Ψωμιάδης έρχονται να ενισχύσουν την απήχηση του κόμματος σε ομάδες της «λαϊκής δεξιάς» σε μία περίοδο που η Ν.Δ. συνομιλεί με εκπροσώπους

του φιλελευθερισμού και, εξαιτίας της αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται ως ο κατ’ εξοχήν πολιτικός εκφραστής του Μνημονίου. Απορώ, ωστόσο, πώς θα χωρέσουν όλοι κάτω από μία κοινή πολιτική στέγη, έστω και έναντι του Αλέξη Τσίπρα. Και το λέω διότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός, τρεις μήνες για την ακρίβεια, από την επιστολή που έστειλε ο Ψωμιάδης προς τον Αντ. Σαμαρά ζητώντας του να μην ψηφίσει το δεύτερο μνημόνιο.

«Ήρθε η ώρα των μεγάλων όχι. Όχι στη δανειακή σύμβαση της υποτέλειας, του εξευτελισμού και των εκβιασμών. Όχι στην εκχώρηση της εθνικής και ιδιωτικής περιουσίας. Όχι στην υπογραφή της θανατικής καταδίκης του ελληνικού λαού. Όχι στα εκβιαστικά διλήμματα και την τρομοκρατία. Όχι στην κατάλυση του Συντάγματος, όχι στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου. Όχι στην άφεση αμαρτιών και στα συγχωροχάρτια σε όσους ευθύνονται για τη σημερινή, τραγική κατάσταση της χώρας» σημείωνε σε εκείνη την επιστολή, καταλήγοντας «όποτε στη μακραίωνη ιστορία μας, κύριε Πρόεδρε, ο λαός είπε όχι, βγήκε νικητής».

Φιλευρωπαϊκή δεν την λες την επιστολή. Αντιθέτως, πολλές από τις επισημάνσεις της ακούς και από στελέχη της Αριστεράς. Αλλά ο Πάνος ανέκαθεν ήταν παραταξιακός. Και μπρος στα… εκλογικά κάλη, τί είναι ο (μνημονιακός) πόνος;