Ορόσημο το Eurogroup του Μαΐου για την ελληνική κυβέρνηση

Μισογεμάτο το ποτήρι της επίσκεψης Μέρκελ θέλει να βλέπει η κυβέρνηση καθώς παρά το γεγονός ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν απομακρύνθηκε από τον «καλό δρόμο» της... λιτότητας, άφησε ανοικτό το παράθυρο για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Πλέον ο κυβερνητικός στόχος στρέφεται ακριβώς σε αυτό το μέτωπο, με στόχο μία πιο συγκεκριμένη θέση κατά προτίμηση πριν τις εκλογές του Μαΐου.

Ορόσημο,

υπό την έννοια αυτή, αποτελεί το Eurogroup του Μαΐου. Σε αυτό, ο Γιάννης Στουρνάρας – πιθανά στην τελευταία παρουσία του ως υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας – και με δεδομένο το πλεόνασμα και την έκθεση της τρόικας θα διεκδικήσει για την ελληνική πλευρά μία ευνοϊκή δήλωση για τη χώρα. Παρά το γεγονός ότι τα σχετικά σενάρια έχουν ήδη «τρέξει» από το euroworking Group και τους επιτελείς της ΕΚΤ αλλά και του Βερολίνου, εξ ου και οι πληροφορίες για επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των διμερών δανείων στα 50 έτη, η δικομματική δεν περιμένει, προφανώς, λύση.

Ωστόσο, αποτελεί ειλημμένη απόφαση το θέμα να τεθεί επί τάπητος και να αποσπαστεί από τους εταίρους η δήλωση ότι θα ανταποκριθούν στο δικό τους μέρος της συμφωνίας του Νοεμβρίου του 2012. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα θα εξεταστεί σε πρακτικό επίπεδο μετά τις ευρωεκλογές καθώς αυτό που επιδιώκει η ελληνική πλευρά, δηλαδή μία ρύθμιση τώρα, είναι αυτό που... φοβούνται οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι καθώς εκτιμάται ότι θα ενίσχυε τους ευρωσκεπτικιστές στο εσωτερικό των κρατών της ευρωζώνης.

Στις συζητήσεις με όλες τις πλευρές που εμπλέκονται (Ευρωζώνη, ΕΚΤ, ΔΝΤ), η Αθήνα καθιστά σαφές ότι η έξοδός στις αγορές δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως λόγος αθέτησης της δέσμευσης από ευρωπαϊκής πλευράς. Την ίδια, όμως, στιγμή ο δανεισμός από τις αγορές χρησιμοποιείται ως ένα ακόμη εργαλείο για την αποφυγή ενός νέου πακέτου προς την Ελλάδα.

Είναι σαφές πως χρηματοδοτικό κενό υπάρχει και αφορά κυρίως τη διετία 2015-16, προέρχεται δε εν μέρει και από τις αστοχίες του προγράμματος. Είναι, επίσης, σαφές ότι πρόγραμμα χωρίς όρους δεν υπάρχει. Αυτό είναι και το δεύτερο μέτωπο για την ελληνική πλευρά. Η εξασφάλιση, δηλαδή, ότι το όποιο νέο πρόγραμμα δεν θα έχει τη μορφή μνημονίου και ει δυνατόν θα συνιστά, απλώς, επέκταση του σημερινού, με στόχο την κάλυψη των κενών για την επόμενη διετία.

Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι η προώθηση των μεταρρυθμίσεων, για την οποία δεσμεύτηκε δημοσίως ο κ. Σαμαράς έναντι της κ. Μέρκελ, θα αποτελέσει επαρκή συνθήκη προκειμένου να αποφευχθούν νέοι όροι. Πιστεύουν, δε, πώς αν μία νέα συμφωνία δεν έχει το... λεόντειο χαρακτήρα των δύο πρώτων πακέτων θα περάσει χωρίς εντάσεις στην Βουλή και, κυρίως, στην ελληνική κοινή γνώμη. Άλλωστε, όπως σημειώνουν, ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ «δικαίωσε» εν μέρει τα μνημόνιο, αναγνωρίζοντας με αφορμή την έκδοση του ομολόγου ότι το επιτόκιο δανεισμού ήταν εξαιρετικά χαμηλό (1,5%) και, φυσικά, καμία σχέση με «τοκογλύφους» είχε...