ΜΑΡΑΘΩΝΙΕΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ»

Σημείο ισορροπίας αναζητούν Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, ώστε να εξασφαλισθεί η ψήφος της ΔΗΜΑΡ. Σε ένα και μόνον άρθρο τα προαπαιτούμενα.

Μια ακόμη «υποχώρηση» της τρόικας είτε αυτή αφορά στην ισχύ της Εθν. Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είτε στο επίδομα

γάμου επιδιώκει το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να διευκολύνει την ψήφο της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία χθες απέρριψε τη νέα, ελαφρά βελτιωμένη, πρόταση της τρόικας για τα εργασιακά.

Παρά το γεγονός ότι από την Αγ. Κωνσταντίνου τονίζεται με έμφαση ότι στόχος δεν είναι η πτώση της κυβέρνησης, ο κ. Κουβέλης μοιάζει αμετακίνητος (εγκλωβισμένος, λένε στελέχη της ΝΔ) στο απόλυτο «όχι» που είπε για τα εργασιακά, την ίδια στιγμή που η τρόικα διαμηνύει ότι μαζί με τα περιθώρια αλλαγών εξαντλείται και ο χρόνος που έχει στη διάθεσή της η ελληνική πλευρά.

Ο Γ. Βρούτσης μπορεί να μετέβη χθες στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, όπως άλλωστε και ο Δημ. Χατζησωκράτης στο Μαξίμου όπου και συναντήθηκε με τον Δημ. Σταμάτη ωστόσο απαιτήθηκε η επικοινωνία των τριών αρχηγών, με πρωτοβουλία Βενιζέλου, προκειμένου να δοθούν κάποιες λίγες ώρες παράτασης στη διαπραγμάτευση.

Τα πάντα αναμένεται να κριθούν σήμερα, καθώς το Μέγαρο Μαξίμου δεν θέλει να διακινδυνεύσει στη συνεδρίαση του Euroworking group να υπάρχει η εικόνα  «μη συμφωνίας».

Αυτό που ξεκαθαρίζεται από το Μαξίμου, και μοιάζει να αποτελεί και επιλογή του ΠΑΣΟΚ, είναι η κατάθεση και ψήφιση όλων των προαπαιτούμενων μέτρων σε ένα και μόνον άρθρο. Και αυτό παρά τις εισηγήσεις να υπάρξει διακριτή διαχείριση των εργατικών θεμάτων ώστε να διευκολυνθεί η ΔΗΜΑΡ. Απόφαση του κ.Σαμαρά ωστόσο είναι ότι, εκτός απροόπτου, τα μέτρα θα κατατεθούν ως ενιαίο κείμενο, επί του οποίου οι βουλευτές θα κληθούν να πουν ένα σαφές «ναι» ή «όχι». Στο Μαξίμου θεωρούν ότι το ρίσκο κατάθεσης ξεχωριστών άρθρων θα απελευθέρωνε φυγόκεντρες τάσεις και για τα τρία κόμματα της συμπολίτευσης, με αποτέλεσμα οι απώλειες να είναι πολύ υψηλότερες. Παράλληλα, θα γεννούσε ερωτήματα για την ενότητα και δυναμική της ελληνικής κυβέρνησης ενώ, δεν αποκλείεται, να προκαλούσε μεγαλύτερες περιπλοκές αν, για παράδειγμα, οι εταίροι ζητούσαν ανεξαρτήτως κοινοβουλευτικής ψήφου τις υπογραφές των τριών αρχηγών σε έγγραφη δέσμευση προώθησης των αλλαγών στα εργασιακά.