Κλονισμό στη συνοχή της ΕΕ βλέπει η Αλέκα Παπαρήγα

Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής» τονίζει ότι η κατάσταση, που επικρατεί στην ΕΕ δικαιώνει το ΚΚΕ, που αποδέσμευση από την Ένωση και τονίζει πως αυτή η πρόταση «αποκτά δυναμική αν συνδεθεί με τον στόχο για την εργατική λαϊκή εξουσία». Εξηγεί, μάλιστα, ότι «σήμερα υπάρχει, εξαιτίας και της κρίσης, κλονισμός στη συνοχή της ΕΕ, όξυνση των αντιθέσεων, που είναι εγγενείς. Δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να επικρατήσουν στις αστικές τάξεις χωρών ή ομάδων χωρών, επιλογές για αποχώρησή τους από την Ευρωζώνη, ή για έξωση

χωρών από την ΕΕ, ή δημιουργία νέων συμμαχιών», σχολίασε η Αλέκα Παπαρήγα.

Όσο για την εξόρυξη υδρογονανθράκων, η κ. Παπαρήγα εκτιμά ότι έρευνες οδηγούν σε διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων, για να εξηγήσει ότι: «Η αστική τάξη της Ελλάδας είναι προσανατολισμένη στη μετατροπή της χώρας ως ενεργειακού και μεταφορικού κόμβου και την παράδοση των υδρογονανθράκων σε επιχειρηματικούς ομίλους, εγχώριους και ξένους. Γι’ αυτό αναζητά συμβιβασμούς στο πλαίσιο των δεσμεύσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, της συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία, που προκρίνουν και τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα και που αντικειμενικά οδηγεί στη διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Η πάλη για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας δεν έχει καμία σχέση με την υπεράσπιση του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου».

Όσο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας εκτιμά ότι για το 2014 η ανάκαμψη θα είναι αναιμική και θα υπάρξει ανακούφιση των πολιτών. Συγκεκριμένα είπε: «Καμία ανακούφιση δε θα υπάρχει. Η ανάκαμψη, και όταν ακόμη έρθει, θα είναι αναιμική, με υψηλά ποσοστά ανεργίας και δημιουργία προϋποθέσεων για νέα κρίση. Προαπαιτούμενο των επενδύσεων, τις οποίες όλα τα άλλα κόμματα εξωραΐζουν στα μάτια του λαού, είναι η δημιουργία πάμφθηνων εργαζομένων, νέα κίνητρα στο κεφάλαιο, σιγή νεκροταφείου για το λαό».

Ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ότι «δίνοντας εξετάσεις ως επίδοξος διαχειριστής της καπιταλιστικής οικονομίας και της βαθιάς της κρίσης, είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζεται στους νόμους και τις ανάγκες αυτής της οικονομίας, που είναι ασυμβίβαστες με τις ανάγκες των εργαζομένων» και τον επέκρινε για εγκατάλειψη θέσεών του.