Η πολύχρωμη βεντάλια του Αν. Σαμαρά

Μπορεί ο Αν. Σαμαράς και οι συν αυτόν, – κυβερνητικοί παράγοντες και κόμματα της λοιπής συμπολίτευσης, να ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν τις συμβιβαστικές λύσεις που είναι έτοιμες να «δοθούν» στα υπερεθνικά θέσμια, αλλά, είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι και αυτά τα πανηγύρια (όπως και τα προηγούμενα άλλωστε), δεν θα κρατήσουν για πολύ : η Ελλάδα δέσμια για τα καλά των διεθνών συσχετισμών, που ας σημειωθεί, αναπτύσσονται, κλιμακώνονται αλλά και «γεφυρώνονται»

μέσα σε ένα πρωτοφανές πλαίσιο «ισορροπίας τρόμου», δεν θα αργήσει να αντικρύσει ξανά τις… «σκιές» που αφήνει πίσω του αυτό – τούτο το παίγνιο. Αν τώρα αυτό, συνδυαστεί και με την δεδομένη κατάσταση που θα υπάρξει με την εφαρμογή και την κοινωνική διασπορά των μέτρων, τότε δημιουργείται ένα «εκρηκτικό μείγμα» άξιο να πυροδοτήσει εκ νέου ανεξέλεγκτες καταστάσεις που, όπως είναι φυσικό, δεν ξέρουμε ακόμη την κατάληξη που θα έχουν…

Ασφαλώς στην έκβαση των γεγονότων και των εξελίξεων καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι εσωτερικοί συσχετισμοί δυνάμεων και εξουσίας. Ήγουν : το κατά πόσο οι σημερινοί συσχετισμοί είναι σε θέση να ελέγξουν τα πράγματα ή αν είναι αναγκαίο και απαραίτητο να επαναοριοθετηθούν, ώστε, να αναχαιτίσουν, τρόπον τινά, τον «λαϊκό παράγοντα» που -είναι σαφές- δεν συγκρατείται, πλέον, και θα ξεσπάσει κάποια στιγμή δυναμικά και βίαια. Ως φαίνεται, λοιπόν, το πλαίσιο που καθορίστηκε μετεκλογικά με την συμφωνία των τριών κομμάτων έχει, με τους τριγμούς και τα ρήγματα που υπήρξαν, κλείσει τον κύκλο του και ο πρωθυπουργός θα χρειαστεί, λίαν συντόμως, ένα «νέο πλαίσιο διακυβέρνησης», ικανό να περπατάει με μεγαλύτερη επιδεξιότητα και ακρίβεια πάνω στο… «τεντωμένο σχοινί»! Ίσως, μάλιστα, ήδη να έχει προχωρήσει στις απαραίτητες ζυμώσεις και συνεννοήσεις και αμέσως μετά το τέλος των «πανηγύρεων», που δεν θα κρατήσουν παραπάνω από 7 – 10 μέρες, να ξεδιπλώσει το πλάνο του…

Όπως είναι λογικό το «νέο πλάνο» δεν μπορεί παρά να διευρύνει τις δυνάμεις και, άρα, το «μέτωπο» που αρέσκεται να γειτνιάζει με τις ευρωπαϊκές και άλλες υπερεθνικές επιταγές και θέσφατα. Και ο ανασχηματισμός στον οποίο θα προχωρήσει, άμεσα εκτιμάται, ο πρωθυπουργός, αυτό ακριβώς θα καταδείξει : να υπερκεραστούν οι πρόσφατες απώλειες και διασπορά της κοινοβουλευτικής δύναμης και η κυβέρνησή του να έχει την μέγιστη δυνατή κοινωνική αποδοχή. Όθεν : η νομιμοποίηση των πολιτικών που θα ακολουθήσει ο πρωθυπουργός αποτελεί το μείζον αιτούμενο και ζητούμενο για τον ίδιον, αλλά, και για όσους συντάσσονται στρατηγικά με την προσπάθειά του. Έτσι, δεν αποκλείεται να έχουμε εξελίξεις στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, προκειμένου, να αναζητήσει και, τελικά, να βρει τους χρήσιμους «διαύλους» που θα χειριστεί ως εργαλεία εμπέδωσης της νέας κατάστασης. Μια αμφίπλευρη διεύρυνση κυρίως προς τα «αριστερά», αλλά, και προς τα «δεξιά» δεν αποκλείεται, καθώς, είναι ευκρινές ότι τόσο το «δημοκρατικό» κομμάτι της Αριστεράς αναζητά αλλαγή στους συσχετισμούς και την ποιότητα της διακυβέρνησης, όσο, και ένα κομμάτι της «φευγάτης» Δεξιάς (sic), αναζητά τ