Η ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΟΥ DEAL ΕΤΕ-EUROBANK ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΣΜΕΝΟ ΛΑΣΤΙΧΟ ΣΤΟ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ

H ιστορία εκτυλίσσεται στη Σκωτία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου!

Είναι μια παρέα από τέσσερις φοιτητές, που σπουδάζουν Πληροφορική. Τα παιδιά είναι καλοί φοιτητές και τα έχουν πάει άριστα όλη τη χρονιά. Μια Παρασκευή πρωί, αφού έδωσαν τις εξετάσεις τους σε ένα μάθημα και έγραψαν πολύ καλά, μαζεύτηκαν στη συνέχεια στο σπίτι του ενός, προκειμένου να οργανωθούν για το Σαββατοκύριακο που πλησίαζε.

Τη Δευτέρα το πρωί έδιναν εξετάσεις σε ένα εύκολο μάθημα, που ήθελε μόνο 2-3 ώρες διάβασμα. Έτσι, έπεσε η ιδέα: «Ρε παιδιά, δεν πάμε στη Γλασκώβη το Σαββατοκύριακο να βρούμε εκείνη την κοπέλα

Δεν το σκέφτηκαν και πολύ και σε μία ώρα είχανε γίνει κιόλας όλες οι αναγκαίες κινήσεις και η τετράδα ταξίδευε με νοικιασμένο αμάξι για τη Γλασκώβη. Στη Γλασκώβη όντως πέρασαν πολύ καλά.

Για κακή τους τύχη, όμως, αντί να ξυπνήσουν πρωί πρωί τη Δευτέρα και να επιστρέψουν, για να είναι στην ώρα τους στις εξετάσεις, ξύπνησαν αργά το μεσημέρι. Τι θα έκαναν τώρα με το μάθημα; Στο δρόμο για το Εδιμβούργο προσπαθούσαν να σκεφτούν τι να πουν στον καθηγητή. Αποφάσισαν, λοιπόν, να πουν ένα ψέμα αλλά με αρκετή δόση αλήθειας για να γίνουν πιστευτοί. Και οι τέσσερις συμφώνησαν να πουν ότι πήγανε στη Γλασκώβη σε συγγενείς και ενώ ξεκίνησαν τη Δευτέρα πρωί πρωί για το Πανεπιστήμιο, τους έπιασε λάστιχο στο δρόμο και δεν είχανε ρεζέρβα. κ.λπ. κ.λπ. Έτσι κι έγινε!

Ο καθηγητής τούς άκουσε με προσοχή και επειδή ήταν καλοί φοιτητές, δέχτηκε να δώσουν μόνοι τους την Τρίτη το πρωί το μάθημα. Χαράς ευαγγέλια στην ομάδα. Κάθισαν, διάβασαν καλά και την άλλη μέρα στις 9:00 πήγαν στο Πανεπιστήμιο να δώσουν τις εξετάσεις. Δεν υπήρχε, όμως, διαθέσιμη αίθουσα και έτσι ο καθηγητής τούς έβαλε σε τέσσερα ξεχωριστά γραφεία, τον καθένα μόνο του. Βέβαια, αυτό καθόλου δεν τους ένοιαζε, αφού και οι τέσσερις ήταν καλά διαβασμένοι.

Σε λίγο μοίρασε και τα θέματα. Ήταν μόνο δύο. Το πρώτο, που έπιανε 5 μονάδες στις 100, ήταν ένα πανεύκολο θέμα θεωρίας από την εισαγωγή, που το ήξεραν νεράκι και κανείς τους δεν δυσκολεύτηκε και το απαντήσει.

Το δεύτερο όμως θέμα, που θα έπιανε τα υπόλοιπα 95 στα 100, ήταν μία ερώτηση μόνο: Ποιό λάστιχο;….

Την ωραία αυτή ιστορία, που καταδεικνύει το πόσο σημαντική είναι η προσυνεννόηση, μου την είχε στείλει μια φίλη, η Ηλέκτρα. Και τη θυμήθηκα αμέσως μόλις ανακοινώθηκε το ναυάγιο του deal Εθνικής – Eurobank, κατ’ επιταγήν της τρόικας. Και τούτο γιατί, όχι μόνον η προσυνεννόηση, αλλά γενικά η συνεννόηση είναι αυτό που λείπει εντελώς από τη χώρα μας στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα.

Φαίνεται πως άλλα έλεγε η κυβέρνηση, άλλα επεδίωκαν οι τραπεζίτες, άλλα επιθυμούσαν κορυφαίοι επιχειρηματίες, άλλα προωθούσαν διάφοροι παράγοντες που συνομιλούν, φανερά ή και κρυφά, με τα στελέχη της τρόικας. Ακόμη και στελέχη των υπό συγχώνευση δύο τραπεζών φαίνεται ότι για λόγους ακόμη και προσωπικής ιδιοτέλειας έχουν εισηγηθεί και προωθήσει διαφορετικές λύσεις -τόσο στο τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας όσο και σε υπερκείμενες αυτού πολιτικές και τραπεζικές αρχές- από αυτές που προωθούσαν επισήμως και θεσμικά οι διοικήσεις τους.

Όταν λοιπόν τα μηνύματα που εκπέμπονται είναι πολλά και αντιφατικά και υπάρχουν πρόθυμοι «Πήλιοι Γούσηδες» που πριν λαλήσαι τρις απαρνούνται την τράπεζα και τη χώρα τους -και για τους οποίους, σε σύντομο χρόνο, θα αναφερθούμε εκτενώς και ονομαστικά- είναι εύκολο για την τρόικα να εκμεταλλευτεί τις αντιθέσεις και να προωθήσει τα δικά της σχέδια, τα οποία, μην αυταπατώμεθα, κατατείνουν στον πλήρη έλεγχο, αρχικά του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, σε δεύτερη φάση της μεγάλης ελληνικής επιχειρηματικότητας και τελικά της ίδιας της χώρας, η οποία ούτως ή άλλως είναι δεμένη χειροπόδαρα με την τελευταία δανειακή σύμβαση.

Αν παραλείψουμε, προσώρας, την σημειωθείσα τραπεζική ηγετική ανεπάρκεια και τα λάθη που έγιναν, η ουσία είναι πως από σήμερα η χώρα μπαίνει εκ νέου σε περιδίνηση. Εκεί που φαινόταν πως είχαμε να λύσουμε μόνο τα προβλήματα με το «χαράτσι» και τους δημοσίους υπαλλήλους, τώρα εγείρεται και τραπεζικό ζήτημα. Εκεί που νομίζαμε ότι είχε δρομολογηθεί οριστικά και με επιτυχία το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και της νέας πιστωτικής πραγματικότητας, ανοίγουν νέες πληγές.

Τώρα δεν «υπάρχει ένα κάποιο πρόβλημα, που όμως θα επιλυθεί, με την Εθνική», ανοίγουν θέματα και για την Πειραιώς και την Alpha, που έχουν ήδη προκηρύξει τις Γενικές τους Συνελεύσεις και έχουν εξασφαλίσει τα κεφάλαια για να παραμείνουν ιδιωτικές. Πλέον πιθανότατα οδηγούμαστε σε δύο μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες (Πειραιώς, Alpha) και δύο ουσιαστικά κρατικές τράπεζες (Εθνική, Eurobank) που θα πρέπει να απορροφήσουν άλλες μικρότερες (Τ.Τ., Proton, κ.α.) και σε τρία χρόνια να πουληθούν. Είναι μια νέα εξίσωση που θα πρέπει να λυθεί, ενώ θα προκύψουν και θέματα στρέβλωσης του ανταγωνισμού.

Φυσικά, λύση θα υπάρξει και στο νέο πρόβλημα που ανέκυψε. Δεν έχει όμως τόσο σημασία αν θα είναι περισσότερο ή ολιγότερο επώδυνη και ποιές άλλες παρενέργειες θα έχει. Σημασία έχει να μαντέψουμε ποιό είναι το επόμενο χτύπημα που ακολουθεί. Γιατί κακά τα ψέματα, αυτό που πιστοποιεί και το νέο πρόβλημα είναι πως εφεξής η χώρα θα πορεύεται με τρίμηνα. Αναταραχής, φόβου και αγωνίας. Κάθε φορά θα ανακύπτει και κάτι που θα την αναστατώνει και θα τη βυθίζει περισσότερο στη μελαγχολία και την απογοήτευση για τα μελλούμενα. Μέχρι που να οδηγηθεί είτε στη δεύτερη ζώνη του ευρώ, που φαίνεται πως προετοιμάζεται για μετά τις γερμανικές εκλογές είτε στη δραχμή, εξ ανάγκης και από απελπισία για επιβίωση.

Σε κάθε τρίμηνη εξέταση από τους τοποτηρητές του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου θα …σκάει και ένα λάστιχο. Και μεις δεν θα έχουμε συνεννοηθεί αν είναι το μπροστά δεξιά ή το πίσω αριστερά. Και ο ελεγκτής θα μας κάνει τσακωτούς και θα μας αφήνει μονίμως μετεξεταστέους. Και δυστυχώς εκτός από την (προ)συνεννόηση μας λείπουν και …ρεζέρβες. Κι αυτό είναι το χειρότερο.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι μπορεί να ανακάλυψαν τον Προμηθέα, όμως, εμείς οι απόγονοί τους, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι μπορεί να αντέξουμε το μαρτύριο του. Και ειδικά αυτό το όρνεο που σου τρώει, όντας αλυσοδεμένος, το συκώτι και το οποίο απεικονίζεται στην κιτρινόμαυρη σημαία που κυματίζει στο Ράιχστανγκ…