ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

Όταν η κρίση γίνεται εμφύλιος

Ήταν ένα εφιαλτικό 24ωρο: ένας χρυσαυγίτης εκτοξεύει νερό και χαστουκίζει δύο βουλευτίνες της Αριστεράς και μετά κρύβεται, αφού πρώτα έχει ζητήσει από τον «αρχηγό» του να «στείλει 100, γιατί έχει πρόβλημα». Ένας 24χρονος φοιτητής στέλνει στον άλλο κόσμο έναν 43χρονο Αλβανό επίδοξο διαρρήκτη. Χρυσαυγίτες μπουκάρουν στο Πάντειο και συμπλέκονται με αναρχικούς, στήνοντας σκηνικό σύρραξης.

Δεν περνούν 24 ώρες και ο 24χρονος φοιτητής προσάγεται στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, τον «υποδέχονται» κάτοικοι της Παιανίας με αλαλαγμούς και χειροκροτήματα και εξερχόμενος,

αφού πρώτα έχει αφεθεί ελεύθερος με σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα-ανακριτή, τυγχάνει νέας θερμής υποδοχής, με «Ελληνάρες» να του φωνάζουν: «είσαι μάγκας ρε, είμαστε μαζί σου». Την ίδια ημέρα, δηλαδή χθες, αφέθηκε ελεύθερος και ο 49χρονος εργολάβος που τον περασμένο μήνα συνελήφθη για τη δολοφονία 39χρονου Ρουμάνου, ο οποίος προσπαθούσε να κλέψει υλικά από αποθήκη στη Λακωνία.

Παράλληλα, μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter) είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που «σπάνε πλάκα» με την ενέργεια του φασίστα Κασιδιάρη ενώ άλλοι –ακόμη χειρότερο- την επιδοκιμάζουν κιόλας. Την ίδια στιγμή, μεγάλο ειδησεογραφικό site ακόμη μεγαλύτερης κυριακάτικης εφημερίδας, με… προσωπική παράδοση στη «μαύρη τρύπα» του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, επιχαίρει για το γεγονός ότι ο 24χρονος φοιτητής αφέθηκε ελεύθερος, επικαλούμενο το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Για την ιστορία, ο απελπισμένος Αλβανός-επίδοξος διαρρήκτης ήταν άνεργος, πατέρας τεσσάρων παιδιών και με σύζυγο στο τελικό στάδιο του καρκίνου. Άραγε, τι λέει γι’ αυτό το «κοινό περί δικαίου αίσθημα»;

Μέρες Βαϊμάρης

Εκτός, λοιπόν, της κοινωνικής-ανθρωπιστικής κρίσης που δημιούργησε το Μνημόνιο και οι πολιτικές λιτότητας, 48 ώρες ήταν αρκετές για να αναδειχθεί ανάγλυφα και μια άλλου τύπου κοινωνική κρίση: ένας κοινωνικός διχασμός που μπορεί ακόμη και να δημιουργήσει συνθήκες ενός ιδιότυπου εμφυλίου πολέμου. Και μπορεί ο πόλεμος αυτός να πατά πάνω στον καμβά της κοινωνικής κρίσης λόγω Μνημονίου, αλλά την παλέτα με το χρώμα την κρατούν πολιτικά κόμματα, πολιτικοί αρχηγοί, κορυφαία πολιτικά στελέχη και διαμορφωτές κοινής γνώμης. Και τον καμβά τον βάφουν μαύρο. Κατάμαυρο.

• Είναι ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς που, επιχειρώντας να επαναπατρίσει «γαλάζιους» ψηφοφόρους που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, γυρίζει ανά την Ελλάδα και σπέρνει το δηλητήριο του ρατσισμού, υποσχόμενος να αποκλείσει τα παιδιά των μεταναστών από τους παιδικούς σταθμούς, εξαγγέλλοντας μαζικές απελάσεις και κατάργηση των –αυτονόητων- δικαιωμάτων που παρέσχε στους μετανάστες ο νόμος Ραγκούση.
• Είναι ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Γιάννης Μιχελάκης που καταδικάζει μεν την αυτοδικία, αλλά την ίδια στιγμή «κατανοεί την οργή» των πολιτών «που δεν αισθάνονται ασφαλείς ούτε στο ίδιο τους το σπίτι».
• Είναι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, υπεύθυνος προεκλογικής καμπάνιας της ΝΔ στη Βόρεια Ελλάδα που δηλών