Έργα του Ν. Γύζη στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Σημαντικές ελαιογραφίες και σπάνια ελαιογραφικά σχέδια, γλυπτά, αφίσες, διπλώματα και ένθετα εφημερίδων του κορυφαίου Έλληνα ζωγράφου του 19ου αιώνα, πορτρέτα και σκηνές από την οικογένεια του ζωγράφου, θρησκευτικά, ηθογραφικά και αλληγορικά θέματα, τοπία και νεκρές φύσεις, ακολουθούν την εξέλιξη της ζωγραφικής του Νικολάου Γύζη.

Η έκθεση παρουσιάζει περισσότερα από 100 έργα του ζωγράφου, τα οποία προέρχονται εκτός από την Δημοτική Πινακοθήκη της Θεσσαλονίκης και

από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης, της Εθνικής Τράπεζας, της Πινακοθήκης Ε. Αβέρωφ, του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, της Τράπεζας της Ελλάδος, του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, της Συλλογής Εμφιετζόγλου, της Συλλογής Μαριάννας Λάτση και πολλών άλλων ιδιωτικών συλλογών.

«Η ζωγραφική του Γύζη εκφράζει την αλήθεια του. Αν και καθηγητής της Ακαδημίας του Μονάχου (το 1888 έγινε τακτικός καθηγητής) κατάφερε να ξεπεράσει την ψυχρότητα του ακαδημαϊκού ύφους στρέφοντας την προσοχή του στην προαιώνια ιστορία της ανθρωπότητας, κατακτώντας έτσι τη δική του προσωπική έκφραση, μια έκφραση γεμάτη συγκίνηση και ζωντάνια», αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς, στον πολυσέλιδο κατάλογο πολυσέλιδο κατάλογο «Νικόλαος Γύζης: O μεγάλος ζωγράφος», με κείμενα του επιμελητή και των Μαρίνου Καλλιγά, Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα, Νέλλης Μισιρλή και Κωνσταντίνου Διδασκάλου.

Ο Νικόλαος Γύζης γεννήθηκε το 1842 στην Τήνο. Μετά τις βασικές σπουδές του στο «Σχολείο των Τεχνών» της Αθήνας πήρε υποτροφία για την Ακαδημία του Μονάχου. Το 1882 έγινε βοηθός καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου και το 1888 τακτικός καθηγητής. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη ζωγραφικής και πήρε μέρος σε πολλές εκθέσεις αποσπώντας μεγάλες διακρίσεις.

Μετά το θάνατό του το 1901, οργανώθηκε αναδρομική έκθεση των έργων του κατά τη διάρκεια της 8ης Καλλιτεχνικής Έκθεσης στο Glaspalast του Μονάχου. Η οικογένειά του παρέμεινε στο Μόναχο και μόνο ο γιος του, ο γλύπτης Τηλέμαχος Γύζης, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα.