Δήμαρχος Απόστολος Γκλέτσος: Και του λιμανιού και του σαλονιού

Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα

Και αυτό περίτρανα αποδείχθηκε στην δημαρχική του καριέρα. Πιο παλιά, ο γιος στρατιωτικού, γυρνούσε στην Ελλάδα τελειώνοντας το σχολειό. Ρίζωσε στην Αθηνά, όταν ξεκίνησε τηλεόραση πρώτα και μετά σπουδές στην σχολή του Θεοδοσιάδη. Τμήμα Ηθών. Επιτυχία! Υπήρξε ο ζεν πρεμιέ, ο γόης, ο Κούρκουλος των 80’s και ίσως ο τελευταίος σαγηνευτικός αρσενικός σταρ, μιας και οι διάδοχοι του,

όπως ας πούμε ο Γιάννης Αιβάζης δεν έπιασαν τα στάνταρ του από νωρίς. Η ζωή του, περισσότερο απ την υποκριτική του, ήταν το θέμα που εστίαζαν τα ΜΜΕ της εποχής. Οι σχέσεις του, για παράδειγμα με τις κ. Βερόνικα Αργέντζη, Μιμή Ντενίση, Μάγκυ Χαραλαμπίδου, ο γάμος των 60 ημερών με την Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, η πολυφωτογραφημένη παρουσία του στο πλευρό της Κλέλιας Χατζηιωάννου στο υπερπολυτελές της σκάφος, αλλά και τα ρωμαλέα ζεϊμπέκικο του, οι τσακωμοί του και οι τσαμπουκάδες του, όπως το ξύλο έξω απ τον ηλεκτρικό σταθμό της Κηφισιάς, γιατί του έκλειναν το δρόμο! Αλλά όλα τα αποδεχόμασταν απ τον Γκλέτσο μιας και ήταν το λεβεντόπαιδο, που δεν έπαιρνε και πολύ σοβαρά το σταριλίκι ακόμη και αν αυτό επισκίαζε τις σοβαρές επιλογές του, όπως ας πούμε την ερμηνεία του που αποκάλυψε φλέβα κωμικού στους «Γαμπρούς της Ευτυχίας», στο «Μπαμπάδες με ρούμι» ή τους μεγάλους ρόλους, όπως αυτόν του Κοβάλσκι, στο « Λεωφορείον ο Πόθος».

Και ύστερα ήρθε η Δημαρχεία στην Στυλίδα. Στην αρχή δεν τον πήραμε στα σοβαρά. Ήταν βλέπετε η απαρχή της μόδας να πολιτεύονται οι καλλιτέχνες. Λέγαμε πως θα το βαρεθεί, θα του περάσει και θα γυρίσει στους κόλπους της ελληνικής τηλεόρασης όπου θα βάλει σε κάποιον ρόλο την εμπειρία της πολιτικής. Αμ δε! Αντίθετα με άλλους πρωταγωνιστές και καλλιτέχνες, ο Γκλέτσος καταρχήν πολιτεύτηκε με το ΚΚΕ που δεν το λες και κόμμα εξουσίας. Μετά κατέβηκε ανεξαρτήτως στη μακρινή απ το Κολωνάκι και τα Βόρεια Προάστια Στυλίδα. Και συνέχισε να ναι ο εαυτός του. Είστε στύλωνε τις μπάρες απ τα διόδια, είτε αφήνοντας να το συλλάβουν πηγαίνοντας με χειροπέδες –τις οποίες ο ίδιος απαίτησε να του φορέσουν- ως λαϊκό είδωλο στην αστυνομία της Λαμίας, είτε βουτώντας στα παγωμένα νερά για να πιάσει το σταυρό των Θεοφανίων Το πριν και το μετά, παραμένει συνεπές ενώ η απόφαση του να κρατηθεί μακριά από show bizz, σταριλίκια και κοσμικότητες, δείχνει οριστική. Ο Γκλέτσος είναι μαζί με τους αγρότες στους αγώνες στις εθνικές οδούς, ενώ πρόσφατα τοποθετήθηκε για το μπαράζ κλοπών και ληστειών που σημειώνονται σε καθημερινή βάση στη Φθιώτιδα και, κυρίως, στο ανατολικό τμήμα του νομού. Ο δήμαρχος Στυλίδας εξήγησε ότι για την κατάσταση -που είναι πλέον εκτός ελέγχου- ευθύνεται, από τη μια, η ελλιπής αστυνόμευση και, από την άλλη, τα άσχημα οικονομικά των κατοίκων της περιοχής: «Φανταστείτε ότι για 15.000 κατοίκους και για μια έκταση αρκετά μεγάλη υπάρχει μόνο ένας αστυνομικός στην υπηρεσία με ένα περιπολικό! Τι να κάνει κι αυτός; Εμείς από την πλευρά μας δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, απλώς να αναμένουμε βοήθεια από τον Θεό» είπε τραβώντας την προσοχή στο ότι οι κλοπές και οι διαρρήξεις στη Στυλίδα και γενικά στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Φθιώτιδας δεν αφορούν μόνο σε πορτοφόλια, κοσμήματα και αυτοκίνητα, αλλά και σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης ενώ γίνονται και σε περίπτερα, ακόμα και σε κοτέτσια, ή ελαιώνες. «Είναι φαινόμενο καθημερινό» συνέχισε ο Απόστολος Γκλέτσος, προσθέτοντας ότι «για τους αγρότες και άλλες κοινωνικές ομάδες που βγαίνουν στους δρόμους οι αστυνομικοί φτάνουν και περισσεύουν, σε αντίθεση με το Αστυνομικό Τμήμα Στυλίδας όπου δεν υπάρχει η δύναμη που πρέπει για να προστατέψει την περιοχή». Και όσο κάποιοι κακόπιστοι ίσως, ελιτιστές αλλιώς, ή και όσοι θυμούνται τον σταρ Γκλετσο και όχι τον δήμαρχο, μπορεί και να μην έδιναν σημασία στις παραπάνω δηλώσεις, η να ψάχνουν πάντα το «γραφικό» όντας όμως μακριά από τον αγροτικό κόσμο και τα προβλήματα του, έδωσαν στο ότι ο δήμαρχος Στυλίδας ήρθε αντιμέτωπος με αγανακτισμένους πολίτες που δεν έχουν δουλειά, οι οποίοι εισέβαλαν έξαλλοι στο γραφείο του: «Ήρθαν στο γραφείο μου κάποιοι άνεργοι και κόντεψαν να με λιντσάρουν. Μου έλεγαν: “Ρε αλήτη, πεινάμε”. Για να αντιληφθείτε πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι και να καταλάβετε την αγανάκτησή τους».

Και ας τον έβρισαν, με το μέρος τους είναι! Άρα; Ο Γκλέτσος δεν βρήκε ρόλο, αλλά ζωή στην Στυλίδα. Και αν συνεχίσει έτσι, στο τέλος η Στυλίδα θα θυμίζει ανεξάρτητο δουκάτο και θα πάμε και εμείς σ αυτούς τα εκλογικά μας δικαιώματα!

(σ.σ: όπως καταλαβαίνετε, εκεί γύρω στα 80’s και εμείς αφίσα του Γκλέτσου κρύβαμε στα δωμάτια μας!)