Ανασχηματισμός: Κυβέρνηση εκλογών, όχι… αλλαγών

Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε το βράδυ των Ευρωεκλογών, δια στόματος του πρωθυπουργού, πως «πήρε το μήνυμα». Και το μήνυμα δεν ήταν άλλο παρά μία ηχηρή προσταγή αλλαγής πολιτικής.

Εξάλλου, αν δει κανείς τα αποτελέσματα μεταξύ των δύο μονομάχων, οι πολίτες φαίνεται ότι προς το παρόν δεν θέλουν εκλογές, αλλά αλλαγή πολιτικής. Δεν έδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ μεγαλύτερο ποσοστό –του έστειλαν, αντιθέτως, μήνυμα, πως πρέπει ακόμη να κάνει πολλή δουλειά

προκειμένου να του εμπιστευθούν τις τύχες της χώρας. Ταυτόχρονα, βέβαια, του έδωσαν την πρωτιά και τον «αέρα του νικητή», που δίνει στην αξιωματική αντιπολίτευση το δικαίωμα να ελπίζει ότι θα αναδειχθεί σε πρώτο κόμμα –και, άρα, στη ραχοκοκκαλιά μιας κυβέρνησης συνεργασίας- στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Ταυτόχρονα, οι πολίτες έδωσαν στην κυβέρνηση μία ακόμη ευκαιρία. Κατά τα φαινόμενα, της έδωσαν την τελευταία ευκαιρία. Συρρίκνωσαν τις δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως να συνταράξουν την κυβερνητική σταθερότητα, περιμένοντας από το Μαξίμου να στρίψει αλλιώς το τιμόνι.

Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς, έπειτα από αυτό το εκκωφαντικό εκλογικό μήνυμα προς την κυβέρνηση, να θελήσει ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης την αλλαγή πολιτικής. Άλλωστε και οι διαρροές του Μαξίμου γι’ αυτό προϊδέαζαν. Υποτίθεται ότι Σαμαράς και Βενιζέλος ήθελαν να αλλάξουν τον Γιάννη Στουρνάρα και να βρουν ένα πρόσωπο που να μπορεί να σηματοδοτήσει και να «σηκώσει» την αλλαγή πολιτικής.

Όμως, η αντικατάσταση ενός μη εκλεγμένου τεχνοκράτη από έναν άλλο, επίσης μη εκλεγμένο και όχι λιγότερο καταρτισμένο και αξιόλογο τεχνοκράτη, τον Γκίκα Χαρδούβελη, αν μη τι άλλο δεν δείχνει ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αλλάξει πολιτική. Αντιθέτως, η κυβέρνηση βρήκε έναν άλλο… Στουρνάρα, με διαφορετικό επώνυμο, λιγότερο απόλυτες και προκλητικές εκφράσεις και με διαφορετικό δημόσιο λόγο. Αλλά επί της ουσίας της πολιτικής, καμία αλλαγή. Επίσης, αλλαγή δεν υπήρξε ούτε στα βασικά «μνημονιακά» υπουργεία: για το Δημόσιο θα συνεχίσει να μιλά με την τρόικα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για το νέο ασφαλιστικό και τις επερχόμενες περικοπές στις συντάξεις ο Γιάννης Βρούτσης.

Με στόχο τη βάση

Όλες οι υπόλοιπες υπουργικές καρέκλες δείχνουν πως, πέραν των τριών βασικών «μνημονιακών» υπουργείων που φέρουν το βάρος της υλοποίησης των κυβερνητικών υπεσχημένων προς τους δανειστές, οι επιλογές έγιναν με το βλέμμα στραμμένο στις κομματικές βάσεις των συγκυβερνώντων κομμάτων.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος επαναπάτρισε, ντε φάκτο, τον Ανδρέα Λοβέρδο στο ΠΑΣΟΚ, ενώ κατάφερε να αυξήσει –σε επίπεδο υφυπουργών- τη συμμετοχή του κόμματός του στην κυβέρνηση.

Ο δε Αντώνης Σαμαράς έδειξε, με τις επιλογές του, τον τραγικά «λίγο» πάγκο που έχει η ΝΔ: πολιτικοί της λαϊκής Δεξιάς με «πέρασμα» στη βάση του κόμματος, οι οποίοι έχουν διακριθεί στην εκτόξευση μπαρουφών σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, ανέλαβαν υπουργοί, υφυπουργοί, εκπρόσωποι. Και ένας παραλίγο «αντάρτης του γάλακτος» ανέλαβε να επαναπροσεγγίσει για λογαριασμό της ΝΔ το κλασικό ακροατήριο που είχε –και χάνει- στον αγροτικό κόσμο.

Συγκεφαλαιώνοντας: οι τρεις «μνημονιακοί» υπουργοί θα συνεχίσουν στον δρόμο που έχουν χαράξει οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τους δανειστές και οι υπόλοιποι, οι υπερεκτεθειμένοι στα ΜΜΕ, θα προσπαθούν, από θέσεις κυβερνητικές πια, να πείσουν το «γαλάζιο» ακροατήριο ότι η ΝΔ κυβερνά και το κάνει καλά.

Τούτων δοθέντων, η νέα σύνθεση της κυβέρνησης φαίνεται πως είναι εκλογική. Και ουδόλως εξυπηρετεί τον διακηρυγμένο στόχο αλλαγής πολιτικής. Γι’ αυτό και, όπως όλα δείχνουν, δε θα μακροημερεύσει.