Ο Α. Αβρανάς μιλά για την ταινία που σόκαρε τη Βενετία

Ο σκηνοθέτης της ταινίας είπε για το «Miss Violence»:

Για το γεγονός που η ταινία επιλέχτηκε για τη Μόστρα: Ήταν μεγάλη χαρά και τιμή, ιδιαίτερα το ότι την επέλεξαν για το διαγωνιστικό τμήμα. Τους άρεσε η ταινία γιατί θεώρησαν, όπως μου είπαν, πως μπορούσε να έχει μεγάλη απήχηση και έξω από την Ελλάδα.

Για την ιστορία της ταινίας: Είχα ακούσει από ένα φίλο και είχα σοκαριστεί πως, στο Βερολίνο, ένα κοριτσάκι 11 χρονών είχε αυτοκτονήσει. Και παρόλο που ετοίμαζα άλλη ταινία, αυτό με συγκλόνισε και αποφάσισα

να την κάνω ταινία. Είναι μια πολύ δυνατή ιστορία, το θέμα της παιδεραστίας έχει πάρει μεγάλη έκταση στην Ευρώπη τελευταία, μετά από αυτή την ιστορία στην Αγγλία με τον άντρα εκείνο που είχε βιάσει γύρω στα 200 παιδάκια. Αυτό συμβαίνει δίπλα μας, πίσω από κλειστές πόρτες που δεν θέλουμε να ανοίξουμε. Αυτό συμβαίνει βέβαια και στην Ελλάδα και στην Ιταλία αν και είναι θέμα που γενικότερα δεν το συζητάμε. Είναι θέμα ταμπού. Εμείς το αγγίξαμε με πολύ σεβασμό, δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι το προκλητικό και, ελπίζω, πως έτσι, βοηθούμε όλα αυτά τα παιδιά να αποκτήσουν μια φωνή.

Για το «φαίνεσθαι» της ταινίας: Επέλεξα το στιλιζάρισμα γιατί ήθελα να δώσω μια πιο αφαιρετική εικόνα στην ταινία, να μην περιοριστούμε σε μια ιστοριούλα. Ήθελα το θεατή να μπορεί να έχει τη δική του γνώμη. Υπήρχε και η σκέψη να τη γυρίσουμε με ένα συνεχόμενο steady-cam για να έχει μια πιο ρεαλιστική μορφή αλλά τελικά αποφάσισα να την τραβήξω διαφορετικά. Θέλησα να δώσω τα διάφορα στοιχεία σταδιακά, αποκρύπτοντάς τα στην αρχή, για να δημιουργηθεί αυτή η αφαιρετικότητα.

Για τον κύκλο βίας: Η ταινία έχει και μια διάσταση πολιτική γιατί υπάρχει όλος αυτός ο κύκλος της βίας. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα το πώς το θύμα και ο θύτης λειτουργούν με μια σχέση αλληλοεξάρτησης, όπως και στην κοινωνία μας, όπως η Ελλάδα που κατρακυλά μέσα από τους ηγέτες της αλλά, ταυτόχρονα, ο λαός έχει ανάγκη από ένα ηγέτη. Αυτό ήταν και το κρυμμένο κείμενο στην ταινία, θα έλεγα, με την έννοια πω δεν μπορούμε να επαναστατήσουμε γιατί δεν έχουμε μάθει κάτι άλλο. ‘Οπως αυτή η οικογένεια όπως και η κοινωνία, μόνο που δεν το γνωρίζει. Πολύ σημαντικό στην ταινία είναι και ο ρόλος του έξω κόσμου, ο οποίος βλέπει αλλά δεν μιλά. Βολεύεται στο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα αλλά δεν παίρνει θέση.

Για το μπάτζετ και τις χρηματοδοτήσεις: Η ΕΡΤ δεν πρόλαβε να μας δώσει χρήματα. Το Κέντρο Κινηματογράφου δεν είχε χρήματα. Τώρα, μετά τη Βενετία, η ταινία υποστηρίζεται από το Κέντρο Κινηματογράφου, δεν θα είναι συμπαραγωγή, απλά υποστήριξη. Είχαν υποσχεθεί βοήθεια και πριν αλλά τότε δεν είχαν χρήματα.