Ας μην ξεχάσουμε...

Όσα όμορφα ζήσαμε τη σεζόν 2011-2012 και όλα όσα έγιναν για να προσγειώσουν απότομα τον κόσμο και να τον επαναφέρουν στην πραγματικότητα του Γιάννη Βαρδινογιάννη...

Η μιζέρια μέσα στην οποία έχει φέρει τον Παναθηναϊκό, με συγκεκριμένες και πολύ προσεχτικές κινήσεις, ο μεγαλομέτοχός του και όσοι τον περιστοιχίζουν, μας κάνει μερικές φορές να ξεχνάμε πως τη φετινή σεζόν ζήσαμε και όμορφες στιγμές.

Είναι συνετό ο κόσμος να μην είναι άδικος με όσους προσπάθησαν και έδωσαν τα πάντα –για όσο άντεχαν ψυχικά και σωματικά– στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό και που θα κατακτούσαν το πρωτάθλημα αν δεν τους το στερούσαν εξωγενείς παράγοντες.

Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα και οι παίχτες του παρουσίασαν έστω και για μισή σεζόν ένα θέαμα που είχε βγει από τα καλύτερα όνειρα κάθε ποδοσφαιρόφιλου οπαδού του Τριφυλλιού. Παρουσίασαν μία ομάδα που κόντρα σε όλα τα προγνωστικά πρωταγωνιστούσε και διεκδικούσε τον τίτλο παίζοντας γρήγορο, ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Ας μην ξεχάσουμε:

- Τον αέρινο Σεμπάστιαν Λέτο που έκανε σεζόν καριέρας και κατάφερε να είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας παρόλο που δεν είναι επιθετικός και που δεν αγωνίστηκε στα μισά παιχνίδια. Δεν είναι μόνο ο τραυματισμός του που τον κράτησαν εκτός γηπέδων, αλλά και μία σειρά λάθος χειρισμών, αρκετά ύποπτων, που επιδείνωσαν το πρόβλημά του.

- Τις τριάρες και τεσσάρες που σκορπούσε η ομάδα. Τους δεμένους παίχτες, υπό τις οδηγίες του μαέστρου Φερέιρα να παίζουν ένα πανέμορφο ποδόσφαιρο, χωρίς καθαρόαιμο σέντερ φορ, με τρεις κρυφούς επιθετικούς. Τα τριγωνάκια, τα ένα-δύο, τη συνεχή κίνηση, τις κάθετες μπαλιές του Κατσουράνη, τις ντρίπλες του Λέτο, την ταχύτητα του Κουίνσι, τον αναγεννημένο Κλέιτον, την έκπληξη του παιχταρα Ζέκα. Φανταστείτε αυτή η ομάδα να είχε στη διάθεσή της τους Νίνη, Λάζαρο.

- Την εικόνα που παρουσίασαν στα περισσότερα ντέρμπι του πρώτου γύρου οι παίχτες. Τρία γκολ στον ΠΑΟΚ, ισοπαλία στο τηγάνι, τρία γκολ στην ΑΕΚ.

- Τους τρελούς χορούς. Πόσοι φίλαθλοι δεν χαμογελούσαν και δεν ανατρίχιαζαν όταν έβλεπαν όλους τους παίχτες να είναι αγκαλιά και να χορεύουν με ευφάνταστους τρόπους όταν πετύχαιναν γκολ;

Για να κοπούν απότομα όλα τα παραπάνω έγιναν πάρα πολλά. Έγιναν προμελετημένα «εγκλήματα»:

Δεν αποκτήθηκαν παίχτες -ενώ υπήρχε η δυνατότητα- και έτσι έμεινε ο σύλλογος να παλεύει με 13 ποδοσφαιριστές. Πολεμήθηκαν οι οπαδοί με άδικο και σκληρό τρόπο χωρίς να τους προστατεύσει κανείς. Στήθηκαν επεισόδια, αφαιρέθηκαν βαθμοί, ευνοήθηκαν με διαιτησίες – σκάνδαλα οι αντίπαλοι, έπαιξε η ομάδα σε παγοδρόμια, κάηκαν… φούρνοι, κυνηγήθηκε με λύσσα η ομαδάρα που είχε χτίσει τουβλάκι τουβλάκι ο Φερέιρα.

Έγιναν εκατοντάδες μικρά ή άλλες φορές μεγαλύτερα (ακόμα περιμένουμε τιμωρία του Μέλμπεργκ για την κόκκινη με Ίντερ) σκάνδαλα από όλους τους θεσμούς. Τόσα ώστε να εξασφαλιστεί ο τίτλος στο λιμάνι. Υπεύθυνοι για όλα αυτά; Ούτε η ΕΠΟ, ούτε η Σούπερ Λίγκα, ούτε η Αστυνομία, ούτε ο Ολυμπιακός. Μοναδικός υπ