Συνέντευξη των Cyanna στο mycampus.gr! | In a new mood

Με νέο άλμπουμ, το «Undressed», όπου αυτή τη φορά επικρατεί ο ήχος από φυσικά όργανα, και με διάθεση να μοιραστούν σκέψεις, στίχους και ερεθίσματα μιας δύσκολης εποχής. Ένα από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα δίνει απαντήσεις παρακάτω. Συνέντευξη στον Κώστα Γιάντσιο

Ποια είναι σήμερα η μεγαλύτερη δυσκολία ενός γκρουπ σε επίπεδο παραγωγής ή εμφανίσεων;Να ισορροπήσει τον επαγγελματισμό που καλείται να επιδείξει στην αυτοδιαχείρισή του, με τον ερασιτεχνισμό και τον αυθορμητισμό που χρωστάει στη δημιουργία του έργου του. Ποια ερεθίσματα δίνουν τα θέματα για τους στίχους σας;Από την ανθρώπινη ιστορία, τη σύγχρονη εποχή και την καθημερινότητα, από τις ζωές μας και τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, τον Ιησού, τη μυθολογία και τους θεούς του τότε, από την Αθήνα και όλες τις πόλεις που έχουμε παίξει, τις ταινίες που έχουμε δει, τους μουσικούς και τους καλλιτέχνες γενικότερα που έχουμε λατρέψει. Πάντα με την απόλυτη υποκειμενικότητα του παρατηρητή και μια διάθεση κυνισμού, όσο αυτό είναι δυνατόν. Θα μπορούσατε να αναφέρετε καλλιτέχνες που συνειδητά ή υποσυνείδητα επιδρούν στη δουλειά σας;The Doors, BRMC, Woven Hand, Danzig, The Cult, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Τρύπες, Στέρεο Νόβα, Johnny Cash, The Black Keys, Kasabian, Queens of The Stone Age, Free, Creedence Clearwater Revival, Iron Butterfly, The Beatles, Black Angels, Alice In Chains, Pearl Jam. Το τελευταίο άλμπουμ έχει κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα είτε ως προς το ύφος είτε ως προς τη διαδικασία παραγωγής; Ναι, βασίζεται πιο πολύ σε φυσικά όργανα, χωρίς ηλεκτρονικά στοιχεία και μια έντονα ακουστική ή καλύτερα φυσική ατμόσφαιρα. Φτιάχτηκε πιο ζωντανά και με σκοπό να ακουστεί από το βινύλιο. Είναι μια άλλη πλευρά μας, που ήταν καιρός να την αναδείξουμε. Η οικονομική κρίση αλλάζει τη μουσική σκηνή της χώρας ή στο βάθος μένουν όλα ίδια;Η κρίση επηρεάζει τους ανθρώπους, οπότε και τα πάντα όσα οι άνθρωποι κάνουν. Η μουσική και οι τέχνες δεν αποτελούν εξαίρεση. Φαινομενικά, η κρίση δεν έχει αλλάξει τους ανθρώπους όσο περιμέναμε, υπάρχει μια εμμονή και μια αντοχή της κοινωνίας που δεν της επιτρέπει να αντιδράσει σε αυτό που συμβαίνει, παρότι έχουν πέσει τόσες πολλές μάσκες και έχουν σηκωθεί τόσα πολλά πέπλα, που κανονικά θα έπρεπε να ζούμε μέρες πολύ πιο ταραγμένες. Δύσκολο να εξηγηθεί το πώς και το γιατί υπάρχει τέτοια δυσκινησία. Η μουσική ως αγαθό πολυτελείας πλέον, προσπαθεί να επιβιώσει σε αυτήν την πραγματικότητα. Είναι μια πρόκληση το να είσαι δημιουργός σε αυτήν τη συγκυρία.