#exetastiki | Το γράμμα ενός απελπισμένου φοιτητή

Αγαπητέ(;) καθηγητά(;),Νομίζω οι συστάσεις περιττεύουν, μετά από πέντε φορές που έχω κοπεί στο μάθημά σας προφανώς ο γραφικός μου χαρακτήρας σας είναι γνωστός. Είμαι απελπισμένος, πιο απελπισμένος και από τον Παντελίδη και όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν ξέρω και κιθάρα να σας το κάνω τραγούδι. Αποφάσισα λοιπόν να σας γράψω… - αυτό το γράμμα εννοώ- αν και κανονικά θα έπρεπε να σας γράψω κυριολεκτικά. Ωστόσο, έντρομος συνειδητοποίησα προχθές ότι άλλη μια εξεταστική έφτασε και θα αναγκαστώ να έρθω στην Αθήνα γιατί χρωστάω το μάθημα σας. Κόπηκα μία, κόπηκα δύο, κόπηκα πέντε! Πόσες φορές πια; Κάθισα και σκέφτηκα για ποιο λόγο μπορεί να με κόβετε. Πολλοί καθηγητές «σταμπάρουν φάτσες» και περνούν μόνο αυτούς που έχουν δει στο αμφιθέατρο… Ε, δεύτερη σειρά αριστερά καθόμουν -τις τρείς φορές που ήρθα. Άλλοι πάλι έχουν αρχή τους να κόβουν αυτούς που ανήκουν σε παρατάξεις. Μη με μπερδεύετε με άλλους, δεν ανήκω σε καμία παράταξη. Και είναι και εκείνοι που απλώς δε θέλουν να περάσουν κανέναν και χαίρονται να βλέπουν τους φοιτητές και τις οικογένειες τους να ταλαιπωρούνται και να σπαταλούν χρήματα για ένα μάθημα.Τρώω και σκέφτομαι το μάθημα σας, πίνω τον καφέ μου και σκέφτομαι το μάθημα σας, οδηγάω και σκέφτομαι το μάθημα σας. Θέλατε να στοιχειώσετε τη ζωή μου; το καταφέρατε. Αφού απορώ… είμαι τόσο χαζός ή εσείς είστε τόσο… κακός; Διάβασα και ξαναδιάβασα, έμαθα ακόμα και ποιος έκανε τη βιβλιοδεσία του συγγράμματος, πήρα σημειώσεις από τρείς συμφοιτητές, σας έφερα και ένα ντενεκέ λάδι και μια σακούλα κοκκινογούλια και πρικαδοβλάστανα από το χωριό. Τι άλλο να κάνω; p.s.: έχω και μια αδελφή, 22 χρονών. Όμορφη κοπέλα με αρχές, θα της μάθουμε να κάνει και παστίτσιο. Τη θέλετε με αντάλλαγμα ένα πέντε; Με απελπισία, ο φοιτητής σαςτου Μπάμπη Παπαναστασάτου