Ένας θάνατος που δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Κάποιοι λένε, ίσως δίκαια (μοιραία θα πω εγώ), με αφορμή ένα τραγικό συμβάν, πως (ένας άνθρωπος) βρέθηκε στο λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή. Κάπως έτσι κάποιοι, με σύμμαχο το «μπλέντερ» που λέγεται: Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και το οποίο όλα τα «αλέθει», όλα τα «χωνεύει» και όλα τα «σερβίρει», προσπαθούν να δικαιολογήσουν έναν θάνατο που δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί για κανένα λόγο.

Αναφερόμαστε, φυσικά, στον θάνατο του 29χρόνου Μιχάλη, του φίλου της ΑΕΚ, που έχασε μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας τη ζωή του από

ένα ύπουλο χτύπημα ενός ανθρώπου που βρέθηκε στο περίβολο χώρο του Σταδίου της ΑΕΚ (OPAP ARENA) για να σκοτώσει και όχι για να παρακολουθήσει ή να συμμετάσχει στη… μυσταγωγία ενός αγώνα που θα λάμβανε χώρα στο συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό γήπεδο, την ακριβώς επόμενη ημέρα.

Οι αστυνομικές Αρχές αναζητούν τον δολοφόνο του Μιχάλη, δεν μιλάμε για μια κακιά στιγμή (ας συνεννοηθούμε σε αυτό), ενώ τα Μέσα εστιάζουν στο αν είναι Κροάτης ή Έλληνας. Ποια η διαφορά, αναρωτιέμαι; Ένας νέος άνθρωπος έχασε τη ζωή του και προσωπικά δεν βλέπω κάποια διαφορά αν αυτός που τον δολοφόνησε μιλά Ελληνικά ή Κροατικά.

Το θέμα είναι, όπως προκύπτει πλέον από τα στοιχεία που προκύπτουν και βλέπουν το φως της δημοσιότητας, μετά τον θάνατο του Μιχάλη, ότι αποτέλεσε μια ξεκάθαρα οργανωμένη επίθεση ομάδας ανθρώπων από την Κροατία και «φίλων-αδελφοποιητών» τους στην Ελλάδα, γιατί κανείς νοήμον άνθρωπος δεν μπορεί να πιστέψει, πως ένας 22χρόνος Κροάτης γνωρίζει πως θα βρεθεί στην OPAP Arena ακολουθώντας «μονοπάτια» που ούτε οι κάτοικοι της περιοχής δεν γνωρίζουν καλά – καλά. Μην τρελαθούμε, κιόλας…

Οι ευθύνες των Αρχών είναι τεράστιες και η εικόνα που βγάζουν στους πολίτες είναι πως ζουν σε μια χώρα που ο καθένας από εμάς μπορεί να κάνει ότι θέλει με αυξημένες τις πιθανότητες να την βγάλει «καθαρή». 

Αλλά ας πάμε στο θέμα των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης που αναφέραμε νωρίτερα. Προφανώς υπάρχει δημοκρατία του λόγου και της έκφρασης, αλλά αυτό απέχει παρασάγγας από την δημιουργία λαϊκών δικαστηρίων στα Social Media και ειδικά από ανθρώπους που δεν έχουν καμία ιδέα για το γεγονός, σήμερα ο θάνατος του Μιχάλη, αύριο μια πορεία, μεθαύριο μια ληστεία κ.ο.κ. 

Δεν θα πρέπει να αποτελεί βάση συζήτησης, στον δημόσιο και κυρίως στον ενημερωτικό διάλογο, όσα γράφει ο καθένας από εμάς στα ΜΚΔ, χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα τον πρότερο έντιμο – δημόσιο – βίο τους. 

Το βλέπουμε παντού, συνέχεια. Γράφει κάποιος – «επώνυμος» – κάτι, με αφορμή ένα γεγονός που απασχολεί την κοινωνία με αποτέλεσμα στη συνέχεια τα ίδια τα Μέσα να παίρνουν ως στοιχείο, όσα είπε ο συγκεκριμένος «επώνυμος» ο οποίος ανακηρύσσεται σε γνώστη του αντικειμένου. #ΝΟΤ. Τώρα, εάν ο συγκεκριμένος «επώνυμος» γράφει ότι γράφει έχοντας καταναλώσει ένα λίτρο τσίπουρο (αληθινή ιστορία), βρέχοντας παράλληλα τα ποδαράκια του στα γαλανά νερά του Αιγαίου ή του Ιονίου, αυτό δεν απασχολεί κανέναν. Φτάνει που το έγραψε – είπε ο «επώνυμος»! 

Ο ίδιος βέβαια (αληθινή ιστορία) δεν βρήκε στο πληκτρολόγιο τα τέσσερα γράμματα που σχηματίζουν την λέξη ΜΑΝΑ για να πει κάποια – γράψει κάποια κουβέντα. 

Σημεία των καιρών! Και των ηθών. Βοήθειά μας και εις ανώτερα…