Τι μας ενώνει και τι μας χωρίζει με τους πρόσφυγες;

Πριν από χρόνια, για να μην πούμε πριν από λίγους μόνο μήνες, μόλις άκουγες τη λέξη πρόσφυγες, αμέσως τη συνδύαζες με τη λέξη μετανάστες και τούμπαλιν. Πλέον, όμως, μετά τις έντονες προσφυγικές ροές έμαθες να ξεχωρίζεις ή τουλάχιστον να νοιάζεσαι περισσότερο για την καταγωγή και τους λόγους που αυτοί οι άνθρωποι τρέχουν να σωθούν και ταξιδεύουν αφήνοντας τα πάντα πίσω τους, για μέρη άγνωστα. Ή μπορεί απλά σου ξύπνησαν οι μνήμες απ’ όλα όσα σου εξιστορούσε η γιαγιά σου που ξεριζώθηκε από τη Μικρά Ασία κι έκανε πατρίδα της, το πρώτο μέρος που πάτησε το πόδι της, όταν ήρθε στην Ελλάδα.

Πριν, λοιπόν, κρίνεις τους πρόσφυγες να θυμάσαι κάτι:

Δε ξέρεις ποτέ τι είσαι και πως θα ξημερωθείς, που θα στεριώσεις και θα μπορέσεις να μείνεις.

Το θέμα μας, είναι ένα! Τι ενώνει και τι μας χωρίζει με τους πρόσφυγες; Τι σου θυμίζει, όταν τους κοιτάς στα μάτια, τον εαυτό σου και τι σε κάνει να πιστεύεις πως είστε απλά ξένοι;

Το πιο βασικό είναι μια θάλασσα. Το βυθισμένο στο αίμα Αιγαίο, που εσύ ταξιδεύεις εκεί για να κάνεις τις διακοπές σου, ενώ αυτοί χαροπαλεύουν με τα κύματα για να πατήσουν το πόδι τους στην στεριά.

Ένα πέλαγος γι΄αυτούς που δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα από νερά (αν σκεφτείς πως μπορεί οι περισσότεροι να κολυμπούν για πρώτη φορά) είναι η μόνη τους λύση να επιβιώσουν.

Βλέπουν τα παγωμένα νερά σαν το δρόμο που θα τους οδηγήσει στη σωτηρία και τις οικονομίες τους σαν το εισιτήριο που θα τους επιτρέψει να κάνουν το ταξίδι.

Μήπως, όμως, σας χωρίζει με τους πρόσφυγες η θρησκεία, ένα μαντήλι, το Κοράνι και μια διαφορετική γλώσσα;

Αν το πιστεύεις αυτό μπορώ να σου πω με το χέρι στην καρδιά πως αν το ξανασκεφτείς θα το ξεχάσεις!

Είτε τον λένε Αλλάχ, είτε έχει ένα άλλο όνομα, είτε αν καν δεν υπάρχει, όταν επικαλείσαι το Θεό, τον έχεις απλά σαν ιδέα στο μυαλό σου. Στη δύσκολη στιγμή γίνεται για ΄σένα μια ανώτερη δύναμη, από την οποία οφείλεις να «πιαστείς» για να πιστέψεις πως θα επιβιώσεις.

Έτσι, καταλαβαίνεις πως υπάρχει μόνο ένας Θεός που τους βλέπει και τους βοηθάει όλους.

Μη σταθείς ποτέ στη μαντήλα, ένα κομμάτι ύφασμα είναι …

Μια ξένη γλώσσα αλλά ο ίδιος πόθος για ένα σπίτι, για μια ζωή και ένα λιμάνι να αράξουν και αυτοί, όπως εσύ.

Μπορεί να μην ξέρεις τη γλώσσα τους, να μην καταλαβαίνεις τις λέξεις τους, αλλά όταν κοιτάς τα μάτια τους ,είναι σαν να διαβάζεις όλα όσα πέρασαν πριν σε αντικρίσουν.

Κοιτάς εικόνες που σε ξεπερνούν και σε τρομάζουν. Σου δημιουργούν, όμως και δέος, για όλα όσα βίωσαν στο μακρινό τους ταξίδι.

Είναι οι άνθρωποι που είδαν το σπίτι τους να καίγεται, που στοιβάχτηκαν όλοι μαζί σε μια πλαστική λέμβο και ταξίδεψαν ώρες ατελείωτες για να πατήσουν το πόδι τους στη στεριά.

Αυτοί συγκριτικά μ΄εσένα είναι οι άνθρωποι του πουθενά. Πλέον νιώθουν σαν φύλο στον άνεμο. Δεν έχουν πατρίδα, σπίτι και πολλές φορές ούτε όνομα αφού όταν πεθαίνουν γίνονται απλά ο άγνωστος 1,2,3,4 …

Είναι γονείς, σαν εσένα που είσαι ή θα γίνεις κάποτε.

Επιλέγουν να δραπετεύσουν από τον πόλεμο και να σώσουν τα παιδιά τους από το να τα αφήσουν να πεθάνουν. Αν το σκεφτείς, κι εσύ αυτό θα έκανες.

Επειδή, όμως, σου λέμε τόση ώρα τη δική μας άποψη, θα σου μιλήσουμε για τους αναγνώστες του iPop.gr. Τι απάντησαν στο ερώτημα:

Τι πιστεύεις πως μας ενώνει ή μας χωρίζει με τους πρόσφυγες;

Μαρία 26 ετών:

Δεν μας χωρίζει με τους πρόσφυγες απολύτως τίποτα. Μας ενώνει το ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και κάνουμε τα πάντα για να επιβιώσουμε.

Γιώργος 30 ετών:

Μας χωρίζουν άπειρα πράγματα και μας ενώνουν λιγότερα. Έχουμε διαφορετική γλώσσα, κουλτούρα, απόψεις, αλλά έχουμε μόνο κοινό το αίσθημα της επιβίωσης.

Κώστας 32 ετών:

Αν είσαι γονιός, καταλαβαίνεις πως είσαι και εσύ ίδιος μ΄αυτά τα άτομα. Θα έπραττες με τον ίδιο τρόπο. Θα έπαιρνες το παιδί σου αγκαλιά και θα έτρεχες να σωθείς.

Παναγιώτα 24 ετών:

Μόνο και μόνο στην εικόνα των γεμάτων λέμβων καταλαβαίνεις πως αυτοί οι άνθρωποι δυστυχώς δεν έχουν άλλη επιλογή. Προτιμούν να πεθάνουν από το να μείνουν στον πόλεμο και εγώ το ίδιο θα έκανα.

Αν θες να βοηθήσεις και εσύ τους πρόσφυγες μπορείς να βρεις περισσότερες πληροφορίες εδώ.

photos:Nick Paleologos / SOOC, Konstantinos Tsakalidis / SOOC, Lefteris Partsalis / SOOC

The post Τι μας ενώνει και τι μας χωρίζει με τους πρόσφυγες; appeared first on iPop.