Τα δυο χρόνια της πανδημίας μας έχουν επηρεάσει σε βαθμό που ίσως δεν σου περνούσε απ’ το μυαλό

Όταν ξεκίνησε η πανδημία, πολλοί ειδικοί φοβήθηκαν ότι ακόμη και οι άνθρωποι που κατάφεραν να αποφύγουν τον ιό θα υπέφεραν από πρωτοφανή επίπεδα μοναξιάς. Τι θα μπορούσε να συμβεί, ακριβώς, σε εκατομμύρια ανθρώπους που τους λες να μείνουν στο σπίτι και να αποστασιοποιηθούν από φίλους και αγαπημένα πρόσωπα;

Δύο χρόνια αργότερα, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι η πανδημία μας έκανε λίγο πιο μοναχικούς, τα επίπεδα μοναξιάς, όμως, ήταν ήδη αρκετά υψηλά ώστε να αποτελούν απειλή για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Παρακάτω μπορείς να διαβάσεις όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις για τη μοναξιά, αλλά και

τους τρόπους ώστε να την αντιμετωπίσεις.

Μοναξιά στην πανδημία: Ποιος ένιωσε πιο μόνος;

Σε ολόκληρο τον πληθυσμό των ΗΠΑ και της Ευρώπης, οι διαφορές στη μοναξιά πριν και μετά την πανδημία είναι μικρές. Μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε φέτος από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία ανέλυσε 34 μελέτες που διεξήχθησαν πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας που επικεντρώθηκαν στη μοναξιά, μια συναισθηματική κατάσταση διαφορετική από το άγχος ή την κατάθλιψη που σηματοδοτείτε όταν οι κοινωνικές ανάγκες δεν ικανοποιούνται. Οι ερευνητές βρήκαν περίπου 5% αύξηση στη μοναξιά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Οι αυξήσεις είναι «τόσο μικρές και στην πραγματικότητα δεν σημαίνουν τίποτα κλινικά», λέει η Pamela Qualter, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο που μελετά τη μοναξιά. «Δεδομένου ότι ήμασταν όλοι στο σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, νομίζω ότι έδειξε πόσο ανθεκτικοί είναι οι άνθρωποι. Βρήκαν τρόπους να διαχειριστούν αυτή τη μοναξιά».

Αλλά ακόμα κι αν οι αυξήσεις στην εποχή της πανδημίας είναι μικρές, η μοναξιά εξακολουθεί να είναι ένα μείζον ζήτημα. Μια έρευνα του Χάρβαρντ που διεξήχθη κατά τη διάρκεια της πανδημίας διαπίστωσε ότι το 36% των Αμερικανών – που περιλαμβάνει το 61% των νεαρών ενηλίκων ηλικίας 18-25 ετών – νιώθουν μοναξιά συχνά ή σχεδόν όλη την ώρα.

Μοναξιά, η νέα μάστιγα της εποχής

Άλλες έρευνες κατά τη διάρκεια της πανδημίας διαπίστωσαν σημαντικές αυξήσεις στη μοναξιά μεταξύ των ομάδων που ήδη διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για αυτήν, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με χαμηλό εισόδημα και εκείνων με προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι νέοι, που τείνουν να είναι πιο μοναχικοί από εκείνους στη μέση ηλικία, έγιναν επίσης πιο μόνοι.

Υπάρχουν πιθανώς πολλοί λόγοι για τους οποίους οι νέοι φαίνεται να υποφέρουν από έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης, λέει η Julianne Holt-Lunstad, καθηγήτρια ψυχολογίας και νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Brigham Young και μακροχρόνια ερευνήτρια μοναξιάς. Οι ηλικιωμένοι μπορεί να έχουν αναπτύξει καλύτερες δεξιότητες αντιμετώπισης κατά τη διάρκεια της ζωής τους για να αντιμετωπίσουν στρεσογόνες περιόδους.

 Οι νέοι μπορεί επίσης να αισθάνονται πίεση να έχουν διευρυνόμενους κοινωνικούς κύκλους, ένα δύσκολο όριο που πρέπει να ξεκαθαρίσουν κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, και μερικοί μπορεί να δυσκολευτούν εάν αισθάνονται ότι οι σχέσεις τους είναι ανεπαρκείς. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία κάνουν τους ανθρώπους πιο μοναχικούς.

PixabayΜια αναδυόμενη προτεραιότητα δημόσιας υγείας

Πολλοί επαγγελματίες ψυχικής υγείας επισημαίνουν ένα μειονέκτημα: περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται άνετα μιλώντας για την ψυχική υγεία και τον ρόλο που μπορεί να παίξει η μοναξιά στις διαταραχές ψυχικής υγείας. Το θέμα έχει έρθει στο προσκήνιο τόσο της συζήτησης όσο και της έρευνας.

Ερευνητές που μελετούν τη μοναξιά λένε ότι δεν τυγχάνει πάντα της προσοχής που της αξίζει ως σημαντική απειλή για την υγεία. Οι γιατροί της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και ακόμη και οι θεραπευτές δεν εξετάζουν τακτικά τους ασθενείς τους για σημάδια μοναξιάς. Ωστόσο, αυτό είχε αρχίσει να αλλάζει ακόμη και πριν από την πανδημία, ειδικά σε πλουσιότερα μέρη του κόσμου. Για παράδειγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο διόρισε τον πρώτο του Υπουργό Μοναξιάς το 2018.

Όμως η πανδημία επιτάχυνε αυτές τις προσπάθειες. Η Ιαπωνία ακολούθησε το παράδειγμα διορίζοντας επίσης τον εναρκτήριο Υπουργό Μοναξιάς της το 2021. Το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ξεκίνησε νέες ερευνητικές προσπάθειες κατά τη διάρκεια της πανδημίας για τη μελέτη της μοναξιάς στην ΕΕ. και οι ηγέτες της δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένου του γενικού χειρουργού των ΗΠΑ, Δρ. Vivek Murthy, έχουν επανειλημμένα θέσει τη μοναξιά ως ζήτημα δημόσιας υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Κατά συνέπεια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) άρχισε επίσης να δίνει προσοχή στη μοναξιά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο ΠΟΥ εξετάζει το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας επιτροπής υψηλού επιπέδου για την αντιμετώπιση της κοινωνικής σύνδεσης, της απομόνωσης και της μοναξιάς.

Ο στόχος είναι να πειστούν οι νομοθέτες σε χώρες σε όλο τον κόσμο να επεκτείνουν τη συλλογή δεδομένων για τη μοναξιά και να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για να επιτρέψουν στους επιστήμονες να την κατανοήσουν καλύτερα και να βρουν τρόπους να την αντιμετωπίσουν—και επίσης να επιταχύνουν την υιοθέτηση και την ανάπτυξη λύσεων.

Αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν περισσότερη μοναξιά κατά τη διάρκεια της πανδημίας

Πώς η μοναξιά επηρεάζει την υγεία

Σχεδόν το ένα τρίτο των Αμερικανών ανέφεραν ότι νιώθουν μοναξιά πολύ συχνά, σύμφωνα με έρευνα που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2021. Αλλά το ότι η μοναξιά είναι συνηθισμένη δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνη. Όταν η μοναξιά επιμένει, επηρεάζοντας κάποιον για εβδομάδες ή και χρόνια, αποτελεί σοβαρή απειλή για την ψυχική και σωματική υγεία των ανθρώπων. 

Έρευνες έχουν δείξει ότι η μοναξιά μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι συνδέεται με έναν εντυπωσιακό αριθμό διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των γνωστικών διαταραχών όπως το Αλτσχάιμερ και άλλων τύπων άνοιας, και διαταραχών ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη, το άγχος και η σχιζοφρένεια. Η μοναξιά έχει επίσης συνδεθεί με καρδιαγγειακές παθήσεις, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη τύπου 2, καρκίνο και άλλες χρόνιες ασθένειες.

Τι μπορώ να κάνω όταν νιώθω μοναξιά;

Unsplash/ Anthony TranΤι μπορεί να βοηθήσει στη μοναξιά;

Δεν υπάρχει λύση που να ταιριάζει σε όλους, λέει η Michelle Lim, η επιστημονική πρόεδρος του Ending Loneliness Together, ενός δικτύου αυστραλιανών οργανισμών, που ερευνά επίσης τη μοναξιά στο Πανεπιστήμιο Swinburne. Αντίθετα, είναι σημαντικό να βρίσκουμε λύσεις που ταιριάζουν σε άτομα. Για παράδειγμα, λέει, ενώ μερικοί άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι είναι λογικό να ενταχθούν σε μια κοινωνική ομάδα, αυτό μπορεί να μην αρέσει σε κάποιον που είναι εσωστρεφής ή αντιμετωπίζει κοινωνικό άγχος.

Το κλειδί για να νικήσεις τη μοναξιά, λέει, δεν είναι απλώς να αυξήσεις τον αριθμό των ανθρώπων που συναντά ένα άτομο, αλλά να δημιουργήσεις πιο ικανοποιητικές κοινωνικές συνδέσεις, συμπεριλαμβανομένης της αναζήτησης σχέσεων με ανθρώπους που έχουν να σου προσφέρουν κάτι ουσιαστικό.

Και να μην ξεχνάμε ότι η μοναξιά είναι μέρος του να είσαι άνθρωπος και μπορείς να την αντιμετωπίσεις.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Τα δυο χρόνια της πανδημίας μας έχουν επηρεάσει σε βαθμό που ίσως δεν σου περνούσε απ’ το μυαλό εμφανίζεται στο iPop.