Πώς βίωσαν οι Λαρισαίοι Μαραθωνοδρόμοι τον 34ο Αυθεντικό Μαραθώνιο

Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χώρας μας ο Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθηνών. Η φετινή 34η διοργάνωση ξεπέρασε κάθε προηγούμενη σε αριθμούς συμμετοχών. Πραγματικά τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Από αυτή τη γιορτή του αθλητισμού δε θα μπορούσε να λείπει ο δραστήριος Σύλλογος Μαραθωνοδρόμων Νομού Λάρισας, ο οποίος κάθε χρόνο συμμετέχει με πολυάριθμη αποστολή. Μάλιστα η φετινή αθλητική αποστολή αποτελούταν από 224 αθλητές τόσο για το Μαραθώνιο όσο και για τα αγωνίσματα των 10 και 5 χλμ.

Η

προετοιμασία των περισσότερων που αγωνίστηκαν στο Μαραθώνιο, αρκετοί για πρώτη φορά, ξεκίνησε από νωρίς τον Αύγουστο και έφτασε τους περισσότερους στα όριά τους. Ρωτήσαμε μερικούς από τους αθλητές του Συλλόγου που τερμάτισαν φέτος πως βίωσαν τη συμμετοχή και τερματισμό τους στον 34ο Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών.

Νίκος Πραττής «Υπέροχη εμπειρία, την απόλαυσα, τη χάρηκα, με συγκίνησε!»

Φανή Τσαγκούλη

«Σαν μια γιορτή δρομική και γενικότερα πολιτιστική. Δυστυχώς λόγω τραυματισμού δεν μπόρεσα να απολαύσω τις στιγμές μετά τον τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο. Βεβαία ένιωσα όπως όλοι την συγκίνηση εισερχόμενη στο στάδιο και μόνο αυτό ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Περιμένω πως και πως του χρόνου.»

Ιουλία Αγγελακοπούλου
«Ένιωσα για 2η φορά την μαγεία του Αυθεντικού Μαραθωνίου, την άριστη διοργάνωση, συμμετοχές δρομέων από τα πέρατα της γης, μεγάλος βαθμός δυσκολίας για μένα αλλά συνάμα υπερήφανη που τερμάτισα.»

Μπάμπης Μπατζαμόρτας

Ήταν μια απίστευτη εμπειρία… Τέλεια οργάνωση… Και σίγουρα θα τον ξανά τρέξω του χρόνου.»

Μιχάλης Καρατέγος

«Φίλε δεν νομίζω να υπάρχουν λόγια που θα καλύψουν πλήρως το πώς ένιωθα καθ’ όλη την διάρκεια του μαραθώνιου… Ειδικά την στιγμή που φτάνεις στο Καλλιμάρμαρο, δεν υπάρχουν λόγια!!»

Βασιλική Χτενά

«Λοιπόν εγώ το απόλαυσα! Δεν κουράστηκα και δεν είχα άγχος! Πήγε πολύ καλύτερα από ότι περίμενα!»

Χρήστος Παύλου

«Ήταν μια συναρπαστική και ελπίζω όχι μοναδική εμπειρία. Εύχομαι να έχει συνέχεια αυτή η αρχή. Ως πρωτόγνωρη εμπειρία, η αμηχανία μπροστά στο άγνωστο αναμιγνύονταν με την ευφορία του «γιορταστικού» κλίματος. Πράγματι, η συγκεκριμένη εκδήλωση αποτελεί μια παγκόσμια γιορτή βασισμένης σε ένα ιστορικό γεγονός. Προσωπικά, αν θα χώριζα τη συγκεκριμένη εκδήλωση σε τμήματα, θα διέκρινα τρία τμήματα. Το πρώτο περιλαμβάνει την προετοιμασία του δρομέα με στόχο να σταθεί όρθιος στη γραμμή εκκίνησης. Αυτό το τμήμα περιλαμβάνει τον κόπο, τον ιδρώτα, τα χιλιόμετρα και ιδιαίτερα τον πόνο για μια κατάλληλη προετοιμασία ώστε να σταθεί όρθιος και υγιής στη γραμμή εκκίνησης. Σε αυτό το τμήμα κυριαρχεί το αίσθημα του ενθουσιασμού που συμβάλει στη προσήλωση του στόχου. Το δεύτερο τμήμα περιλαμβάνει την εκκίνηση και τη διάρκεια του αγώνα. Εκεί ο δρομέας με την υπερπροσπάθεια, δρέπει τους καρπούς της προετοιμασίας του. Δεν είναι καθόλου εύκολο στάδιο. Η σωστή προετοιμασία με την ορθή διαχείριση το αγώνα συντελούν στον επιτυχία. Κατά τη διάρκεια του αγώνα βίωνα έντονα το αίσθημα της συγκίνησης καθώς μόνο η συμμετοχή σε αυτό τον ιστορικό αγώνα, ανεξάρτητα του τερματισμού ή όχι, αποτελεί επιτυχία. Δεν μπορώ να ξεχάσω την συμμετοχή του κόσμου που ενθάρρυναν την προσπάθεια των δρομέων, ενώ έντονα χαράχθηκε στη μνήμη μου η δυνατή φωνή ενός πιτσιρικά κάπου στο 32ο χιλιόμετρο στο τελευταίο ανηφορικό τμήμα, όπου η κόπωση ήταν έντονα “χαραγμένη” στα πρόσωπά μας και στο σώμα μας, να λέει: «… κουράγιο, από δω και πέρα όλο κατηφόρα!! … όλο κατηφόρα!!…». Αυτή η δυνατή φωνή, βγαλμένη από ένα πιτσιρίκο, μου έδωσε δύναμη και κουράγιο για τη συνέχιση της υπερπροσπάθειάς μου. Στο τρίτο τμήμα εντάσσω την επιτυχία του τερματισμού με τα έντονα συναισθήματα που συνεπάγεται αυτή. Κάθε πόνος, κούραση «θεραπεύονται» από την πλημμυρίδα χαράς, ενώ πριν ακόμη κοπάσει η γιορτή της επιτυχίας, καλλιεργείται η σκέψη του επόμενου αγώνα.»

Αθανάσιος Τσιάρας

«Λοιπόν, μεγάλη αγωνία, ως πρωτάρης, σοκ κατά τη μετάβαση το πρωί με το λεωφορείο στο Μαραθώνα από την δυσκολία της διαδρομής (το λεωφορείοήταν μόνιμα σε μία κατηφόρα) εκεί στο γήπεδο αισθανόμουν σαν μικρό παιδί στα jumbo, κοιτούσα αριστερά και δεξιά όλο αυτό τον κόσμο και δεν το πίστευα… Ήρθε ή ώρα της εκκίνησης. Αισθανόμουν τέτοια χαρά που τελικά τα κατάφερα, ήταν πλέον πραγματικότητα και όχι όνειρο -ΤΡΕΧΩ ΣΤΟΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΌ ΜΑΡΑΘΏΝΙΟ- μετά από προσπάθεια δύο ετών μαζί με τη σύζυγό μου… Δεν έβλεπα μπροστά μου ούτε κούραση ούτε φουσκάλες ούτε μαύρα νύχια… τίποτα. Συνάντησα ανθρώπους από όλο τον κόσμο, ένιωθα συναισθήματα που δεν περίμενα να νιώσω… και ξαφνικά βλέπω την ταμπέλα 40 χλμ. Άδειασα τελείως, λες και τόση ώρα δεν έτρεχα αλλά ξεκίνησα εκείνη τι στιγμή. Άρχισα να πανηγυρίζω, 2 χλμ συνέχεια πανηγύριζα … ΝΑΙ τα κατάφερα! Άρχισαν να κυλάνε δάκρυα χαράς, δεν πίστευα αυτό που μου συνέβαινε εκείνη την ώρα και ξαφνικά βλέπω το ΣΤΑΔΙΟ, το ΚΑΛΛΙΜΆΡΜΑΡΟ, με το που πατάω το πόδι μου σ αυτό τρελάθηκα ή ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ. Ανυπομονώ για τις 12 Νοεμβρίου 2017!!!!!!! Πρώτα ο Θεός να είμαστε καλά!!!!!»

Απόστολος Γκέκας

«Δεύτερη συμμετοχή μου σε μαραθώνιο, πρώτη φορά στον κλασσικό της Αθήνας. Δρόμος με ιδιαίτερες απαιτήσεις, που αν δεν δείξεις την απαιτούμενη προσοχή θα σε δυσκολέψει. Πολύ καλή οργάνωση, ευχάριστη διαδρομή, ικανοποιητική η συμμετοχή του κόσμου. Ο τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο σε αποζημιώνει για όλες τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσεις στην πορεία. Δεν βλέπω την ώρα να τον ξανατρέξω. »

Γιάννης Σκρουμπής

«34ος Μαραθώνιος Αθηνών: Λοιπόν, για εμένα ο κάθε μαραθώνιος έχει 2 πλευρές, την καλή και την «κακή» πάντα σε εισαγωγικά. Η καλή πλευρά σχεδόν υπερτερεί πάντα και περιέχει μια μεγάλη επιθυμία να βρεθώ με τους όλους τους δρομείς φίλους ή όχι να μοιραστούμε τα τελευταία αγωνιστικά πλάνα καθώς και να αστειευτούμε, να γελάσουμε και να χαλαρώσουμε πριν ξεκινήσει ο ομολογουμένως δύσκολος μαραθώνιος της Αθήνας. Είναι από τις λίγες φορές που μπορείς να δείς τόσους πολλούς δρομείς μαζί στην εκκίνηση ενός αγώνα. Αυτά που νιώθεις καλά και άσχημα, είναι σίγουρο ότι τα νοιώθει και ο κάθε διπλανός σου, και είναι απίστευτο σα να έχουμε συνδεθεί όλοι μαζί με καλώδιο και να σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα! Όλα αυτά είναι πολύ ευχάριστα και ανυπομονείς να ακούσεις το μπαμ της εκκίνησης μιας και διψάς για τρέξιμο, κυρίως λόγο του μικρού όγκου της προπόνησης της τελευταίας εβδομάδας. Και όταν δοθεί το σύνθημα να ξεκινήσεις με τόσο κόσμο παντού ανατριχιάζεις και σκέφτεσαι ότι πατάς στην αυθεντική διαδρομή, την διαδρομή που όλοι έρχονται να τρέξουν από όλα τα μέρη του κόσμου! Αυτή για εμένα είναι η καλή πλευρά, όμως υπάρχει και η «κακή» όπως πάντα σε εισαγωγικά,και περιέχει: καταρχήν ένα γενικό άγχος, από την ώρα που θα ξυπνήσω έως και τα 3/4 του αγώνα με σκέψεις που με βασανίζουν όπως το αν είμαι εντός ρυθμού και στόχου, αν η τελευταία ενόχληση που είχα στην προπόνηση εμφανιστεί και πάλι… αν είμαι τελικά στην φυσική κατάσταση που θέλω για να τελειώσω τον αγώνα όρθιος και ακόμα δυνατός…αυτές οι σκέψεις με ακολουθούν όμως καλώς ή κακώς παραμερίζονται όταν κοιτάς γύρω σου και βλέπεις άγνωστο κόσμο να σε χειροκροτά, ακόμα και να σε φωνάζει με το όνομα σου και να σε ενθαρρύνει να συνεχίσεις σε όλη την διαδρομή! Όταν δε πλησιάζεις στον κυρίως στόχο που είναι ο τερματισμός και μπαίνεις στο καλλιμάρμαρο, εκεί τα χέρια μόνα τουςσηκώνονται ψηλά και ασυναίσθητα τρέχεις πιο γρήγορα αυτά τα τελευταία μέτρα… Το τελευταίο πάτημα στο ρολόι σημαίνει ότι πλέον μπορείς να ξεκουραστείς και να σκεφτείς τι κατόρθωσες να κάνεις. Κάθε δρομέας έχει την δική του ιστορία να σου πεί, και όλες είναι λίγο διαφορετικές μεταξύ τους. Αυτό όμως που μένει και θέλεις να το κάνεις ξανά και ξανά είναι ο τερματισμός στο καλλιμάρμαρο με κάθε κόστος θα έλεγα σωματικά και ψυχικά!

Μάριος Μιχαλόπουλος

Ο 34ος Μαραθώνιος Αθηνών ήτανε και ο πρώτος μου. Το μεγαλείο του το ένοιωσα από την πρώτη στιγμή που δήλωσα συμμετοχή! Αυτόματα με έβαλε σε μια πειθαρχία, με έκανε να σεβαστώ τον εαυτό μου! Μέχρι να φτάσει η ημέρα του Μαραθωνίου όλη η προετοιμασία ήτανε ένα ταξίδι!! Σχολείο θα το πω! Όταν έφτασα στον Μαραθώνα και περπάτησα για να φτάσω στην γραμμή εκκίνησης ένοιωσα συγκινημένος. Ευτυχής και υπερήφανος που βρισκόμουν και γω εκεί ανάμεσα σε χιλιάδες. Για τον αγώνα δεν ήξερα τι να περιμένω. Άκουγα και διάβαζα ότι είναι δύσκολος. Και πράγματι. Πέρασαν μέρες για να συνειδητοποιήσω το μεγαλείο του Μαραθώνα και να καταλάβω ότι δεν είναι απλά ένας αγώνας! Η οικογένεια μου με περίμενε στον τερματισμό! Όταν μπήκα στο Καλλιμάρμαρο δεν τερμάτιζα τον Μαραθώνιο αλλά την προσπάθεια μηνών!! Έκλαιγα από συγκίνηση!! Κάποια στιγμή προς το τέλος είχα πει δεν θα το ξανακάνω!! Ανυπομονώ για του χρόνου να είμαι καλά να ξαναβρεθώ στην γραμμή εκκίνησης!! Ο ΑΜΑ είναι μάθημα ζωής και κομμάτι από την καθημερινότητα μας!! Είμαι ευτυχής που ήμουν εκεί να το δείξω στην οικογένεια μου και υπερήφανος που είμαι Έλληνας!! Ευχαριστώ για την ερώτηση!

Θάνος Πιλίτσης

Ως ο τρίτος μαραθώνιος όπου λάμβανα μέρος, μετά από Βελιγράδι και Αθήνα πέρυσι, έμελλε να είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για μένα, καθώς κατάφερα για πρώτη φορά να ελέγξω 100% τον αγώνα και να τερματίσω ελεγχόμενα και υγιής! Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος έχει μπει στη ζωή μου τα τελευταία δυο χρόνια. Μπορεί κάποτε να αποτελούσε το αντίπαλο δέος, κάτι που στεκόταν ανυπέρβλητο μπροστά μου, όμως πια αποτελεί το επιστέγασμα των «αγώνων» όλης της χρονιάς, όντας σχεδόν ο τελευταίος ημερολογιακά, για την εκάστοτε αγωνιστική περίοδο! Εύχομαι εγώ και κάθε συνάδελφος δρομέας κάθε χρόνο να στεκόμαστε υγιής στην εκκίνησή αυτού του ιστορικού θεσμού και να γεμίζουμε με πλήθος συναισθημάτων, περνώντας τη γραμμή του τερματισμού, μεταφέροντας έτσι ο κάθε ένας από εμάς το δικό του μήνυμα τόσο στους αγαπημένους του ανθρώπους, όσο και στους γύρω συνανθρώπους του! Ραντεβού του χρόνου με καινούργιο όραμα …!

Θωμάς Μέλλος – Ανδρονίκη Μπλιάτσιου

«Αισθάνθηκα πραγματικά συγκίνηση κατά τη διάρκεια της διαδρομής, περιστοιχισμένος από τους τόσους συναθλητές, εντυπωσιασμένος από την άψογη διοργάνωση και τους απίστευτα εξυπηρετικούς εθελοντές. Ο βομβαρδισμός συναισθημάτων κατά την είσοδο στο Καλλιμάρμαρο δεν περιγράφεται. Θα το ξανακάνουμε ανεπιφύλακτα!»

Χρηστος Ντικουδης

«Μεγάλη εμπειρία, πολλά συναισθήματα, τεράστια ικανοποίηση.»