Οι Phronesis, το Parallax και το μουσικό μεγαλείο τους

Phronesis. Πίσω από το όνομα αυτό με ελληνική καταγωγή και βαθύ φιλοσοφικό υπόβαθρο, υπάρχει, χωρίς να «κρύβεται», ένα μικρό αριθμητικά μουσικό σχήμα που όμως αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο μια πλευρά της «μισητής», κατά τ΄ άλλα, παγκοσμιοποίησης, που μας έλκει και την αγαπάμε όσο τίποτα… Για τους Phronesis και το 6ο άλμπουμ τους, «Parallax«, γράφει ο Δημήτρης Τρίκας.

Του Δημήτρη Τρίκα

Οι Phronesis είναι η περίπτωση μιας μπάντας που απαρτίζεται από ταλαντούχους ανθρώπους από διαφορετικά σημεία του πλανήτη, που συνομολογούν και συνδημιουργούν

την πνευματική και καλλιτεχνική τροφή του σύγχρονου ανθρώπου. Επί του προκειμένου μέσω της μουσικής, της τζαζ και του σύγχρονου αυτοσχεδιασμού, δημιουργούν δυναμικά ηχοτοπία που κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο, ωραιότερο, ουσιαστικότερο.

Με έδρα το Λονδίνο, η μπάντα των» Phronesis» λοιπόν, αποτελείται από τρεις καταπληκτικούς μουσικούς που παίζουν μεταξύ τους «με κλειστά μάτια» και η κάθε καινούργια δισκογραφική δουλειά τους αποτελεί «γεγονός»! Ο λόγος για το βιρτουόζο Βρετανό πιανίστα Ivo Neame με τις υπόγειες αναφορές στον Corea και τον Bill Evans, τον αβανγκαρντίστα Σουηδό ντράμερ Anton Eger με το κόντρα τέμπο απέναντι στους συμπαίκτες του και τον εμπνευστή των Phronesis, Δανό κοντραμπασίστα Jasper Hoiby που στηρίζει το οικοδόμημα σαν άλλος Άτλαντας τη Γη.

Οι Phronesis βέβαια, και ευτυχώς, στην έως τώρα διαδρομή τους, μόνο φρόνηση δεν επιδεικνύουν στη σχέση τους με τη μουσική, αφού παίζοντας τις από κάθε άποψη εντυπωσιακές συνθέσεις τους, επιδεικνύουν φαντασία, διάθεση για ρίσκο και εκλύουν με το παίξιμό τους απίστευτη ενέργεια με αποτέλεσμα ένα φρενήρες ηχητικό τοπίο.

Δίκαια, μετά το δεύτερο και το τρίτο άλμπουμ τους, το έγκυρο περιοδικό Jazzwise, έγραψε ότι οι Phronesis «είναι μια από τις πιο συναρπαστικές μπάντες του πλανήτη, σήμερα». Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και σήμερα: «οι Phronesis παραμένουν ένα από τα πιο συναρπαστικά γκρουπ του πλανήτη και σήμερα»!

Πρόκειται για μια μπάντα ολοκληρωμένη στυλιστικά και συνθετικά. Ξεχωρίζει γιατί και οι τρεις μουσικοί είναι δεξιοτέχνες στον υπερθετικό βαθμό, με φαντασία, πρωτοτυπία, δυναμισμό και μελωδικότητα (που στην τελευταία τους δουλειά παίρνει τα σκήπτρα, κλέβει την παράσταση και δείχνει ότι οι Phronesis δεν στυλιζάρονται και δεν εξαντλούνται σε ό,τι εξαιρετικό έκαναν μέχρι τώρα) αλλά μπορούν και πολλά περισσότερα!

Το «Parallax«, 6ο άλμπουμ στη μέχρι τώρα διαδρομή τους, που μας «χαρίζουν» φέτος το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο. Και εδώ υπάρχει ο πάντα στέρεα δομημένος και συμπαγής ήχος τους με τα, λιγότερα από προηγούμενες δουλειές τους είναι αλήθεια, θυελλώδη και ξαφνικά ξεσπάσματα που οδηγούν το τελικό άκουσμα σ΄ ένα οργιαστικό κρεσέντο, μόνο που τώρα αυτά συνυπάρχουν με εξαίρετες, καλοδουλεμένες και λεπτές μελωδικές γραμμές που ισορροπούν επιδέξια και πλουτίζουν το μουσικό λεξιλόγιο του σχήματος χτίζοντας μια ακόμα παράγραφο στην έτσι κι αλλιώς αξιοζήλευτη διαδρομή τους.

Κοντολογίς , αν οι ιστορικοί πια E.S.T. άνοιξαν ένα μαγικό δρόμο στοn σύγχρονο ευρωπαϊκό αυτοσχεδιασμό, επηρεάζοντας δεκάδες γκρουπ μετά απ΄ αυτούς, οι Phronesis ολοκληρώνουν αυτήν την πορεία με το δικό τους, τελικά πολύ προσωπικό ήχο, δημιουργώντας έτσι ένα νέο σημείο αναφοράς για τους νεότερους που ψάχνουν ακόμα τον δικό τους δρόμο.

Με το «Parallax» των εννέα ισάξιων συνθέσεων, το πολυεθνικό τρίο δείχνει το δημιουργικό πλουραλισμό του και την αέναη πορεία του στο σύγχρονο μουσικό μας σύμπαν, ανακατεύοντας με μαεστρία τα καλύτερα στοιχεία της τζαζ παράδοσης με τις πιο λαμπερές σελίδες της ευρωπαϊκής αντίληψης του αυτοσχεδιασμού και φτιάχνοντας το δικό τους αμάλγαμα που η ιστορία της δημιουργικής μουσικής θα εντάξει με βεβαιότητα στο corpus και τη δική της διαχρονία.