Μετεκλογικές ισορροπίες και υποθέσεις (άρθρο)

Με ποσοστό που πλησιάζει τις 70 ποσοστιαίες μονάδες, στήριξη από σχεδόν όλα τα αντίπαλα κόμματα, αλλά και από ξένες κυβερνήσεις και πρώην επικεφαλής κρατών, και με τον αέρα του θριαμβευτή, ο οποίος σε νεαρή ηλικία κατάφερε να εξοστρακίσει από τα ανώτατα αξιώματα τα δύο γαλλικά κόμματα που κυριάρχησαν στην πολιτική της χώρας του για 60 χρόνια, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει.

Θα περίμενε κανείς πως το ίδιο συμβαίνει και την Ευρώπη, αλλά και τις διεθνείς αγορές, οι οποίες είναι αλήθεια πως με το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών φαίνεται να παίρνουν μια βαθιά ανάσα.

Κι όμως, την ίδια ώρα, ο Guardian, ο Economist και το Atlantic περιλαμβάνουν στις αναλύσεις τους για την εκλογή Μακρόν σαφή σχόλια για την διεκδίκηση της γαλλικής προεδρίας από την Μαρίν Λε Πεν το 2022.

Παρ’ ότι τα σχόλια αυτά είναι σενάρια τρόμου που παρουσιάζονται ως πιθανές συνέπειες μιας ενδεχόμενης αδυναμίας του νέου προέδρου της Γαλλίας να τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, είναι ενδεικτικά των προσδοκιών, αλλά και των πιθανών εμποδίων στην ανταπόκριση του Μακρόν σε αυτές.

Τους επόμενους μήνες, εκλογές εντός και εκτός Γαλλίας θα καθορίσουν το διεθνές πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί ο Γάλλος πρόεδρος, με τη Βρετανία και τη Γερμανία να αποφασίζουν, ουσιαστικά, τον χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και τις σχέσεις της με της χώρες εκτός των συνόρων της.

Πριν από τις βρετανικές κάλπες, ο Εμανουέλ Μακρόν θα γνωρίζει αν θα διαθέτει την πλειοψηφία στη γαλλική βουλή, για να μπορέσει να έχει έναν σύμμαχό του στο αξίωμα του πρωθυπουργού, αλλά και για να υπερψηφιστούν οι πολιτικές που βρίσκονταν στο επίκεντρο της προεκλογικής του ρητορικής.

Οι μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία είναι το άμεσο ζητούμενο για την Wall Street Journal, η οποία σημειώνει τις θετικές επιδόσεις των γαλλικών αγορών μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, τονίζοντας, όμως, πως αυτές μάλλον προεξόφλησαν τα οφέλη της νίκης Μακρόν, και πλέον χρειάζονται την ίδια την πολιτική πράξη για να συνεχιστούν.

Οι σχέσεις της Γαλλίας με τη Γερμανία και την Άνγκελα Μέρκελ, τουλάχιστον στο διάστημα πριν τις γερμανικές εκλογές, αλλά μάλλον και μετά από αυτές, είναι άλλος ένας σημαντικός παράγοντας για την αξιολόγηση της εκλογής Μακρόν, επηρεάζοντας αμέσως και την Ελλάδα, της οποίας τα δεκαετή ομόλογα έπεσαν κάτω από το 6% για πρώτη φορά από το 2014.

Με σαφείς διαχωρισμούς στο εσωτερικό της Γαλλίας, αλλά και ουσιαστική λαϊκή εντολή και σαφή περίοδο χάριτος, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας πιστώνεται ακόμα και με την άνοδο του ευρώ έναντι του δολαρίου.

Το ερώτημα, όπως τουλάχιστον το θέτει η Wall Street Journal, είναι αν τώρα πια, μετά την νίκη Μακρόν και την ανατροπή του κύματος λαϊκισμού που φάνηκε να υπερισχύει με το Brexit και τον Ντόναλντ Τραμπ, η Ευρώπη θα κάνει αυτό που θέλουν οι επενδυτές.