Κομοτηνή: Στροφή στην δενδροκαλλιέργεια

Η φετινή καλλιεργητική περίοδος για τα μήλα, όπως και για τα περισσότερα αγροτικά προϊόντα, ήταν λίγο «παράξενη». Η παρατεταμένη ανομβρία και η ζέστη, δημιούργησε «δυσφορία» στα δένδρα, «εγκαύματα» και μειωμένη παραγωγή. Ωστόσο, ο κύριος Πασχάλης Αθανασίου, μηλοπαραγωγός στη Ροδόπη τα τελευταία δέκα χρόνια, δηλώνει ικανοποιημένος. «Ποιοτικά είμαστε κάπως καλύτερα, γεγονός που έχει να κάνει με τις καλλιεργητικές φροντίδες » δηλώνει ο έμπειρος παραγωγός σημειώνοντας πως η συγκομιδή γίνεται κανονικά και θα συνεχιστεί έως τα μέσα Δεκεμβρίου.

Η παραγόμενη ποσότητα καταναλώνεται επιτοπίως
Όπως

σημειώνει η παραγωγή καταναλώνεται από τους ντόπιους. Άλλωστε, ο κανόνας της αγροτικής οικονομίας φέρει το 70% της παραγόμενης ποσότητας να καταναλώνεται στην εγχώρια αγορά. «Στόχος πάντα είναι να φεύγει η παραγωγή από τα χέρια του παραγωγού κι αυτό δημιουργεί ένα μόνιμο άγχος.» δηλώνει βλέποντας κι εκείνος να σημειώνεται στροφή των αγροτών της Ροδόπης προς την δενδροκαλλιέργεια. Το μήλο και το αχλάδι είναι από τα πλέον δύσκολα φρούτα στην παραγωγή τους γι αυτό και λιγότεροι επιλέγουν να ασχοληθούν. Αντιθέτως, παρατηρείται μεγάλη στροφή στην καλλιέργεια ακτινιδίου και μικρότερη προς το ροδάκινο, το βερίκοκο και τα κυδώνια.

Η διάθεση των προϊόντων ζητούμενο
Κοινός παρανομαστής όλων αυτών των προσπαθειών η διάθεση των παραγόμενων προϊόντων. «Δείτε τι γίνεται με τα ρόδια. Γέμισε η περιοχή. Για έναν τόπο που δεν είχε ρόδια γέμισε, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε τι θα τα κάνουμε. Η απορρόφηση είναι πάντοτε ζητούμενο» δηλώνει ο έμπειρος καλλιεργητής. Σύμφωνα με τον κ. Αθανασίου ο πρωτογενής τομέας δεν είναι η «κολυμπήθρα του Σιλωάμ», που έρχονται όλοι οι απογοητευμένοι. «Κάποτε, ο μέσος Έλληνας που δεν μπορούσε να σπουδάσει ή να προσληφθεί στο Ελληνικό δημόσιο έμεινε στη γεωργία, στη κτηνοτροφία. Αποτέλεσμα, ήταν η μειωμένη στελέχωση του χώρου. Τα πράγματα άλλαξαν παγκοσμίως, η γεωργία και ο πρωτογενής τομέας είναι ένας χώρος, όπου χρειάζεται επένδυση, σε κεφάλαιο, εργασία, πρωτοπoριακές μεθόδους. Είναι ένας κανονικός επιχειρηματικός τομέας. Μόνο έτσι μπορεί να τον δει ένας νέος γεωργός, για να μπορέσει να μπει, να επενδύσει και να απολαύσει.»

Δεδομένη η ποιότητα των προϊόντων
Επειδή, ο πρωτογενής τομέας βγάζει προϊόντα τα οποία απευθύνονται στην άμεση κατανάλωση δεν έχει την προστιθέμενη αξία του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα. Άρα, όπως τονίζει ο κύριος Αθανασίου,θα πρέπει την προστιθέμενη αξία να την κερδίσει ο παραγωγός από τον καταναλωτή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βγει κατευθείαν στην αγορά αντιμετωπίζοντας όλα όσα χρειάζονται να ξεπεραστούν.» δηλώνει κι εξηγεί ότι «το να είναι τα προϊόντα ποιοτικά είναι δεδομένο. Ο καταναλωτής πλέον είναι πολύ υποψιασμένος. Έχει στραφεί σε προϊόντα που παράγονται στην γειτονιά του, αυτό είναι πάρα πολύ καλό και θα μας βοηθήσει. Αλλά από την άλλη, πρέπει και ο παραγωγός να είναι υποψιασμένος, να ξέρει ότι ο καταναλωτής θέλει ένα καλό προϊόν και δεν θα πρέπει να τον απογοητεύσει.»
Φώτο:Πασχάλης Αθανασίου ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου