Κομοτηνή: Ένας ακούραστος αγροτοκτηνοτρόφος με μεράκι για τη δουλειά του

Κτηνοτρόφος κι αγρότης μια ζωή ο 83χρονος Μιλτιάδης Βίστας. Από τη δουλειά δεν έλειψε ούτε μέρα. Κοντά στα ζωντανά του πάντα, όταν δεν ήταν πάνω στο τρακτέρ να οργώνει και να σπέρνει τα χωράφια του. Παρατηρεί τις αλλαγές στο χώρο του και δηλώνει ανήσυχος. «Σε ολόκληρο χωριό έχω μείνει μόνο εγώ με μια αγελάδα, κανείς άλλος. Παλιότερα, δεν υπήρχε σπίτι που να μην έχει τα δικά του ζωντανά. Μάλιστα λένε πως ο στρατός προμηθεύονταν κρέας από τον οικισμό μας, τόσο άριστη ήταν η ποιότητά του.» δηλώνει ο μερακλής κτηνοτρόφος και

δακρύζει όταν αναφέρεται στα ζωντανά του που αναγκάστηκε να πουλήσει πριν λίγο καιρό. «Ήταν αγέλες τα ζωντανά στο χωριό μου, πού είναι τώρα;»

Υψηλό το κόστος
Φροντίζει την «Κατερίνα», τη μοναδική πια αγελάδα που διαθέτει και σημειώνει τον προβληματισμό του και για τις δυσκολίες στο χώρο της παραγωγής. «Τα εργοστάσια ζαχάρεως και ντομάτας δεν λειτουργούν πια. Η γεωργία έμεινε να κρατιέται λίγο κι εκείνη με προβλήματα. » δηλώνει κι αναφέρεται στα πολλά έξοδα συντήρησης του αγροτικού εξοπλισμού.

Μήνυμα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης
Νέος αγρότης ο γιος του ο Χρήστος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, ακούει με χαμόγελο τις συμβουλές του έμπειρου πατέρα του. «Ένας αγρότης θα πρέπει να είναι άγρυπνος. Αν πει, «όσα πάνε και όσα έρθουν», δεν θα κάνει τίποτα» δηλώνει προτρέποντας τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους να «κυνηγάνε» τη δουλειά τους. Να είναι κοντά. «Αν πάνε στον καφενέ και κάθονται με τις ώρες, τίποτα δεν γίνεται.» δηλώνει σπεύδοντας να σημειώσει πως ο αγρότης για να την «κυνηγήσει» τη δουλειά θα πρέπει να κοιμάται στα χωράφια μέσα. Καλεί τους πολιτικούς που χρημάτισαν υπουργοί γεωργίας και τα άλλα στελέχη του υπουργείου να έρθουν να δούνε από κοντά ένα 24ωρο τις δυσκολίες της δουλειάς για να καταλάβουν όλοι τους καλύτερα το χώρο. «Ό,τι αγοράζουμε είναι ακριβό, ό,τι πουλάμε είναι σκουπίδι.» σημειώνει με πίκρα κι επιστρέφει στην «Κατερίνα» και στην νεογέννητη κόρη της.
Φώτο:Ο Μιλτιάδης Βίστας με την αγελάδα του Κείμενο –Φωτογραφία: Μαρία Νικολάου