Κομοτηνή – Θεσσαλονίκη, τα ημερολόγια ενός ταξιδιού

«Είναι ένα βιβλίο που διαβάζοντάς το γελάς» δηλώνει ο συγγραφέας Θανάσης Πανδρευμένος για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Κομοτηνή- Θεσσαλονίκη, τα ημερολόγια ενός ταξιδιού» και συμπληρώνει « πρόκειται για φοιτητικές ιστορίες κι εύθυμες περιπέτειες μιας νεανικής παρέας. Όπως ήμασταν τότε, πριν πενήντα χρόνια.» Γράφοντας αυτό το βιβλίο, όπως αποκαλύπτει, πολύ γρήγορα κατάλαβε ότι παρουσιάζεται η ατμόσφαιρα μιας εποχής, η οποία έχει χαθεί πια. Το 2ο μισό της δεκαετίας του 60 στη Θεσσαλονίκη

«Το βιβλίο καθρεφτίζει και τον τρόπο ζωής των παιδιών που φοιτούσαν στην Θεσσαλονίκη, γιατί υπήρχε μια οργανωμένη πανεπιστημιούπολη, ενώ στην Αθήνα δεν συνέβαινε το ίδιο. Ήταν και η φύση της Σχολής τέτοια,εργαζόμασταν σε ομάδες, πολλές ώρες μαζί. Δημιουργήθηκαν φιλίες που διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς θα είναι κοντά μου κατά τη διάρκεια της βιβλιοπαρουσίασης την Τετάρτη στις οκτώ το βράδυ στο αμφιθέατρο Παπανικολάου.»

Βλέπετε ομοιότητες με τους φοιτητές σήμερα; ρωτάμε τον κ. Πανδρευμένο «Πάντα υπάρχει από πίσω ένας στόχος, να πάρουν ένα πτυχίο, να προσπαθήσουν, να διαβάσουν. Ο στόχος αυτός είναι ίδιος, κοινός, χθες και σήμερα» δηλώνει και προσθέτει πώς τότε υπήρχε κι ένας άλλος τρόπος διασκέδασης. Για μας η διασκέδασή μας ήταν τα cinema , η μόνιμη και πιο φθηνή διασκέδαση. Αλλά και η disco, οι μπουάτ. Σήμερα η διασκέδαση των φοιτητών είναι τελείως διαφορετική. Και τότε και τώρα μαζευόμασταν στα σπίτια.

Πώς, όμως, ξεκίνησε η ιδέα της συγγραφής αυτού του βιβλίου;l “Ήταν μια παρότρυνση από τους φίλους εκείνης της εποχής. Όταν είχα γράψει το βιβλίο «Αθανασίου Διάκου, αδιέξοδος Β’ , το 2002, άρχισε μια μόνιμη γκρίνια από τους φίλους γιατί δεν έγραψα κάτι για τα δικά μας χρόνια, να τα βλέπουν, να θυμούνται και να γελάνε. Ξεκίνησα να το γράφω, το παράτησα, το έπιασα ξανά τελικά κατάλαβα ότι είχε ενδιαφέρον. Είναι μια εποχή που δεν την ξέρουν οι σημερινοί. Οι παλιοί θα θυμηθούν. Παρουσιάζονται η Θεσσαλονίκη και η Κομοτηνή όπως ήταν τότε. Αναφέρονται και πολλοί από τους συμφοιτητές μου που έμειναν στο Πανεπιστήμιο και απέκτησαν ακαδημαϊκή καριέρα.» απαντά ο κος Πανδρευμένος και γυρίζει το χρόνο ξανά πίσω « Την πρώτη χρονιά που έδωσα εξετάσεις πέρασα στην Δασολογία, την δεύτερη το τόλμησα και πέρασα στην Αρχιτεκτονική. Είχα τους ενδοιασμούς μου. Όλοι μου λέγανε τι θα κάνεις στη Δασολογία θα γίνεις ένα δημόσιος υπάλληλος ενώ στην Αρχιτεκτονική θα χτίσεις, θα δημιουργήσεις, θα γίνεις διάσημος. Λόγια τελικά. Τώρα βρισκόμαστε με τους φίλους μας, τους συνταξιούχους και λέμε τι έγιναν αυτά τα όνειρα και πόσο μας κόβουν από τη σύνταξη. Εκεί καταλήξαμε. Βέβαια θα πρέπει να πω ότι στάθηκα τυχερός εργαζόμενος στην υπηρεσία τουρισμού της Περιφέρειας κι έκανα πράγματα που μόνος δεν θα είχα την ευκαιρία να τα κάνω, όπως εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό με δικές μου φωτογραφίες για την προβολή της περιφέρειας»..

Αλήθεια, υπήρχαν ημερολόγια από τότε που σας βοήθησαν στην συγγραφή του βιβλίου ρωτάμε τον Κομοτηναίο συγγραφέα «΄Ήταν η βοήθεια της μνήμης. Όλες οι αναμνήσεις ερχόταν αυτόματα. Η μεγάλη εκδρομή στην Ιαπωνία το τελευταίο έτος των σπουδών μας, ήταν μια απίστευτη περιπέτεια. Εκεί με εντολή του καθηγητή μας κρατούσα πρόχειρες σημειώσεις, ημερολόγια. Η φίλη μου η Ντίνα στην οποία αφιέρωσα το βιβλίο είχε σημειώσεις πιο αναλυτικές, 28 ημερών κι αυτές με βοήθησαν πιο πολύ. Σε εκείνο το ταξίδι έχασα σε 28 ημέρες 18 κιλά. Θα έπρεπε τώρα να πάω» απαντά αστειευόμενος δίνοντας μια μικρή γεύση στο βιβλιόφιλο κοινό για τις ιστορίες που τους περιμένουν στις σελίδες του βιβλίου του.
Φώτο:Θανάσης Πανδρευμένος Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου