Καλαμάτα: Διήμερο εκδηλώσεων για τον Δημοκρατικό Στρατό, παρουσία Κουτσούμπα

Διήμερο εκδηλώσεων προς τιμήν της 3ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, διοργανωνει η Τομεακή Επιτροπή Μεσσηνίας του ΚΚΕ, στις 27 και 28 Μαίου στον Ταΰγετο. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται η αποκάλυψη μνημείου για την 3η Μεραρχία του ΔΣΕ, που θα γίνει από τον Γενικό Γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Ειδικότερα,

τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, στο 32ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Καλαμάτας-Σπάρτης (λίγο πριν το «Τουριστικό») θα γίνουν στις 11:00 το πρωί της επόμενης Κυριακής από τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος θα βρίσκεται στην περιοχή από το Σάββατο και θα περιοδεύσει τη Λακωνία. Στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής θα πραγματοποιηθεί η ομιλία του στις κατασκηνώσεις της Αγίας Μαρίνας, όπου θα κατασκηνώσουν επίσης μέλη και φίλοι της ΚΝΕ από την επόμενη εβδομάδα.
Μάλιστα, ατά το διήμερο των εκδηλώσεων θα είναι έτοιμη μεγάλη έκδοση με σημαντικές πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία για τη 3η Μεραρχία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Όπως τονίζεται σε ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ, «ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ ήταν ηρωικός και δίκαιος, ταξικός και διεθνιστικός. Δεν ήταν πόλεμος «ανάμεσα σε αδέλφια» ούτε πόλεμος που ξέσπασε «με ευθύνη και των δύο πλευρών» όπως ισχυρίζονται όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την αγριότητα του αστικού κράτους. Ο αγώνας του ΔΣΕ από το 1946 έως και το 1949 αποτελεί τη σημαντικότερη εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα και τον 20 αιώνα. Οι εκμεταλλευτές και το κράτος τους γνώρισαν το μεγαλύτερο κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξή τους. Ο εμφύλιος ανέδειξε δύο κόσμους απόλυτα εχθρικούς μεταξύ τους: Από τη μια μεριά ήταν οι λαϊκοί αγωνιστές, φτωχοί εργάτες και αγρότες που εξέφραζαν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Από την άλλη ήταν ο αστικός εθνικός στρατός, η αστική τάξη και το κράτος της, οι πολιτικοί υπηρέτες τους και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί τους με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ. Αυτός ο αγώνας ανέδειξε ότι όπως και τότε έτσι και σήμερα οι άνθρωποι του μόχθου δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εκμεταλλευτές τους, ότι δεν μπορεί να υπάρχει κοινό «εθνικό συμφέρον» και «εθνικοί στόχοι» σε μια κοινωνία που οι λίγοι απολαμβάνουν τον πλούτο που βγαίνει από τον ιδρώτα των πολλών».