Η τραγωδία του «Χίλσμπορο»: 23 χρόνια μετά...

Το ημερολόγιο έδειχνε 15 Απριλίου του 1989, όταν στο «Χίλσμπορο», ο αγώνας ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Νότιγχαμ Φόρεστ για το Κύπελλο Αγγλίας θα έμενε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη τραγωδία που σημειώθηκε ποτέ σε αγγλικό γήπεδο, καθώς 96 άτομα έχασαν την ζωή τους.Η αναμέτρηση είχε οριστεί για το Κύπελλο Αγγλίας, με την Αστυνομία να μη εγγυάται για την ομαλή διεξαγωγή του, λόγω του ότι θα υπήρχαν αρκετοί οπαδοί και οι κερκίδες θα ήταν ασφυκτικά γεμάτες, κάτι που θα έκανε το πλήθος πιο δύσκολο στον έλεγχο του.Η ημέρα του αγώνα έφτασε…Στο Λέπινγκς Λέιν Σταντ, την μικρή κερκίδα του «Χίλσμπορο», της έδρας της Σέφιλντ Γουέντσντεϊ, ο κόσμος είχε αρχίσει να συρρέει, γεμίζοντας της ασφυκτικά, την ίδια ώρα που περίπου 2 χιλιάδες φίλοι της Λίβερπουλ ήταν ακόμη εκτός και προσπαθούσαν να μπουν.Στις 15:00 τοπική ώρα ξεκινάει το παιχνίδι και η πίεση όσων σπρώχνουν για να μπουν κάνει τα σιδερένια κιγκλιδώματα να υποχωρήσουν, με αποτέλεσμα να γίνει το μοιραίο…Ένας αστυνομικός τρέχει στον διαιτητή της αναμέτρησης και του ζητάει την άμεση διακοπή του αγώνα. Ο αγωνιστικός χώρος γεμίζει με άψυχα σώματα και τραυματίες, με τον Τύπο της εποχής να κατηγορεί την αστυνομία και το κράτος για τις υποδομές στα αγγλικά γήπεδα.Ότι και να πούμε εμείς είναι λίγο. Ενδιαφέρον ωστόσο, παρουσιάζουν τα όσα έγραψε ο νυν τεχνικός της Λίβερπουλ, Κένι Νταλγκλίς, για όσα συνέβησαν στις 15 Απριλίου του 1989 στην αυτοβιογραφία του:«Δεν θα ξεχάσω ποτέ, μα ποτέ την 15η Απριλίου του 1989. Δεν μπορώ ούτε καν να σκέφτομαι το όνομα Χίλσμπορο και να μην μου έρχονται στο μυαλό αυτές οι τραγικές εικόνες. Μου ήταν δύσκολο να γράψω για το Χίλσμπορο, για τα τραγικά λάθη των αρχών, τόσο των αστυνομικών αλλά και ποδοσφαιρικών, που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 96 οπαδών μας. Οι μνήμες θα είναι εκεί και το υπόλοιπο της ζωής μου.Λίγα χρόνια αργότερα και αφού είχα φύγει από την Λίβερπουλ, μου έγινε πρόταση για να αναλάβω την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ αλλά αρνήθηκα για τα όσα έγιναν τότε στο γήπεδο της. Αυτός που μου πρόσφερε την δουλειά μου είπε: "Δεν το σκέφτηκα αυτό". Μου ήταν δύσκολο να ξαναβρεθώ σε εκείνο το γήπεδο, πόσο μάλιστα για να δουλέψω σαν προπονητής.Την προηγούμενη χρονιά, η Λίβερπουλ έπαιξε στο ίδιο γήπεδο για τα ημιτελικά του FA Cup και πάλι με την Νότιγχαμ Φόρεστ και δεν συνέβηκε το παραμικρό. Οι οπαδοί πήγαιναν οργανωμένα και συνοδευόμενοι από αστυνομικούς στο γήπεδο και ήταν υποχρεωμένοι να δείξουν το εισιτήριο τους 500 γιάρδες μακριά από την είσοδο. Αυτό δεν έγινε στις 15 Απριλίου του 1989. Αν επαναλαμβάνονταν τα ίδια μέτρα ασφαλείας, τότε αυτοί οι 96 οπαδοί ίσως να ήταν ζωντανοί σήμερα και δεν θα υπήρχαν συγγενείς στο Merseyside που θα ζούσαν με την ανάμνηση των αγαπημένων τους......Βγήκαμε στον αγωνιστικό χώρο, οι παίχτες έκαναν το καθιερωμένο ζέσταμα και εγώ κάθισα στον πάγκο και περίμενα την έναρξη του παιχνιδιού. Δεν αντιλήφθηκα κανένα πρόβλημα. Ξαφνικά, ένας αστυνομικός έτρεξε μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κάτι είπε στον διαιτητή, Ρέι Λιούις, ο οποίος διέκοψε αμέσως το παιχνίδι. Ο Λιούις έστει