Το τέρας του φανατισμού σκοτώνει, βιάζει και κανείς δεν το σταματά

Όταν το 2005 δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά σκίτσα του Μωάμεθ στη δανέζικη εφημερίδα Jyllands-Posten και στη συνέχεια αναδημοσιεύθηκαν από το γαλλικό σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, όσοι εργαζόμασταν στη σύνταξη των διεθνών ειδήσεων, χωρίς να το καταλάβουμε αναμεταδίδαμε το ξέσπασμα ενός πολέμου Δύσης – Μέσης Ανατολής.

Εκατομμύρια μουσουλμάνοι ανά τον κόσμο ξεσηκώθηκαν απειλώντας με ιερό πόλεμο..Οι διαδηλώσεις κράτησαν εβδομάδες, πρεσβείες πυρπολήθηκαν, ενώ ο Δανός σκιτσογράφος παραλίγο να χάσει τη ζωή του μετά από επίθεση φανατικού μουσουλμάνου με τσεκούρι..

Όλα αυτές οι αντιδράσεις ξεκίνησαν το 2006, δηλαδή ένα χρόνο μετά την πρώτη δημοσίευση των 12 επίμαχων σκίτσων που σατίριζαν τον προφήτη των Μωαμεθανών, γεγονός που σημαίνει ότι οι μουσουλμάνοι -επειδή συνήθως δεν διαβάζουν τέτοιου είδους περιοδικά- δεν αντέδρασαν αμέσως, αλλά όταν κάποιος ή κάποιοι τους ενημέρωσαν και ερέθισαν τα θρησκευτικά αντανακλαστικά τους…

Το κλίμα ήταν βαρύ στον κόσμο μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, η Δύση είχε επιδοθεί σε ανελέητο κυνήγι της Αλ Κάιντα και οι φανατικοί μουσουλμάνοι ζητούσαν μία αφορμή για να ξεσπάσουν το μένος τους εναντίον της Δύσης. Σε αυτή τη συγκυρία βρέθηκαν κάποιοι να πυροδοτήσουν τα χαμηλά τους ένστικτα, ενισχύοντας τις θεωρίες συνωμοσίας περί σύγκρουσης των πολιτισμών ή της ισλαμοποίησης της Ευρώπης.

Είναι αλήθεια ότι το δανέζικό περιοδικό, μετά τις βίαιες αντιδράσεις των μουσουλμάνων, περιόρισε τα προκλητικά σκίτσα. Αντιθέτως, το Charlie Ηebdo δεν υποχώρησε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια, δημοσιεύοντας σκίτσα που σατίριζαν όχι μόνο τον λατρεμένο προφήτη των μουσουλμάνων αλλά του Πάπα και των Εβραίων…

Σκίτσα σκληρά, προκλητικά- για όσους δεν έχουν εκπαιδεύσει τη συναισθηματική τους νοημοσύνη – που με το πρώτο βλέμμα άγγιζαν αμέσως ευαίσθητες χορδές. Δε χρειάζονταν επεξήγηση, ούτε πολλές λέξεις. Είχαν, όμως, πάντα έναν κοινό παρανομαστή. Τη μεταφορά ενός ίδιου, επαναλαμβανόμενου μηνύματος:

Ορθόδοξοι, καθολικοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι πρέπει να έχουν μόνο μία επιθυμία: την ειρήνη, τη συμφιλίωση και την αποχή από κάθε είδους φανατισμό…

Οι τέσσερις ανατρεπτικοί σκιτσογράφοι, που έχασαν με αυτόν τον αποτρόπαιο τρόπο τη ζωή τους, είχαν ομολογήσει ότι είχαν απειληθεί πολλές φορές. Οι περισσότεροι κυκλοφορούσαν με αστυνομική προστασία. Είχαν δεχθεί ακόμα και την παραίνεση της γαλλικής κυβέρνησης να «βάλουν νερό στο κρασί τους» όσον αφορά την σάτιρα με τον Μωάμεθ…
Θα μπορούσαν. Άλλωστε, ποιος έχει όρεξη να τα βάζει με τρελούς φανατικούς που χρησιμοποιούν ως όχημα τη θρησκεία για να εκτονώσουν τα αιμοβόρα ένστικτά τους;

Βέβαια, δεν είναι πάντα εύκολο να αποδεχθεί εύκολα κάποιος τη σάτιρα. Τα όρια και πως αυτά ξεπερνιούνται είναι μία ατέρμονη συζήτηση, που οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Μπορεί οι μουσουλμάνοι να θεωρούν προσβολή οποιαδήποτε απεικόνιση του Μωάμεθ, αλλά και πολλοί Δυτικοί ανέχονται δύσκολα να θίξουν θέματα όπως η 11η Σεπτεμβρίου ή το Ολοκαύτωμα.
Η διαφορά είναι ότι δεν αφαιρούν ζωές..

Από την άλλη πλευρά εκτιμώ ότι και οι σκιτσογράφοι, σε καμία περίπτωση δεν πίστευαν ότι μέσα σε ένα από τα πιο φυλασσόμενα σημεία της γαλλικής πρωτεύουσας, θα μπορούσαν δύο ή τρεις ένοπλοι να κυκλοφορούν ανενόχλητοι και να σπέρνουν το θάνατο..

Σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η Δύση, μετά το πάθημα με την Αλ Κάιντα, θα άφηνε –λόγω αδράνειας και ατολμίας- να επωασθεί στις παρυφές της Συρίας, με τη μυστική στήριξη της Τουρκίας, η τερατόμορφη οργάνωση των φανατικών τζιχαντιστών που δεν διστάζει να αποκεφαλίζει και να βιάζει ακόμα και τους ίδιους τους μουσουλμάνους.

Είναι αδιανόητο να μην μπορούν να εξαρθρωθούν οι πυρήνες των φανατικών ισλαμιστών όταν διακινούν τις ιδέες τους και προσηλυτίζουν τα θύματά τους μέσω διαδικτύου, αλλά και επιεικώς ανεπίτρεπτο οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες να παραδέχονται ότι παρακολουθούσαν τους δολοφόνους των σκιτσογράφων, επειδή γνώριζαν τις επαφές τους με τους τζιχαντιστές της Συρίας, χωρίς να δίνουν επαρκείς εξηγήσεις για ποιο λόγο δεν έκαναν τίποτα!

Ανατριχιαστική είναι και η ομολογία των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, της MI5, ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να αποτρέψουν τις τρομοκρατικές οργανώσεις των τζιχαντιστών επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Αλλά ακόμα πιο επικίνδυνη είναι η πολιτική εκμετάλλευση του θέματος με την επικεφαλής της γαλλικής ακροδεξιάς οργάνωσης του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν, να μιλά για επαναφορά της θανατικής ποινής και τον υιό Σαρκοζί να καλεί τους Γάλλους στα όπλα…!

Προσθέτω και τις ανεκδιήγητες δηλώσεις του αρχηγού της UKIP Νάιτζελ Φάρατζ ότι στην Ευρώπη υπάρχει πέμπτη φάλαγγα!

Και το χειρότερο είναι ότι το Εθνικό Μέτωπο της αμετροεπούς Λεπέν και το UKIP του -μόνο κατά διαστήματα νηφάλιου, Φάρατζ- ο οποίος όπως έχει δηλώσει ότι όταν έρθει στην εξουσία θα διοργανώνει τα συμβούλια στις βρετανικές πάμπ- έχουν προοπτικές ρυθμιστή των μελλοντικών πολιτικών εξελίξεων στη Γηραιά και πολύ κουρασμένη μας ήπειρο…