«Σκληρός νόμος αλλά νόμος», κύριε Μπαμπινιώτη…

Όταν  ο  νόμος για τα Πανεπιστήμια ψηφιζόταν με πρωτοφανή πλειοψηφία από τη Βουλή,  τον  περασμένο  Αύγουστο,  κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα μετατρεπόταν  σε  βόμβα  στα  θεμέλια  μιας κυβέρνησης που συστήθηκε για να «σώσει  ό,τι  σώζεται»  (και  ό,τι  δεν  σώζεται)  σ’  αυτό  τον τόπο. Μιας κυβέρνησης ανάγκης, που συγκροτήθηκε  για να αποτρέψει τη χρεωκοπία.

Ακόμη  περισσότερο,  όταν  πριν  από  λίγες  ημέρες,  αναλάμβανε  ο Γιώργος

Μπαμπινιώτης   ως   υπουργός   Παιδείας,  κανένας  δεν  φανταζόταν  ότι  θα εξελισσόταν,   σε   ελάχιστο   διάστημα,   σε  ισχυρό  πονοκέφαλο  για  τον πρωθυπουργό.

Η  επιλογή  ενός  πανεπιστημιακού,  και  μάλιστα  πρώην πρύτανη, φάνταζε ως ιδανική  λύση για να ηρεμήσουν  τα πνεύματα στην πανεπιστημιακή κοινότητα η οποία βρισκόταν στα «κάγκελα» τους τελευταίους μήνες.

Ο  νέος υπουργός θεώρησε ότι το κλίμα θα αποφορτιστεί αν κάνει εκείνο που ο ίδιος   θεωρούσε   λογικό   και  αυτονόητο  :  «Αφού  έχουμε  πρόβλημα  στα Πανεπιστήμια  και  δεν  εφαρμόζεται  ο νόμος, να γυρίσουμε λίγο πίσω και να «μπαλώσουμε»   προσωρινά   τα  πράγματα,  αναθέτοντας  στις  Συγκλήτους  να καταρτίσουν  τους  προϋπολογισμούς  τους και να πάρουν πιστώσεις, αφού τους έχουν “κουρέψει” δραστικά και τα αποθεματικά τους».

Με την πρωτοβουλία του αγνόησε, όμως, το βασικό απόφθεγμα των Λατίνων «dura lex  sed  lex»,  δηλαδή   «σκληρός  νόμος  , αλλά νόμος». Αντί να πει στους πανεπιστημιακούς αφού «δεν εκλέγετε συμβούλια, δεν έχει περισσότερα απ’ όσα ήδη  παίρνετε  κάθε  μήνα», προσπάθησε να παρακάμψει το νόμο και να ανοίξει την  κάνουλα  της  χρηματοδότησης  των  ΑΕΙ.  Και  όλα  αυτά  για  να  βρει –υποτίθεται- η κυβέρνηση, μετά τις εκλογές, «εδραιωμένο κλίμα εμπιστοσύνης, συνεννόησης  και  συνεργασίας  με  τα  πανεπιστήμια,  ώστε  να εφαρμοσθεί ο νόμος».

Θα ρωτήσει κανείς: και καλά, η εμπιστοσύνη μεταξύ Πολιτείας και ακαδημαϊκής κοινότητας  θα  επανέλθει  αν καταργηθεί στην πράξη ο νόμος που ψήφισαν 250 βουλευτές;  Αστεία  πράγματα.  Έκανε  λάθος ο υπουργός Παιδείας.  Και κακώς επιμένει και απειλεί με παραίτηση.

Το  μπαλάκι  βρίσκεται  τώρα  στα  χέρια  των  καθηγητών. Εκείνοι πρέπει να αναζητήσουν  συναινετικές  λύσεις, εκείνοι πρέπει να στείλουν στην κοινωνία και  στους φοιτητές τα σωστά μηνύματα. Δεν είναι δυνατόν να «διδάσκουν» ότι αν δεν μας αρέσει ένας νόμος απλώς δεν τον εφαρμόζουμε.

Η λύση θα δοθεί μέσα από ειλικρινή και πραγματικό διάλογο, χωρίς πιέσεις , χωρίς αλαζονείες και χωρίς απειλές.  Κάτι που εξαρχής  δεν έγινε ευθύς στο συγκεκριμένο θέμα .