«Όλα τα λεφτά του κόσμου» -Λόγος να πάμε σινεμά…

Πριν δω την ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ, «Όλα τα λεφτά του κόσμου», είχα διαβάσει αρκετές κριτικές ανθρώπων που εκτιμώ, οι περισσότερες των οποίων την κατέτασσαν στις μέτριες στιγμές του σκηνοθέτη του «Άlien», του «Blade Runner», του «Thelma & Louiz». Μετά από αρκετές αναβολές την παρακολούθησα και καταθέτω τις εντυπώσεις μου.

Ο Βρετανός σκηνοθέτης αποφάσισε στα 80 του χρόνια να αφηγηθεί κινηματογραφικά την περίφημη υπόθεση απαγωγής του εγγονού, του ζάμπλουτου «πετρελαιά» Ζαν Πολ Γκέτι, που είχε πάρει διεθή δημοσιότητα το 1973. Γιατί έκανε αυτή την επιλογή μετά από 44 ολόκληρα χρόνια; Γιατί

Νομίζω πως η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ θα μπορούσε να είναι ένας λόγος. Ο Γκέτι ήταν η επιτομή του επιχειρηματικού ταλέντου, της διορατικότητας και του ρίσκου, αλλά και του κυνισμού, της απληστίας, της σκληρότητας και του μισανθρωπισμού. Όπως και ο Τραμπ. Ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου χωρίς να έχει αγαπήσει κανέναν και χωρίς να έχει αγαπηθεί από κανέναν. Δεν είχε χρόνο για «περισπασμούς». Όπως και ο Τραμπ. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν πώς θα αποκτούσε «περισσότερα λεφτά». Μόνον έτσι ένοιωθε ασφαλής. Όπως και ο Τραμπ.

Για τη ροή της ταινίας, τις χρονικές ανατροπές, το δέσιμο παλαιότερων και νεώτερων σκηνών, τα πλάνα, τη φωτογραφία, τους φωτισμούς, δεν μπορεί να πει κανείς πολλά πράγματα. Ο Ιρλανδός σκηνοθέτης είναι μάστορας και ξέρει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο. Έχει χτίσει τους βασικούς χαρακτήρες με το βάθος που έπρεπε και έχει αποδώσει σε απόλυτο βαθμό την εποχή. Σε όλη τη διάρκεια του έργου δεν αμφιβάλλεις ούτε στιγμή ότι βρίσκεσαι στη δεκαετία του ΄70.

Αν ο ένας λόγος να δει κάποιος την ταινία είναι αυτή καθεαυτή η άρτια κινηματογραφική εξιστόρηση μιας συνταρακτικής αληθινής ιστορίας και οι αναλογίες της με το σήμερα, ο άλλος είναι η εκπληκτική ερμηνεία του Κρίστοφερ Πλάμερ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ιδίως αν σκεφθείς ότι γύρισε όλες τις σκηνές μέσα σε μόλις 8 μέρες, μάλλον θα μιλήσεις για επίτευγμα. Ο Σκοτ τού έδωσε τον ρόλο, διώχνοντας τον Κέβιν Σπέισι μετά τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές επιθέσεις του σε εφήβους. Ο Πλάμερ είχε κάτι παραπάνω από μία εβδομάδα για να μάθει τα λόγια, να μπει στο ρόλο και συνολικά στην ατμόσφαιρα της ταινίας. Δίκαια είναι υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα. Υποθέτω πως θα προταθεί και για Όσκαρ.

Διαφορετική είναι η άποψή μου για την πρωταγωνίστρια Μισέλ Γουίλιαμς, που επίσης είναι υποψήφια για τη Χρυσή Σφαίρα. Βρήκα την ερμηνεία της κατώτερη της περίστασης, χωρίς ένταση, νεύρο και συναίσθημα τελικά. Μια μάνα, με το 16χρονο παιδί της στα χέρια της μαφίας της Καλαβρίας επί μήνες, να είναι σχεδόν ατάραχη; Ακόμη και όταν της έστειλαν κομμένο το αυτί του, δάκρυ δεν είδα να κυλάει.

Συμπερασματικά, η γνώμη μου είναι πως αξίζει να δείτε την ταινία.

The post «Όλα τα λεφτά του κόσμου» -Λόγος να πάμε σινεμά… appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.