Ομπάμα ή Ρόμνεϊ: μία δύσκολη επιλογή…

Ώρες απομένουν για να ανοίξουν, ουσιαστικά οι κάλπες για τις προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες , και εν μέσω της  βαθιάς οικονομικής κρίσης που βιώνει η Ευρώπη, και επεκτείνεται στις άλλες ηπείρους, η μάχη αυτή αποκτά ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Όλα τα κέντρα στην Ευρώπη δείχνουν να έχουν αποφασίσει ότι προτιμούν για νικητή των εκλογών τον Ομπάμα και, φυσικά, βασίζουν την προτίμηση αυτή και στο γεγονός ότι ο τωρινός Πρόεδρος είναι – αποδεδειγμένα πια- πολύ λιγότερο πολεμοχαρής από τους Ρεπουμπλικάνους,

Γεγονός, επίσης, είναι ότι όλοι προτιμάμε τον Ομπάμα. Είναι συμπαθής, χαρισματικός, μετριοπαθής, ενώ όντας και ο ίδιος Αφροαμερικανός δείχνει ευαισθησίες για ανθρώπους λιγότερο ευνοημένους από τη ζωή, για μειονότητες και  επιχειρεί να δώσει στην αμερικανική πολιτική έναν αέρα κοινωνικής δικαιοσύνης.

Όμως – και εδώ δυσκολεύει η αναμέτρηση – ο Ομπάμα δεν έχει καταφέρει να δώσει λύση στην αμερικανική οικονομική κρίση. Τέσσερα χρόνια και σειρά πακέτων στήριξης στην οικονομία, η απειλή της ύφεσης και της ανεργίας πλανάται πάνω από τα κεφάλια των Αμερικανών.

Την ίδια ώρα δεν έχει καταφέρει να επιδείξει την πυγμή ενός πλανητάρχη που θα πιέσει τους απαράδεκτους (κατά τη δική μου άποψη) ευρωπαίους ηγέτες, και ειδικά την Άγκελα Μέρκελ, να επιλύσουν την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που «σέρνεται» εδώ και τρία χρόνια…

Θα αναρωτηθεί κανείς αν ο Ρόμνεϊ θα μπορούσε να έχει την πυγμή ενός πραγματικού πλανητάρχη. Σίγουρα έχει την πυγμή ενός εξαιρετικού μάνατζερ: Ας μην ξεχνάμε την επιτυχημένη διαχείριση της οργάνωσης των Χειμερινών Αγώνων του Σολτ Λέικ Σίτι, τους οποίους έσωσε από οικονομική κατάρρευση. Και υπάρχουν και άλλα παραδείγματα!

Από την άλλη, όμως, ο Ρόμνεϊ είναι εξαιρετικά ημιμαθής σε θέματα εξωτερικής πολιτικής – η στάση του προς την Ελλάδα το αποδεικνύει περίτρανα.

Ως Ρεπουμπλικάνος δεν έχει κοινωνικές ευαισθησίες, πράγμα απωθητικό, ενώ το συντηρητικό του προφίλ σε θέματα αμβλώσεων, ομοφυλόφιλων κτλ. δείχνει τουλάχιστον αναχρονιστικό, αν όχι απωθητικό.

Και για να πάμε και στα αμιγώς δικά μας, στην Ελλάδα, ο Ομπάμα έχει φανεί φίλος αν και δεν  έχει αναλάβει ουσιαστική δράση, ενώ ο Ρόμνεϊ είναι επιεικώς απαράδεκτος.

Η επιλογή, ούτως ή άλλως, δεν είναι δική μας αλλά των Αμερικανών ψηφοφόρων. Εγώ ως Ελληνίδα, δεν έχω παρά να ελπίζω σε μία νέα τετραετία Ομπάμα στο Λευκό Οίκο…