Ο Τσίπρας σιωπά και οι υπουργοί…χορεύουν τσάμικο!

Έχουν οι υπουργοί δικαίωμα να λένε ό,τι θέλουν δημοσίως και να πράττουν όσα έχουν κατά νου;

Η απάντηση είναι, προφανώς, ένα κατηγορηματικό «Όχι», για κάθε κυβέρνηση, οποιασδήποτε χώρας, σε όλες τις εποχές. Με μια εξαίρεση: τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση.

Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του Αλέξη Τσίπρα μιλούν και -ενίοτε- δρουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, αλλά και χωρίς να τους ελέγχει κανένας.

Τελευταίο

παράδειγμα ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης. Αφού είπε το μυθικό για δημοσιογράφο «έπρεπε να τον είχα χώσει τρία μέτρα κάτω από τη γη«, στη συνέχεια απαίτησε από τον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ να του παραδώσει τη λίστα με τους διορισμούς νοσηλευτών για να αλλάξει τη μοριοδότηση. Και, όταν εκείνος αρνήθηκε, τον έπαυσε. Τι έκανε ο πρωθυπουργός; Απολύτως τίποτα.

Λίγες μέρες πριν ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς χαρακτήρισε αρχαιολογικό χώρο την περιοχή της Αφάντου Ρόδου, απειλώντας έτσι με πάγωμα μια επένδυση ύψους 400 εκατ ευρώ. Τι έκανε ο πρωθυπουργός; Απολύτως τίποτα. Την ίδια στάση είχε τηρήσει και όταν ο Μπαλτάς έφερε ως διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών τον Γιαν Φαμπρ, ο οποίος αποφάσισε να αποκλείσει όλους του Έλληνες καλλιτέχνες και να παρουσιάσει μόνο έργα Βέλγων συμπατριωτών του -και δικά του.

Στην ίδια κατηγορία και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας -μίλησε τρεις φορές για Σύρους πρόσφυγες-επενδυτές. Και αφού προκάλεσε διεθνή καγχασμό επανήλθε, με τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι κάποιοι Σύροι πρόσφυγες ψάχνουν να αγοράσουν πλοία… Τι έκανε ο πρωθυπουργός; Απολύτως τίποτα.

«Άφωνος» έμεινε ο Αλέξης Τσίπρας και όταν ο υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης κατήγγειλε δημοσίως τον επικεφαλής του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων Στέργιο Πιτσιόρλα ότι παίζει το παιχνίδι των δανειστών. Αποτέλεσμα: εκτόξευσε ανάλογες κατηγορίες εναντίον του και ο υπουργός Ναυτιλίας Θόδωρος Δρίτσας, αφού προηγουμένως είχε υπαινιχθεί πως μπορεί να ναυαγήσει η πώληση του 67% του ΔΟΛ στην κινέζικη Cosco -και ας γίνει επίσημη τελετή στο Μέγαρο Μαξίμου.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, ο υπουργός Περιβάλλοντος Πάνος Σκουρλέτης τράβηξε το σχοινί στα άκρα. Υπαινίχθηκε ότι ο Πιτσιόρλας χρηματοδοτεί δημοσιογράφους για να φροντίζουν τη δημόσια εικόνα του και προανήγγειλε ότι θα φέρει το θέμα στα κυβερνητικά όργανα. Μόνο τότε κινητοποιήθηκε το πρωθυπουργικό επιτελείο και έβγαλε δήλωση στήριξης του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, αλλά όχι και αποδοκιμασίας των τριών υπουργών.

Τα παραδείγματα που ανέφερα δεν είναι τα μόνα. Και ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης εκδηλώνει ακραία επιθετικότητα εναντίον των ιδιωτικών σχολείων, επαναφέρει στα Πανεπιστήμια το γνωστό πελατειακό σύστημα και δημιουργεί πολεμική ατμόσφαιρα στις σχέσεις της Πολιτείας με την Εκκλησία. Και πρωθυπουργός, απών…

Η αίσθησή μου είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας διαβουλεύεται μόνο με τους υπουργούς που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και αφήνει ανεξέλεγκτους όλους τους υπόλοιπους -και γιατί δεν θέλει να κλονίσει τους εσωκομματικούς συσχετισμούς…