Η διαφθορά στο δημόσιο ζει και βασιλεύει

Στην Ισλανδία, του ηφαιστείου, του νέφους και των πτωχευμένων τραπεζών, πρώην πρωθυπουργός παραπέμφθηκε σε δίκη και καταδικάστηκε για βαριά αμέλεια, επειδή δεν πήρε τα αναγκαία μέτρα για να προλάβει το σπάσιμο της «φούσκας» του χρέους.

Μολονότι ουδείς τον κατηγόρησε για προσωπικό αθέμιτο πλουτισμό ή άλλες σκοπιμότητες, απειλείται ακόμα και με καταδίκη σε πολυετή φυλάκιση..

Στην υπό χρεοκοπία Ελλάδα,

όπου το φάντασμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στοιχειώνει την καθημερινότητα των πολιτών της, οι πολιτικοί, που επί σειρά ετών μόνο αμέλησαν βαρέως να πάρουν μέτρα για τον περιορισμό του τεράστιου δημοσίου χρέους (έφθασε να είναι κατά κεφαλήν το μεγαλύτερο στον κόσμο), όχι μόνον δεν διώκονται αλλά μας ζητούν και τα ρέστα υπεραμυνόμενοι των εγκληματικών πολιτικών τους και διάγοντας βίο πολυτελή και πολυδάπανο.

Στη Βουλγαρία, που μόλις πρόσφατα κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια της και εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ενωση μετά από δεκαετίες καταστροφικών πολιτικών του κομμουνιστικού συστήματος α λά Τοντόρ Ζίφκοφ, ο υπουργός Υγείας κατηγορείται ότι ζημίωσε το Δημόσιο επειδή η αγορά φαρμάκων για τη νέα γρίπη υπερέβη κατά 1,5 εκατομμύριο ευρώ τα χρειώδη.
Ο πολιτικός αυτός απειλείται με δεκαετή κάθειρξη.

Στην Ελλάδα, όπου οι φαρμακοβιομήχανοι πλουτίζουν με τις υπερβολικές δαπάνες με τις οποίες χρεώνουν τα δημόσια νοσοκομεία (τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη), όπου συνεχίζονται τα σκάνδαλα, με κορυφαίο αυτό της Ζίμενς, όπου το Δημόσιο ζημιώθηκε με μεγάλα, πολλών εκατομμυρίων ευρώ ποσά, οι υπεύθυνοι αυτής της καταστροφικής πολιτικής βρίσκονται στο απυρόβλητο. Κι όχι μόνον αυτό. Αλλά και γίνονται τιμητές του δημόσιου βίου κι αυτοπλασσάρονται ως «σωτήρες» της δύσμοιρης πατρίδας.

Στη Μεγάλη Βρετανία, όπου το κράτος δικαίου λειτουργεί ανεξάρτητα από τις κομματικές σκοπιμότητες και τις κυβερνητικές επιδιώξεις, ένας επιχειρηματίας καταδικάζεται σε πολύμηνη φυλάκιση επειδή εξαγόρασε δημόσιους λειτουργούς σε ελληνικά νοσοκομεία για να προωθήσει τα ορθοπεδικά μηχανήματα, που διέθετε η εταιρία του, θυγατρική μιάς από τις μεγαλύτερες εταιρίες των ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα, όπου το μείζον αυτό σκάνδαλο συντελέσθηκε, η Δικαιοσύνη δεν έχει ακόμα καταφέρει να ζητήσει δικαστική συνδρομή για να αποκαλυφθούν τα ονόματα εκείνων των δημοσίων λειτουργών, που εξαγοράσθηκαν για να ζημιώσουν
το ελληνικό δημόσιο με πολλά εκατομμύρια ευρώ. Και τα λαλίστατα για άλλες υποθέσεις Μέσα Ενημέρωσης αγνοούν το θέμα αυτό, όπως κι οι περισσότεροι θεσμικοί παράγοντες. Ο νόμος της σιωπής, η ομερτά μεταξύ των μαφιόζων του Δημοσίου επικρατεί για μια ακόμα φορά.

Όπως ακριβώς συνέβη με την υπόθεση του γερμανικού κολοσσού Ζίμενς, ο οποίος μπορεί να καταδικάστηκε στις ΗΠΑ, από όπου ξεκίνησε η έρευνα, και στη Γερμανία για τις μίζες που έδωσε σε διάφορες υπανάπτυκτες χώρες για να προωθήσει τα προϊόντα της, αλλά στην Ελλάδα (που ήταν ο αποδέκτης των περισσοτέρων μιζών) ούτε ένας διεφθαρμένος δημόσιος λειτουργός, ούτε ένας δωροδοκηθείς πολιτικός εδιώχθη δικαστικά.
Ακόμα